مشکلات گفتاری در ام اس
گفتار توسط بسیاری از مناطق در مغز کنترل می‌شود. ضایعات ام اس (مناطق آسیب دیده یا همان پلاک‌ها) در قسمت‌های مختلف مغز می‌تواند باعث ایجاد چندین نوع تغییر در الگوهای گفتاری عادی شوند. آنها از مشکلات خفیف تا مشکلات شدید متغیر هستند که درک صحبت فرد مبتلا به اختلال گفتاری را برای مخاطبش دشوار می‌کند.
از نظر پزشکی، مشکلات مربوط به گفتار،دیس‌آرتری نامیده می‌شود. دیس‌آرتری معمولاً با سایر علائم ناشی از ضایعات در ساقه مغز همراه است. این موارد شامل لرزش بدن، لرزش سر یا عدم هماهنگی است.
- یکی از الگوهایی که معمولاً با بیماری ام اس همراه است، اسکن دیس‌آرتری است. اسکن دیس‌آرتری گفتاری تولید می‌کند که در آن “ملودی” عادی یا الگوی گفتار دچار اختلال می‌شود، با مکث‌های غیرطبیعی طولانی بین کلمات یا هجا‌های کلمات صورت می‌گیرد.
- افراد مبتلا به ام اس همچنین ممکن است کلمات را نصفه بیان کنند. این معمولاً نتیجه ضعف و یا عدم هماهنگی عضلات زبان، لب، گونه و دهان است.
- گفتار از بینی (با اصطلاح عامیانه “تودماغی حرف زدن”) ممکن است رخ دهد، طوری که به نظر می‌رسد فرد دچار انسداد بینی یا سرماخوردگی شده.
- بعضی اوقات به دلیل ضعف در دیافراگم، می‌توان حجم گفتار و صدا را تحت تأثیر قرار داد و شنیدن آن ممکن است دشوار باشد.
درمان مشکلات گفتاری
بسیاری از مبتلایان به دیس‌آرتری می‌توانند با کمک یک آسیب شناس گفتاری/زبانی، به بهبود الگوهای گفتار، سخنان و ارتباط دهانی به طور کلی کمک کنند.
اگر مشکلات گفتاری ارتباط را به چالش بکشد، دستگاه‌های کمکی در دسترس هستند. برنامه‌هایی برای تلفن‌های هوشمند که می‌توانند به ارتباطات کمک کنند و سایر دستگاه‌هایی که می‌توانند کمک کننده باشند، در دسترس هستند. یک آسیب شناس گفتاری/زبانی قادر به تشخیص دستگاه‌های کمک کننده مناسب برای شما خواهد بود.
بسیاری از مبتلایان به دیس‌آرتری همچنین دچار دیسفاژی (مشکل در بلع) هستند. گفتاردرمان‌ها برای ارزیابی، تشخیص و رفع این مشکلات آموزش داده می‌شوند. اگر در مورد بیماری ام اس اطلاعات کافی ندارید، مطلب ام اس چیست؟ و اگر علائم ام اس را نمی‌دانید مطلب علائم بیماری ام اس را مطالعه کنید.
منبع:
