ونلافاکسین – Venlafaxine
| نام برند: |
افکسور |
| نام شیمیایی: | ونلافاکسین |
| درمان در ام اس: | درمان بهبود دهنده علائم، درمان درد، درمان افسردگی و اضطراب |
| درمان اصلی: | درمان افسردگی و اضظراب، درمان اختلال هراس |
| داروهای معادل: |
ونلافاکسین برای درمان افسردگی استفاده می‌شود. این دارو می‌تواند سطح روحیه و انرژی شما را بهبود بخشد و به بازگرداندن علاقه شما به زندگی روزمره کمک کند. ونلافاکسین به‌عنوان یک مهارکننده بازجذب سروتونین – نوراپینفرین (SNRI) شناخته می‌شود. این دارو با کمک به ترمیم تعادل برخی مواد طبیعی (سروتونین و نوراپینفرین) در مغز عمل می‌کند.
روش مصرف | احتیاط | اوردوز | دوزهای فراموش شده | عوارض جانبی | تداخلات دارویی | شرایط نگهداری
روش مصرف
قبل از شروع استفاده از ونلافاکسین و هر بار تجویز دوباره آن، راهنمای دارویی تهیه شده توسط داروساز خود مطالعه کنید. اگر سؤالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
این دارو طبق دستور پزشک، از طریق دهان، معمولاً روزانه ۲ تا ۳ بار همراه غذا مصرف می‌شود.
مقدار مصرف این دارو بستگی به شرایط پزشکی شما و پاسخ بدنتان به درمان دارد. برای کاهش خطر عوارض جانبی، پزشک ممکن است این دارو را با دوز کم شروع کرده و به‌تدریج دوز را افزایش دهد. دستورالعمل‌های پزشک خود را با دقت دنبال کنید. به‌طور مرتب از این دارو استفاده کنید تا بهترین نتیجه را از مصرف آن بگیرید. برای جلوگیری از فراموشی مصرف دوز، هر روز آن را در زمان معینی مصرف کنید.
ادامه مصرف این دارو طبق تجویز پزشک، حتی اگر احساس خوب شدن داشته باشید، بسیار مهم است. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. ممکن است با قطع ناگهانی این دارو برخی شرایط بدتر شود. همچنین ممکن است علائمی مانند سردرگمی، نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، تغییر در خوابیدن و احساسات مختصر مانند شوک الکتریکی را تجربه کنید. برای کاهش عوارض جانبی هنگام قطع دارو، دوز مصرفی شما باید زیر نظر پزشک و تدریج کاهش یابد. هر علامت جدید یا بدتر شدن علائم قبلی را فوراً به پزشک گزارش کنید.
ممکن است چندین هفته طول بکشد تا فواید کامل این دارو را احساس کنید. در صورت تداوم یا بدتر شدن وضعیت، با پزشک خود صحبت کنید.
اطلاعات دارویی ذکر شده در سایت صرفا جهت آگاهی شما تهیه شده است، قبل از مصرف هر نوع دارو با پزشک خود مشورت کنید و از هرگونه خوددرمانی پرهیز کنید.
احتیاط
قبل از مصرف ونلافاکسین، در صورت حساسیت به این دارو یا حساسیت به دسون لافاکسین و یا هر آلرژی دیگری که دارید به پزشک یا داروساز اطلاع دهید این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد که می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از استفاده از این دارو، تاریخچه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز بگویید، به‌ویژه در مورد بیماری‌هایی نظیر مشکلات خونریزی، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم یا آب‌سیاه (نوع زاویه بسته)، فشارخون بالا، مشکلات قلبی (مانند نارسایی قلبی، سابقه حمله قلبی)، کلسترول بالا، بیماری کلیوی، بیماری کبد، اختلال تشنج، بیماری تیروئید.
این دارو ممکن است شما را دچار سرگیجه یا خواب‌آلودگی یا تاری دید کند. الکل یا ماری‌جوانا (حشیش) می‌تواند سرگیجه یا خواب‌آلودگی شما را بیشتر کند. تا زمانی که نمی توانید به صورت ایمن کاری انجام دهید از رانندگی، کار با ماشین‌آلات و هر کاری که نیاز به هوشیاری و دید دقیق دارد خودداری کنید. از نوشیدن مشروبات الکلی خودداری کنید. در صورت استفاده از ماری‌جوانا (حشیش) با پزشک خود مشورت کنید.
قبل از هرگونه عمل جراحی، در مورد کلیه محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای بانسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) با پزشک یا دندانپزشک خود صحبت کنید.
افراد مسن ممکن است هنگام ایستادن نسبت به عوارض جانبی ونلافاکسین خصوصاً سرگیجه حساسیت بیشتری داشته باشند. افراد مسن همچنین ممکن است به‌احتمال زیاد به نوعی عدم تعادل نمک (هیپوناترمی) مبتلا شوند، به‌خصوص اگر از “قرص آب” (دیورتیک‌ها-ادرارآورها) استفاده می‌کنند. سرگیجه و عدم تعادل نمک می‌تواند خطر افتادن را افزایش دهد. افراد مسن همچنین ممکن است در هنگام استفاده از این دارو در معرض خطر خونریزی بیشتری قرار گیرند.
کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو خصوصاً از دست دادن اشتها و کاهش وزن حساس‌تر باشند. هنگام مصرف این دارو وزن و قد کودکان را به‌طور مرتب بررسی کنید.
در دوران بارداری، این دارو فقط در مواقعی که به‌وضوح مورد نیاز باشد، باید استفاده شود. زیرا ممکن است به جنین آسیب برساند. همچنین نوزادانی که مادرانشان طی ۳ ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده‌اند به‌ندرت ممکن است علائم ترک مانند مشکلات تغذیه/تنفس، تشنج، سفتی عضلات یا گریه مداوم را تجربه کنند. در صورت مشاهده هر یک از این علائم در نوزاد خود، سریعاً به پزشک اطلاع دهید.
از آنجا که مشکلات روحی و روانی درمان‌نشده (مانند افسردگی، اضطراب، حملات هراس) می‌تواند یک وضعیت جدی باشد، مصرف ونلافاکسین را متوقف نکنید مگر اینکه توسط پزشک شما راهنمایی شود. اگر قصد بارداری دارید، باردار شدید، یا فکر می‌کنید ممکن است باردار باشید، فوراً درباره مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می‌شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر روی شیرخوار داشته باشد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
اوردوز
اگر فردی ونلافاکسین را بیش‌ازحد تجویز شده مصرف کرد و علائم جدی از قبیل غش کردن یا مشکل در تنفس دارد، با اورژانس تماس بگیرید. علائم مصرف بیش‌ازحد ممکن است شامل خواب‌آلودگی شدید، تشنج، ضربان قلب سریع/نامنظم باشد.
از به اشتراک گذاشتن داروی خود با دیگران خودداری کنید.
بر سر تمام ویزیت‌های پزشکی و روانپزشکی خود حاضر شوید. آزمایش‌های پزشکی و آزمایشگاهی (مانند فشارخون، کلسترول) باید به‌طور دوره‌ای انجام شود تا پیشرفت شما بررسی شده یا عوارض جانبی تحت نظر قرا گیرد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
دوزهای فراموش شده
اگر فراموش کردید که دارو را مصرف کنید، به‌محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نزدیک زمان دوز بعدی است، دوز ازدست‌رفته را رها کنید. دوز بعدی خود را در همان زمان معمول مصرف کنید. دوز مصرف را دو برابر نکنید.
عوارض جانبی
با مصرف ونلافاکسین ممکن است حالت تهوع، خواب‌آلودگی، سرگیجه، خشکی دهان، یبوست، از دست دادن اشتها، تاری دید، عصبی بودن، مشکل در خوابیدن، تعریق غیرمعمول یا خمیازه رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات ادامه‌دار یا بدتر شد، سریعاً به پزشک خود بگویید.
به یاد داشته باشید که پزشک شما تشخیص داده است که سود شما از این دارو بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افراد با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
این دارو ممکن است فشارخون شما را بالا ببرد. فشارخون خود را مرتباً بررسی کنید و در صورت بالا بودن نتایج را به اطلاع پزشک خود برسانید.
در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی ناشایع اما جدی کبودی/خونریزی آسان ، کاهش میل جنسی، تغییر در توانایی جنسی، گرفتگی/ضعف عضلات، لرزش (رعشه) فورا با پزشک خود صجبت کنید.
در صورت بروز هر یک از این عوارض نادر اما جدی، بلافاصله کمک پزشکی دریافت کنید: سرفه‌هایی که تمام نمی‌شود، تنگی نفس، درد قفسه سینه، سردرد شدید/نبض‌دار، مدفوع سیاه/خونین، استفراغ قهوه‌ای، درد/تورم/قرمزی چشم، گشادی مردمک چشم، تغییر در بینایی (مانند دیدن رنگین‌کمان در اطراف چراغ‌ها در شب)، تشنج.
ونلافاکسین ممکن است باعث افزایش سروتونین شود و بندرت باعث ایجاد بیماری بسیار جدی به نام سندرم/سمیت سروتونین می‌شود. در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند، این خطر افزایش می‌یابد، بنابراین تمام داروهای مصرفی را به پزشک یا داروساز خود بگویید. در صورت بروز برخی از علائم زیر، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید: ضربان قلب سریع، توهم، عدم تعادل، سرگیجه شدید، تهوع/استفراغ/اسهال شدید، دل‌پیچه، تب غیرقابل توضیح، اضطراب/بی‌قراری غیرعادی.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت رخ می‌دهد. اما در صورت مشاهده هرگونه علائم یک واکنش آلرژیک جدی، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید، از جمله: بثورات پوستی، خارش/تورم (به خصوص صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.
این موارد لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه تأثیرات دیگری غیر از موارد ذکر شده در بالا شدید با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروها را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این متن شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست. لیستی از تمام داروهایی که استفاده می کنید (از جمله داروهای با نسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) را تهیه کرده و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون تأیید پزشک، دوز داروهای خود را شروع، متوقف یا کم و زیاد نکنید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با ونلافاکسین تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای دیگری که می‌توانند باعث خونریزی/کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن/ناپروکسن، “رقیق‌کننده‌های خون” مانند دابیگاتران/وارفارین).
استفاده همزمان آسپرین با ونلافاکسین می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک برای پیشگیری از سکته قلبی یا سکته مغزی آسپیرین با دوز کم تجویز کرده است (معمولاً با دوزهای ۸۱-۳۲۵ میلی گرم در روز)، باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک به شما دستور دیگری دهد. جزئیات بیشتر در این رابطه را از دکتر یا داروساز خود سوال کنید.
مصرف مهارکننده‌های MAO با این دارو ممکن است باعث تداخل جدی با دارو (احتمالاً خطرناک) شود. در طول درمان با این دارو از مصرف داروهای مهارکننده MAO (ایزوکاربوکسازید، لاینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساژیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) خودداری کنید. بیشتر مهارکننده های MAO حتی نباید دو هفته قبل و حداقل ۷ روز بعد از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشک خود بپرسید که چه زمانی این دارو را شروع یا متوقف کنید.
در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند، خطر ابتلا به سندرم/سمیت سروتونین افزایش می‌یابد. به عنوان مثال می‌توان به داروهای خیابانی مانند MDMA/”اکستازی”، زگیل سنت جان، داروهای ضدافسردگی خاص (از جمله SSRI های دیگر مانند فلوکستین/پاروکستین، SNRI هایی مانند دولوکستین/میلناسیپران)، تریپتوفان در میان دیگر داروها اشاره کرد. احتمال ابتلا به سندرم/سمیت سروتونین هنگام شروع یا افزایش دوز این داروها بیشتر است.
در صورت مصرف محصولات دیگری که باعث خواب‌آلودگی می‌شوند مانند تسکین‌دهنده درد افیونی یا تسکین‌دهنده سرفه (مانند کدئین، هیدروکودون)، الکل، ماری‌جوانا (حشیش)، داروهای خواب‌آور یا ضداضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده‌های عضلانی (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین) یا آنتی‌هیستامین‌ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
برچسب روی تمام داروهای خود (از جمله داروهای آلرژی یا محصولات سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب‌آلودگی می‌شود. از داروسازتان نحوه استفاده مطمئن داروها را سؤال کنید.
ونلافاکسین بسیار شبیه به دسون لافاکسین است. در هنگام استفاده از ونلافاکسین از داروهای حاوی دسون لافاکسین استفاده نکنید.
این دارو ممکن است با آزمایش‌های آزمایشگاهی خاصی (از جمله آزمایش ادرار برای آمفتامین‌ها) تداخل داشته باشد که این امر می‌تواند باعث نتایج نادرست آزمایش شود. اطمینان حاصل کنید که کارکنان آزمایشگاه و تمام پزشکان می‌دانند که از این دارو استفاده می‌کنید.
شرایط نگهداری
این دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
داروها را در توالت یا داخل فاضلاب نریزید مگر اینکه دستور انجام این کار داده شود. در صورت انقضا یا اینکه دیگر نیازی به مصرف آن ندارید، این محصول را به درستی از بین ببرید. دراین‌باره با داروساز یا شرکت دفع زباله محلی خود مشورت کنید.
منبع:
