ورود به سایت
رمز عبورتان را فراموش کرده‌اید؟
ثبت نام در سایت
رمز عبورتان را فراموش کرده‌اید؟

سرترالین – Sertraline

نام برند:
زولوفت
نام شیمیایی: سرترالین
درمان در ام اس: درمان بهبود دهنده علائم، درمان افسردگی و اضطراب
درمان اصلی: درمان افسردگی و اضظراب
داروهای معادل:

 

سرترالین برای درمان افسردگی، حملات هراس، اختلال وسواس فکری و عملی، اختلال استرس تروماتیک، اختلال اضطراب اجتماعی (هراس اجتماعی) و یک فرم شدید از سندرم قبل از قاعدگی (اختلال دیسفوریک قبل از قاعدگی) استفاده می‌شود.

 

سرترالین می تواند روحیه، خواب، اشتها و انرژی شما را بهبود بخشد و به بازگرداندن علاقه شما به زندگی روزمره کمک کند. همچنین می‌تواند باعث کاهش ترس، اضطراب، افکار ناخواسته و تعداد حملات هراس شود. این دارو می‌تواند تمایل به انجام مکرر برخی کارها (مانند شستن دست‌ها، شمارش و چک کردن اجباری) که در زندگی روزمره اختلال ایجاد می‌کنند را کاهش دهد. سرترالین به عنوان یک مهار کننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) شناخته می شود. این کار با کمک به ترمیم تعادل یک ماده طبیعی خاص (سروتونین) در مغز انجام می‌شود.

 

روش مصرف | احتیاط | اوردوز | دوزهای فراموش شده | عوارض جانبی | تداخلات دارویی | شرایط نگهداری

 

سرترالین - Sertraline

 

روش مصرف

قبل از شروع مصرف سرترالین و هر بار تجویز دوباره آن، راهنمای دارویی که توسط داروساز شما تهیه شده است را مطالعه کنید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

 

این دارو طبق دستورالعمل پزشک از طریق دهان، معمولاً یک بار در روز صبح یا عصر مصرف می‌شود. قرص یا شکل مایع این دارو می تواند با یا بدون غذا مصرف شود. فرم کپسول معمولاً با غذا مصرف می شود. کل قرص را ببلعید. قرص ها را خرد نکنید یا نجوید.

 

فرم مایع سرترالین قبل از استفاده باید با مایع دیگری مخلوط شود. درست قبل از مصرف، دوز را با استفاده از پیمانه ی دارویی که در سبته بندی محصول موجود است با دقت اندازه‌گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا ممکن است دوز صحیح را دریافت نکنید. دوز را با نصف فنجان (۴ اونس/۱۲۰ میلی‌لیتر) آب، لیموناد زنجبیلی، سودای لیمویی، لیموناد یا آب پرتقال مخلوط کنید. برای مخلوط کردن این دارو از مایعات دیگر استفاده نکنید. این مخلوط ممکن است کدر به نظر برسد که طبیعی و بی‌ضرر است. بلافاصله همه مخلوط را بنوشید. مخلوط را از قبل از زمان مصرف تهیه نکنید.

 

اگر شما این دارو را برای مشکلات قبل از قاعدگی مصرف می کنید، پزشک ممکن است شما را راهنمایی کند که آن را هر روز یا فقط ۲ هفته قبل از شروع قاعدگی تا شروع قاعدگی مصرف کنید.

 

مقدار مصرف این دارو بستگی به شرایط پزشکی شما و پاسخ بدنتان به درمان دارد. برای کاهش خطر عوارض جانبی، پزشک ممکن است شما را راهنمایی کند که این دارو را با دوز کم شروع کرده و به تدریج دوز خود را افزایش دهید. دستورالعمل‌های پزشک خود را با دقت دنبال کنید. به طور مرتب از این دارو استفاده کنید تا بهترین نتیجه را از مصرف آن بگیرید. برای جلوگیری از فراموشی مصرف دوز، هر روز در ساعت مشخصی این دارو را مصرف کنید.

 

سرترالین را حتی اگر احساس خوب شدن داشتید ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. با قطع ناگهانی این دارو ممکن است برخی شرایط بدتر شود. همچنین ممکن است علائمی مانند نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، تغییر در خوابیدن و احساسات مختصر مانند شوک الکتریکی را تجربه کنید. برای جلوگیری از بروز این علائم هنگام قطع مصرف این دارو، پزشک دوز مصرفی شما را به تدریج کاهش می دهد. هر علامت جدید یا بدتر شدن علائم قبلی را سریعاً گزارش کنید.

 

در صورت ماندگاری یا بدتر شدن شرایط با پزشک خود صحبت کنید.

 


اطلاعات دارویی ذکر شده در سایت صرفا جهت آگاهی شما تهیه شده است، قبل از مصرف هر نوع دارو با پزشک خود مشورت کنید و از هرگونه خوددرمانی پرهیز کنید.


 

احتیاط

قبل از مصرف سرترالین، در صورت حساسیت به این دارو یا هر آلرژی دیگری که دارید، به پزشک یا داروساز خود بگویید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد (مانند لاتکس موجود در قطره‌چکان دارو)، که می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

 

قبل از استفاده از این دارو، تاریخچه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به ویژه در مورد بیماری‌هایی نظیر سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال دوقطبی/افسردگی مانیک، مشکلات خونریزی، بیماری کبد، اختلال تشنج، بیماری تیروئید، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم یا آب سیاه (از نوع زاویه بسته).

 

سرترالین ممکن است باعث ایجاد شرایطی شود که بر ضربان قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارد. طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث (به ندرت خطرناک) ضربان قلب تند/نامنظم جدی و علائم دیگر (مانند سرگیجه شدید، غش) شود که در صورت بروز هر یک از این علائم فرد فوراً به مراقبت پزشکی نیاز دارد.

 

اگر بیماری یا شرایط پزشکی خاصی داشته باشید یا داروهای دیگری مصرف کنید که ممکن است باعث طولانی شدن QT شود، خطر طولانی شدن QT ممکن است افزایش یابد. قبل از استفاده از سرترالین، تمام داروهای مصرفی را به پزشک یا داروساز خود بگویید و همچنین در صورت وجود هر یک از شرایط زیر: مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (طولانی شدن QT در EKG، مرگ ناگهانی قلبی) پزشک یا داروساز خود را مطلع کنید.

 

مقادیر کم پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ها-ادرارآورها/”قرص های آب”) یا اگر شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ دارید، این خطر ممکن است افزایش یابد. در مورد استفاده بی خطر از سرترالین با پزشک خود صحبت کنید.

 

این دارو ممکن است شما را دچار سرگیجه یا خواب‌آلودگی کند. الکل یا ماری‌جوانا (حشیش) می‌تواند سرگیجه یا خواب‌آلودگی شما را بیشتر کند. تا زمانی که نمی توانید به صورت ایمن کاری انجام دهید از رانندگی، کار با ماشین‌آلات و هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد خودداری کنید. از نوشیدن مشروبات الکلی خودداری کنید. در صورت استفاده از ماری‌جوانا (حشیش) با پزشک خود مشورت کنید.

 

فرم مایع این دارو حاوی الکل است. در صورت ابتلا به دیابت، وابستگی به الکل یا بیماری کبد، احتیاط لازم است. برخی از داروها (مانند مترونیدازول، دی سولفیرام) هنگام ترکیب با الکل می‌توانند یک واکنش جدی ایجاد کنند. از پزشک یا داروساز خود در مورد استفاده ایمن از این محصول سؤال کنید.

 

قبل از هرگونه عمل جراحی، در مورد کلیه محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای بانسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) با پزشک یا دندانپزشک خود صحبت کنید.

 

افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی سرترالین، خصوصاً خونریزی، عدم تعادل یا طولانی شدن QT حساسیت بیشتری نشان دهند. عدم تعادل می تواند خطر افتادن را افزایش دهد. همچنین احتمال بروز نوعی عدم تعادل نمک (هیپوناترمی) در افراد مسن بیشتر است، به خصوص اگر از “قرص آب” (دیورتیک‌ها-ادرارآورها) استفاده می‌کنند.

 

کودکان ممکن است نسبت به عوارض دارو به ویژه از دست دادن اشتها و کاهش وزن حساسیت بیشتری داشته باشند. هنگام مصرف این دارو، وزن و قد کودکان را مرتباً بررسی کنید.

 

در دوران بارداری، این دارو فقط در مواردی که به وضوح مورد نیاز باشد، باید استفاده شود. زیرا ممکن است به جنین آسیب برساند. نوزادانی که مادرانشان در طی ۳ ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده اند به ندرت ممکن است علائم ترک مانند مشکلات تغذیه/تنفس، تشنج، سفتی عضلات یا گریه مداوم را تجربه کنند. در صورت مشاهده هر یک از این علائم در نوزاد خود، سریعاً به پزشک اطلاع دهید.

 

از آنجا که مشکلات روحی و روانی درمان نشده (مانند افسردگی، حملات هراس، اختلال وسواس فکری و عملی، اختلال استرس تروماتیک) می تواند یک شرایط جدی باشد، مصرف این دارو را متوقف نکنید مگر اینکه توسط پزشک شما تجویز شود. اگر قصد بارداری دارید، باردار شدید یا فکر می کنید ممکن است باردار باشید، فوراً با پزشک خود در مورد فواید و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.

 

این دارو به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.


 

اوردوز

اگر فردی سرترالین را بیش از حد تجویز شده مصرف کرد و علائم جدی از قبیل غش کردن یا مشکل در تنفس دارد، با اورژانس تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل سرگیجه شدید، غش باشد.

 

از به اشتراک گذاشتن داروی خود با دیگران خودداری کنید.

 

بر سر تمام ویزیت‌های پزشکی و روانپزشکی خود حاضر شوید.

 

دوزهای فراموش شده

اگر فراموش کردید دارو را مصرف کنید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نزدیک زمان دوز بعدی است، دوز از دست رفته را رها کنید. دوز بعدی خود را در همان زمان معمول مصرف کنید. دوز مصرف را دو برابر نکنید.


 

عوارض جانبی

با مصرف سرترالین ممکن است حالت تهوع، سرگیجه، خواب آلودگی، خشکی دهان، از بین رفتن اشتها، افزایش تعریق، اسهال یا ناراحتی معده به وجود بیاید. اگر هر یک از این اثرات ماندگار یا بدتر شد، سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

 

به یاد داشته باشید که پزشک شما تشخیص داده است که سود شما از این دارو بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افراد با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.

 

در صورت بروز عوارض جانبی جدی کبودی/خونریزی آسان، کاهش میل جنسی، کاهش توانایی جنسی (تاخیر در انزال)، گرفتگی/ضعف عضلات، لرزش (رعشه)، کاهش وزن غیرمعمول فورا با پزشک خود صحبت کنید.

 

در صورت بروز عوارض بسیار جدی از جمله: ضربان قلب سریع/نامنظم، غش، مدفوع سیاه/خونین، استفراغ قهوه ای، در/تورم/قرمزی چشم، گشاد شدن مردمک چشم، تغییر در بینایی (مانند دیدن رنگین‌کمان در اطراف چراغ در شب، تاری دید)، فورا کمک پزشکی دریافت کنید.

 

سرترالین ممکن است باعث افزایش سروتونین شود و بندرت باعث ایجاد بیماری بسیار جدی به نام سندرم/سمیت سروتونین می‌شود. در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند، این خطر افزایش می‌یابد، بنابراین تمام داروهای مصرفی را به پزشک یا داروساز خود بگویید. در صورت بروز برخی از علائم زیر، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید: ضربان قلب سریع، توهم، عدم تعادل، سرگیجه شدید، تهوع/استفراغ/اسهال شدید، دل‌پیچه، تب غیرقابل توضیح، اضطراب/بی‌قراری غیرعادی.

 

مردان هنگام درمان با این دارو به ندرت (ناشایع) ممکن است  نعوظ دردناک یا طولانی‌مدت را تجربه کنند که ۴ ساعت یا بیشتر طول بکشد. اگر این اتفاق رخ داد، استفاده از این دارو را متوقف کنید و فوراً کمک پزشکی دریافت کنید، در غیر این صورت ممکن است مشکلات دائمی ایجاد شود.

 

واکنش آلرژیک بسیار جدی به سرترالین به ندرت رخ می‌دهد. اما در صورت مشاهده هرگونه علائم یک واکنش آلرژیک جدی، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید، از جمله: بثورات پوستی، خارش/تورم (به خصوص صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.

 

این موارد لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه تأثیرات دیگری غیر از موارد ذکر شده در بالا شدید با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.


 

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروها را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این متن شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست. لیستی از تمام داروهایی که استفاده می کنید (از جمله داروهای با نسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) را تهیه کرده و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون تأیید پزشک، دوز داروهای خود را شروع، متوقف یا کم و زیاد نکنید.

 

برخی از محصولاتی که ممکن است با سرترالین تداخل داشته باشند عبارتند از: پیموزاید، داروهای دیگری که می‌توانند باعث خونریزی/کبودی شوند (از جمله داروهای ضدپلاکت مانند کلوپیدوگرل، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن/ناپروکسن، “رقیق‌کننده‌های خون” مانند دابیگاتران/وارفارین).

 

مصرف مهارکننده‌های MAO به همراه این دارو ممکن است باعث تداخل جدی (احتمالاً خطرناک) شود. در طول درمان با این دارو از مصرف داروهای مهارکننده MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساژیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) خودداری کنید. بیشتر مهارکننده‌های MAO حتی نباید دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشک خود بپرسید که چه زمانی این دارو را شروع یا متوقف کنید.

 

در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند، خطر ابتلا به سندرم/سمیت سروتونین افزایش می‌یابد. به عنوان مثال می‌توان به داروهای خیابانی مانند MDMA/”اکستازی”، زگیل سنت جان، داروهای ضدافسردگی خاص (از جمله SSRI های دیگر مانند فلوکستین/پاروکستین، SNRI هایی مانند دولوکستین/ونلافاکسین)، تریپتوفان در میان دیگر داروها اشاره کرد. احتمال ابتلا به سندرم/سمیت سروتونین هنگام شروع یا افزایش دوز این داروها بیشتر است.

 

در صورت مصرف محصولات دیگری که باعث خواب آلودگی می شوند مانند الکل، ماری‌جوانا (حشیش)، آنتی‌هیستامین‌ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب‌آور یا ضداضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، داروهای شل کننده عضلانی و تسکین دهنده درد افیونی و تسکین دهنده سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون) به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

 

برچسب روی تمام داروهای خود (از جمله داروهای آلرژی یا محصولات سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب‌آلودگی شوند. از داروسازتان نحوه استفاده مطمئن داروها را سوال کنید.

 

استفاده همزمان آسپرین با سرترالین می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک برای پیشگیری از سکته قلبی یا سکته مغزی آسپیرین با دوز کم تجویز کرده است (معمولاً با دوزهای ۸۱-۳۲۵ میلی گرم در روز)، باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک به شما دستور دیگری دهد. جزئیات بیشتر در این رابطه را از دکتر یا داروساز خود سوال کنید.

 

این دارو ممکن است با آزمایشهای پزشکی/آزمایشگاهی خاصی (از جمله اسکن مغزی برای بیماری پارکینسون) تداخل داشته باشد، که احتمالاً منجر به نتایج نادرست آزمایش خواهد شد. اطمینان حاصل کنید که کارکتان آزمایشگاه و تمام پزشکان می دانند که از این دارو استفاده می کنید.


 

شرایط نگهداری

این دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.

 

داروها را در توالت یا داخل فاضلاب نریزید مگر اینکه دستور انجام این کار داده شود. در صورت انقضا یا اینکه دیگر نیازی به مصرف آن ندارید، این محصول را به درستی از بین ببرید. دراین‌باره با داروساز یا شرکت دفع زباله محلی خود مشورت کنید.

 

 

منبع:

www.webmd.com

 

۱+
شما هم نظر خود را درمورد این پست به ما بگویید!

دیدگاهتان را بنویسید