گیاهان دارویی و ام اس
اصطلاح گیاه دارویی معمولاً به گیاه یا بخشی از گیاه اطلاق می‌شود که می‌تواند برای اهداف دارویی استفاده گردد. گیاهان دارویی، مانند داروها، با سلول‌های بدن ارتباط برقرار می‌کنند و بعضی اوقات می‌توانند تغییراتی در فرآیندهای بدن ایجاد نمایند. تغییرات ایجاد شده توسط هر دو گروه گیاهان دارویی و داروها می‌توانند مفید باشند، اما ممکن است مضر هم باشند.
برای به حداقل رساندن خطر عوارض جانبی مضر، گیاهان دارویی باید فقط با احتیاط استفاده شوند. مصرف کنندگان گیاهان دارویی باید از دوز مناسب، عوارض جانبی احتمالی و تداخل گیاهان دارویی با یکدیگر و تداخل داروها با گیاهان دارویی آگاه باشند. فهم این مسئله که جنبه‌های ناشناخته زیادی از گیاهان دارویی وجود دارد، بسیار مهم است. به طور خاص، گیاهان دارویی حاوی مواد شیمیایی بسیاری هستند. تأثیرات این مواد شیمیایی بر بدن، بیماری‌های مختلف (مانند ام اس)، و داروها هنوز کاملاً مشخص نشده است. علاوه بر این، کیفیت و تنظیم آماده‌سازی گیاهان دارویی قابل فروش در ایالات متحده بسیار متغیر است. گیاهان دارویی که در زیر توضیح داده شده‌اند از جمله رایج‌ترین گیاهانی هستند که در حوزه ارتباط گیاهان دارویی با ام اس درنظر گرفته می‌شوند.
این مطلب اطلاعات در مورد گیاهان دارویی و ام اس را بررسی می‌کند، برای مشاهده اطلاعات عمومی برای ارزیابی مکمل‌های غذایی اینجا را مشاهده کنید. برای مطالعه اطلاعات مربوط به ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌توانید مطلب جداگانه آن را مشاهده کنید. همچنین مطالعه تغذیه و مکمل غذایی در بیماران ام اس نوشته دکتر باغبانیان در این زمینه و مکمل‌های ورزشی می‌تواند آگاهی بیشتری در مورد مکمل‌های غذایی ایجاد کند.
مکمل‌های غذایی مانند مواردی که در این متن بحث شده است، به گونه ای که FDA داروهای تأیید شده برای ام اس را مورد مطاله قرار داده، مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند. و بعضی اوقات در مورد خطرات و مزایای احتمالی شناخت کمی وجود دارد. همیشه مهم است در مورد مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید یا در نظر دارید که مصرف کنید، با پزشک ام اس خود مشورت نمایید.
جینگو بیلوبا
جینگو یکی از قدیمی‌ترین گونه‌های درختی آماده و در چین طی هزاران سال برای اهداف دارویی استفاده گردیده است. برخی اما نه همه مطالعات نشان می‌دهد که ممکن است جینگو برای بهبود عملکرد شناختی در افراد سالم و همچنین در افراد مبتلا به زوال عقل مفید باشد. با این حال، به نظر نمی‌رسد که جینگو در افراد مبتلا به ام اس باعث بهبود عملکرد شناختی شود. یک مطالعه کوچک در حوزه ام اس نشان داد که جینگو ممکن است خستگی را بهبود بخشد.
جینگو اثرات آنتی اکسیدانی دارد. همچنین ماده‌ای را مهار می‌کند که معروف به فاکتور فعال کننده پلاکت (PAF) است. جینگو با مهار PAF می‌تواند باعث کاهش فعالیت برخی سلول‌های ایمنی شود. این فعالیت‌ها برای استفاده از جینگو برای درمان ام اس به صورت تئوری تایید می‌شود.
جینگو در هر دو مدل حیوانی و انسانی ام اس مورد بررسی قرار گرفته است. در برخی از مطالعات ام اس در حیوانات، جینگو فعالیت بیماری را کاهش داده است. دو مطالعه نیز در افراد مبتلا به ام اس انجام گرفته است. یکی از آنها یک مزیت را در مصرف جینگو نشان داد، اما کارآزمایی بزرگتر فایده‌ای در مصرف جینگو در بیماران ام اس را نشان نداد. در آن مطالعه از جینگو به منظور درمان تشدید یا حملات ام اس استفاده شد. این مطالعه نقش جینگو در پیشگیری از حملات یا در بهبود عملکرد شناختی مرتبط با ام اس را بررسی نکرد.
عوارض جانبی شناخته شده کمی در مصرف مکمل جینگو وجود دارد. جینگو ممکن است از لخته شدن خون جلوگیری کند بنابراین افراد مبتلا به اختلالات خونریزی، کسانی که داروهای رقیق کننده خون مصرف می‌کنند و آنهایی که باید عمل جراحی انجام دهند نباید از آن استفاده کنند. مهم‌تر از همه، جینگو ممکن است با داروهای مختلف در تداخل باشد، بنابراین برای استفاده از آن باید با ارائه دهندگان خدمات درمانی مشورت شود.
اکیناسه
اکیناسه گیاهی گلدار و بومی آمریکای شمالی و عضو خانواده دیزی (کاسنیان)هاست. از سه گونه موجود، بهترین مورد مطالعه شده Echinacea purpurea (سرخار گل) است.
برخی مطالعات نشان می‌دهد که اکیناسه ممکن است برای کاهش مدت زمان و علائم سرماخوردگی مفید باشد، اما بسیاری از این مطالعات توسط دانشمندان بخاطر ضعف طراحی و اجرا مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. هیچ نتیجه‌گیری قطعی در مورد اثر بخشی اکیناسه در درمان سرماخوردگی موجود نیست.
از آنجا که عفونت‌های تنفسی ویروسی ممکن است با تشدیدها یا حملات حاد ام اس در ارتباط باشد، درمان سرماخوردگی یا تلاش برای جلوگیری از آن با اکیناسه یک استراتژی جذاب است. مشکل اینجاست که اکیناسه ممکن است سیستم ایمنی بدن را تحریک کند که این یک خطر تئوری برای مبتلایان به ام اس است، زیرا سیستم ایمنی بدن آنها از قبل هم به طور نامناسبی تحریک شده است. هیچ مطالعه‌ای برای بررسی این خطر تئوری انجام نگرفته است.
گل راعی ( St. John’s wort)
گل راعی گلی است که در بسیاری از نقاط جهان رشد می‌کند. این گیاه به طور کلی به عنوان یک ماده ضدافسردگی استفاده می‌شود. بیشتر مطالعات، اما نه همه آنها، نشان می‌دهند که این گیاه اثرات ضد افسردگی دارد. گل راعی به طور کلی تحمل می‌شود و هیچ مطالعه گزارش شده‌ای تاثیرات این گیاه بر سیستم ایمنی بدن که بتواند برای افراد مبتلا به ام اس نگران‌کننده باشد را نشان نداده است.
تداخل با سایر داروها یکی از خطرات مهم استفاده از این گیاه است. به نظر می‌رسد که گل راعی متابولیسم داروهای خاص را تغییر می‌دهد، که این ممکن است شامل قرص‌های ضدبارداری و داروهای معمول در درمان بیماری‌های قلبی، تشنج، سرطان‌های خاص و افسردگی باشد. داروهای مصرفی توسط افراد مبتلا به ام اس که احتمالاً می‌تواند تحت تأثیر گل راعی قرار بگیرد شامل آلپرازولام، کاربامازپین، ایمی‌پرامین، فنوباربیتال، فنی‌توئین، پریمیدون و انواع مختلفی از داروهای ضدافسردگی، از جمله داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند نورتریپتیلین و امی‌تریپتیلین، مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRI) (مانند فلوکستین، پاروکستین و سرترالین، و مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAO) است.
افسردگی در افراد مبتلا به ام اس نسبتاً زیاد است. این مهم است که بدانیم افسردگی نباید توسط خود فرد تشخیص یا درمان شود. اگر فکر می‌کنید ممکن است واجد شرایط درمان با گل راعی باشید، ابتدا به دنبال یک ارزیابی حرفه‌ای توسط متخصص باشید. گل راعی مناسب همه افراد دارای افسردگی شدید نیست.
والرین
ریشه گلی به نام والرین که بوی نامطبوعی دارد گاهی اوقات برای کمک به خوابیدن استفاده می‌شود. افراد مبتلا به ام اس ممکن است در خوابیدن مشکل داشته باشند، و مشکلات خواب می‌تواند خستگی ناشی از ام اس را افزایش دهد. بنابراین، کمک به خواب ممکن است برای بعضی از افراد مبتلا به ام اس بسیار مفید باشد.
چند کارآزمایی با طراحی خوب که افراد مبتلا به ام اس را درگیر نمی‌کند، نشان می‌دهد که والرین می‌تواند مقدار زمان لازم برای به خواب رفتن را کاهش دهد به طوری که صبح احساس عدم خواب کافی نداشته باشید. والرین معمولاً به خوبی تحمل می‌شود. با این حال، اثرات ایمنی آن هنوز مورد بررسی و تحقیق قرار نگرفته است.
افراد دچار خستگی باید این احتمال را در نظر بگیرند که خستگی ممکن است زمانی که والرین مصرف می‌کند بدتر شود زیرا والرین ممکن است “اثر استفاده طولانی مدت از آرام بخش” را ایجاد کند. همچنین، والرین ممکن است اثر استفاده طولانی مدت از آرام بخش داروهای بدون نسخه مانند دیازپام، باکلوفن و تیزانیدین را افزایش دهد.
جینسنگ آسیایی
از جینسنگ آسیایی که به عنوان جینسنگ پاناکس نیز شناخته می‌شود، قرن‌ها توسط چینی‌ها به دلیل توانایی احتمالی‌اش در افزایش عملکرد بدنی و خاصیت ضداسترسی و ضدپیری‌اش استفاده شده است. مدارک و شواهد حامی از این ادعاهای مبهم چندان قوی نیست. یک مطالعه کوچک ام اس، بهبودی در خستگی را گزارش کرده است. مطالعات بیشتری در مورد ام اس لازم است. مطالعات در جمعیت عمومی نتوانسته‌اند مزایای مداوم از مصرف این گیاه را پیدا کنند.
گیاهی که باعث افزایش انرژی و قدرت می‌شود برای افرادی که مبتلا به ام اس هستند و بعضی اوقات از خستگی ناتوان کننده رنج می‌برند بسیار عالی خواهد بود. اگرچه برخی از شواهد نشان می‌دهد که جینسنگ ممکن است در افراد مبتلا به ام اس ایمن و مفید باشد، آزمایش‌های دیگر این احتمال را ایجاد می‌کنند که جینسنگ ممکن است سیستم ایمنی بدن را به گونه‌ای مضر برای افراد مبتلا به ام اس تحریک کند. به طور خلاصه، شواهد بسیار کمی وجود دارد که ایمن بودن یا ایمن نبودن جینسنگ را برای مبتلایان به ام اس جمع‌بندی کند، و شواهد بسیار کمی برای اینکه نشان دهد این گیاه خاصیت درمانی برای مبتلایان به ام اس دارد، موجود است.
زغال اخته
زغال اخته در باتلاق‌های آمریکای شمالی برای آب میوه، ژله و تزئینات فصلی پرورش داده می‌شود. بسیاری از افراد از میوه رسیده این گیاه برای جلوگیری یا درمان عفونت‌های دستگاه ادراری استفاده می‌کنند.
شواهد نشان می‌دهد که زغال اخته مانع از چسبیدن باکتری‌ها به سلول‌هایی که مجاری ادراری را پوشش می‌دهند، می‌شود. این عمل منحصر به فرد زغال اخته به دو ترکیب نسبت داده می‌شود: فروکتوز (نوعی قند) و ماده شیمیایی دیگری به نام پروانتروسیانیدین. برخی از آزمایش‌های بالینی زغال اخته نشان داده‌اند که این گیاه از عفونت ادراری جلوگیری می‌کند. برخی از شواهد نیز وجود دارد مبنی بر اینکه زغال اخته ممکن است باکتری‌ها را به طور مستقیم از بین ببرد.
زغال اخته عوارض جانبی بسیار کمی دارد. چند مورد گزارش وجود دارد مبنی بر اینکه آب زغال اخته ممکن است با وارفارین تداخل داشته باشد (دارویی برای درمان یا جلوگیری از لخته شدن خون) و می‌تواند منجر به خونریزی بیش از حد شود. از طرف دیگر، کارآزمایی بالینی کوتاهی نتوانست چنین اثری را تشخیص دهد.
استفاده از قرص زغال اخته یا آب میوه آن برای جلوگیری از عفونت مجاری ادراری در بیشتر افراد معقول است. افزایش مایعات مصرفی و رعایت بهداشت نیز می‌تواند در پیشگیری مفید باشد. زغال اخته هرگز نباید برای درمان عفونت ادراری موجود استفاده شود. عفونت ادراری می‌تواند عواقب بدی برای مبتلایان به ام اس داشته باشد و نیاز به درمان فوری آنتی‌بیوتیکی از سوی پزشک برای تحت کنترل قرار دادن آن دارد.
ماری جوانای طبی (شاهدانه)
ماری جوانا نامی است که برای برگه ای خشک شده، گل‌ها ، ساقه و دانه گیاه شاهدانه استفاده می‌شود. هزاران سال است که ماری جوانا برای اهداف دارویی استفاده شده است. ماری جوانا حاوی مواد شیمیایی است که به عنوان کانابینوئیدها شناخته می‌شوند و روی دستگاه عصبی مرکزی (CNS) تاثیر می‌گذارند، به روش‌هایی که می‌تواند برخی از علائم ام اس را کاهش داده و ممکن است فعالیت بیماری را کند سازد.
نتیجه
افراد مبتلا به ام اس اغلب استفاده از درمان‌های مکمل و داروهای جایگزین (CAM) را به عنوان بخشی از تلاش برای رسیدن به زندگی خوب و مدیریت بیماری و علائم آن در نظر می‌گیرند. بخاطر اینکه مصرف مکمل‌های غذایی تنظیم مقررات نشده است، آگاهی و دقیق بودن یک مصرف کننده بسیار مهم است، به خصوص در مورد روش‌های درمانی بیولوژیکی مانند مکمل‌های غذایی که در اینجا شرح داده شده است.
ما در این متن مصرف مواد خاصی را توصیه نمی کنیم، چه ویتامین‌ها، چه مواد معدنی و چه گیاهان دارویی. مانند بیشتر درمان‌های مکمل، شواهد مربوط به مکمل‌های غذایی نیز قطعی نیست. عدم وجود شواهد بهتر ناامید کننده است. با این وجود، تحقیق در مورد درمان‌های تکمیلی می‌تواند نتایج خوبی نیز داشته باشد. با این وجود اگر تمایل به مصرف ماده خاصی دارید، مشورت با پزشک برای مصرف هر ویتامین، ماده معدنی و گیاه دارویی لازم است.
امیدواریم که این متن به اندازه کافی مفید بوده و اطلاعات مورد نیاز برای تصمیم گیری آگاهانه‌تر در مورد مصرف مکمل‌هایی که توضیح دادیم را ارائه داده باشد. و نکته مهم دیگر اینکه امیدواریم این متن چارچوبی را برای بررسی متفکرانه سایر درمان‌های تکمیلی که در اینجا مورد بحث قرار نگرفته است را فراهم کرده باشد.
منبع:
