دولوکستین – Duloxetine
| نام برند: |
سیمبالتا |
| نام شیمیایی: | دولوکستین |
| درمان در ام اس: | درمان بهبود دهنده علائم، درمان درد، درمان افسردگی و اضطراب |
| درمان اصلی: | درمان افسردگی و اضطراب |
| داروهای معادل: |
از دولوکستین برای درمان افسردگی و اضطراب استفاده می‌شود. از این دارو برای کمک به تسکین درد عصبی (نوروپاتی محیطی) در مبتلایان به دیابت یا تسکین درد مداوم به دلیل بیماری‌هایی مانند ورم مفاصل یا کمردرد مزمن نیز استفاده می‌گردد.
دولوکستین می‌تواند روحیه، خواب، اشتها و سطح انرژی شما را بهبود بخشد و تنش عصبی را کاهش دهد. این دارو همچنین می‌تواند در بیماری‌هایی خاص باعث کاهش درد شود. دولوکستین به عنوان یک مهارکننده بازجذب سروتونین-نوراپینفرین (SNRI) شناخته می‌شود. این دارو با کمک به ترمیم تعادل برخی مواد طبیعی (سروتونین و نوراپینفرین) در مغز کار می‌کند.
روش مصرف | احتیاط | اوردوز | دوزهای فراموش شده | عوارض جانبی | تداخلات دارویی | شرایط نگهداری
روش مصرف
قبل از شروع استفاده از دولوکستین و هر بار تجویز دوباره آن، دستورالعمل موجود در بسته‌بندی محصول یا راهنمایی‌های داوساز را مطالعه کنید. اگر سؤالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
این دارو از طریق دهان، با یا بدون غذا طبق دستور پزشک، معمولاً روزانه ۱ یا ۲ بار مصرف می‌شود. اگر با مصرف این دارو دچار حالت تهوع می‌شوید، برای جلوگیری از حالت تهوع می توانید دولوکستین را با غذا مصرف کنید. می‌توانید مصرف این دارو می تواند به صورت بلعیدن کامل کپسول یا باز کردن کپسول و پاشیدن محتویات آن روی یک قاشق غذاخوری سس سیب (غذای نرم) باشذ. بلافاصله مخلوط دارو/مواد غذایی را ببلعید. مخلوط را تکه‌تکه نکرده یا نجوید. این مخلوط را درست قبل از زمان مصرف درست کنید و بلافاصله میل کنید و آن را برای مصارف بعدی ذخیره نکنید.
دوز مصرفی این دارو به سن، شرایط پزشکی و پاسخ بدنتان به درمان بستگی دارد. برای کاهش خطر بروز عوارض جانبی، پزشک ممکن است این دارو را با دوز کم شروع کند و به‌تدریج دوز را افزایش دهد. دستورالعمل‌های پزشک خود را با دقت دنبال کنید. به طور مرتب از این دارو استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن داشته باشید. برای جلوگیری از فراموشی مصرف دوز، هر روز آن را در زمان (های) معینی مصرف کنید.
حتی اگر احساس خوب شدن دارید این دارو را ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. ممکن است با قطع ناگهانی این دارو برخی از شرایط بدتر شوند. همچنین ممکن است علائمی مانند سرگیجه، گیجی، نوسانات خلقی، سردرد، اسهال، تغییرات در خواب و حسی مختصر مانند شوک الکتریکی را تجربه کنید. برای جلوگیری از بروز این علائم هنگامی که پزشک دستور قطع مصرف این دارو را صادر کرد، دوز مصرفی شما را به‌تدریج کاهش می‌دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود و یا مسئول داروخانه مشورت کنید. هر علامت جدید یا بدتر شذن علائم قبلی را فوراً گزارش کنید.
اگر مشکل شما بهبود نیافت یا بدتر شد، با پزشک خود صحبت کنید.
اطلاعات دارویی ذکر شده در سایت صرفا جهت آگاهی شما تهیه شده است، قبل از مصرف هر نوع دارو با پزشک خود مشورت کنید و از هرگونه خوددرمانی پرهیز کنید.
احتیاط
قبل از مصرف داروی دولوکستین، در صورت حساسیت به این دارو یا هر آلرژی دیگری که دارید به پزشک خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد که می‌تواند باعث بروز واکنش‌های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از استفاده از این دارو، تاریخچه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به خصوص در مورد بیماری‌هایی نظیر سابقه شخصی یا خانوادگی اختلالات روانپزشکی (مانند اختلال دوقطبی/افسردگی مانیک)، سابقه شخصی یا خانوادگی در مورد اقدام به خودکشی، مشکلات خونریزی، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم یا آب‌سیاه (از نوع زاویه بسته)، فشارخون بالا، بیماری کلیوی، بیماری کبد، اختلال تشنج، مشکلات معده (مانند آهسته خالی شدن معده)، استفاده/سواستفاده از الکل.
این دارو ممکن است شما را دچار سرگیجه یا خواب‌آلودگی کند. الکل یا ماری‌جوانا (حشیش) می‌تواند سرگیجه یا خواب‌آلودگی شما را بیشتر کند. تا زمانی که نمی توانید به صورت ایمن کاری انجام دهید از رانندگی، کار با ماشین‌آلات و هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد خودداری کنید. از نوشیدن مشروبات الکلی خودداری کنید. در صورت استفاده از ماری‌جوانا (حشیش) با پزشک خود مشورت کنید.
اگر مبتلا به دیابت هستید، دولوکستین ممکن است بر قند خون شما تأثیر بگذارد. قند خون خود را به‌طور مرتب (طبق دستورالعمل پزشک) بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. پزشک ممکن است داروهای دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی شما را دوباره تنظیم کند.
قبل از هرگونه عمل جراحی، در مورد کلیه محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای بانسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) با پزشک یا دندانپزشک خود صحبت کنید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو خصوصاً خونریزی، سرگیجه، منگی یا عدم تعادل حساسیت بیشتری داشته باشند. همچنین احتمال بروز نوعی عدم تعادل مواد معدنی (هیپوناترمی) با مصرف دولوکستین در افراد مسن بیشتر است، به خصوص اگر همزمان با این دارو “قرص آب” (دیورتیک‌ها-ادرارآوارها) نیز مصرف شود. سرگیجه، منگی یا عدم تعادل می‌تواند خطر افتادن را افزایش دهد.
کودکان نیز ممکن است نسبت به عوارض جانبی دولوکستین به‌ویژه از دست دادن اشتها و کاهش وزن حساسیت بیشتری داشته باشند. هنگام مصرف این دارو، وزن و قد کودکان را به طور مرتب بررسی کنید.
در دوران بارداری، این دارو فقط در مواردی که به وضوح مورد نیاز باشد، باید استفاده شود. هنگامی که این دارو در ۳۰ روز آخر بارداری مصرف شود، ممکن است مادر در هنگام تولد در معرض خطر خونریزی قرار گیرد. همچنین این دارو ممکن است به جنین آسیب برساند. نوزادان متولد شده از مادرانی که در طی ۳ ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده‌اند به ندرت ممکن است علائم ترک مانند مشکلات تغذیه/تنفس، تشنج، سفتی عضلانی یا گریه مداوم را تجربه کنند. در صورت مشاهده هر یک از این علائم در نوزاد خود، سریعاً به پزشک اطلاع دهید.
از آنجا که مشکلات روحی و روانی درمان‌نشده (مانند افسردگی، اضطراب) می‌تواند یک مشکل جدی باشد، بدون دستور پزشک مصرف این دارو را متوقف نکنید. اگر قصد بارداری دارید، باردار شدید یا فکر می‌کنید ممکن است باردار باشید، فوراً با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می‌شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر روی شیرخوار داشته باشد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
اوردوز
اگر فردی دولوکستین را بیش‌ازحد تجویز شده مصرف کرد و علائم جدی از قبیل غش کردن یا مشکل تنفس داشت، با اورژانس تماس بگیرید. علائم مصرف بیش‌ازحد ممکن است شامل خواب‌آلودگی شدید، ضعف، تشنج، ضربان قلب سریع باشد.
از به اشتراک گذاشتن داروی خود با دیگران خودداری کنید.
آزمایش‌های پزشکی و آزمایشگاهی (مانند فشارخون، عملکرد کبد) باید هنگام مصرف این دارو انجام شود. تمام ویزیت‌های پزشکی، روانپزشکی و آزمایشگاهی را رعایت کنید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
دوزهای فراموش شده
دوزی را از دست ندهید. اگر فراموش کردید که دارو را مصرف کنید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نزدیک زمان دوز بعدی است، دوز از دست رفته را رها کنید. دوز بعدی خود را در زمان عادی مصرف کنید. دوز مصرف را دو برابر نکنید.
عوارض جانبی
با مصرف دولوکستین ممکن است حالت تهوع، خشکی دهان، یبوست، از دست دادن اشتها، خستگی، خواب‌آلودگی یا افزایش تعریق ایجاد شود. اگر هر یک از این اثرات ماندگار یا بدتر شد، سریعاً با پزشک خود صحبت کنید.
عوارضی مانند سرگیجه یا منگی به خصوص هنگام مصرف این دارو برای اولین‌بار یا با افزایش دوز می‌تواند بروز دهد. برای کاهش خطر سرگیجه، منگی و افتادن، هنگام بلند شدن از حالت نشسته یا دراز کشیده به آرامی این کار را انجام دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک شما تشخیص داده است که سود شما از این دارو بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افراد با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
این دارو ممکن است فشارخون شما را بالا ببرد. فشارخون خود را مرتباً بررسی کنید و در صورت بالا بودن نتایج به پزشک خود بگویید.
در صورت بروز عوارض جانبی جدی مانند سردرگمی، کبودی/خونریزی آسان، کاهش میل جنسی، تغییر در توانایی جنسی، گرفتگی/ضعف عضلات، لرزش (رعشه)، مشکل در ادرار کردن، علائم مشکلات کبدی (مانند تهوع/استفراغ که متوقف نمی‌شود، درد معده/شکم، زرد شدن چشم/پوست، ادرار تیره) فورا با پزشک خود صحبت کنید.
در صورت بروز عوارض جانبی بسیار جدی، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید، از جمله: مدفوع سیاه/خونین، استفراغ قهوه‌ای، تشنج، درد/ تورم/قرمزی چشم، تغییر در بینایی (مانند دیدن رنگین‌کمان در اطراف چراغ در شب، تاری دید).
دولوکستین ممکن است باعث افزایش سروتونین شود و بندرت (ناشایع) باعث ایجاد بیماری بسیار جدی به نام سندرم/سمیت سروتونین می‌شود. در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند، این خطر افزایش می‌یابد، بنابراین تمام داروهای مصرفی را به پزشک یا داروساز خود بگویید. در صورت بروز برخی از علائم زیر، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید: ضربان قلب سریع، توهم، از بین رفتن هماهنگی، سرگیجه شدید، تهوع/استفراغ/اسهال شدید، دل‌پیچه، تب غیرقابل توضیح، اضطراب/بی‌قراری.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت رخ می‌دهد. اما در صورت مشاهده هرگونه علائم یک واکنش آلرژیک جدی، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید، از جمله: بثورات پوستی، خارش/تورم (به خصوص صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.
این موارد لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه تأثیرات دیگری غیر از موارد ذکر شده در بالا شدید با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروها را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این متن شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست. لیستی از تمام داروهایی که استفاده می کنید (از جمله داروهای با نسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) را تهیه کرده و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون تأیید پزشک، دوز داروهای خود را شروع، متوقف یا کم و زیاد نکنید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای دیگری که می‌توانند باعث خونریزی/کبودی شوند (از جمله داروهای ضدپلاکت مانند کلوپیدوگرل، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن، “رقیق‌کننده‌های خون” مانند وارفارین).
سایر داروها می‌توانند بر حذف دولوکستین از بدن شما تأثیر بگذارند که ممکن است نحوه عملکرد دولوکستین را تحت تاثیر قرار دهد. از جمله این موارد می‌توان به سایمتیدین، فلووکسامین، آنتی‌بیوتیک‌های خاص کینولون(مانند سیپروفلوکساسین، آنوکساسین) اشاره کرد.
این دارو می‌تواند حذف سایر داروها از بدن شما را آهسته کند که این امر ممکن است بر نحوه عملکرد آن‌ها تأثیر بگذارد. نمونه‌هایی از این داروها شامل داروهای ضد آریتمی (مانند پروپافنون، فلکائیدید، کینیدین)، داروهای ضدافسردگی‌ها (مانند تیوریدازین)، داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای (مانند دزیپرامین، ایمی پرامین) است.
مصرف مهارکننده‌های MAO با این دارو ممکن است باعث تداخل جدی با دارو (به ندرت خطرناک) شود. در طول درمان با این دارو از مصرف داروهای مهارکننده MAO (ایزوکاربوکسازید، لاینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساژیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) خودداری کنید. بیشتر مهارکننده های MAO حتی نباید دو هفته قبل و حداقل ۵ روز بعد از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشک خود بپرسید که چه زمانی این دارو را شروع یا متوقف کنید.
در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند، خطر ابتلا به سندرم/سمیت سروتونین افزایش می‌یابد. به عنوان مثال می‌توان به داروهای خیابانی مانند MDMA/”اکستازی”، زگیل سنت جان، داروهای ضدافسردگی خاص (از جمله SSRI های دیگر مانند فلوکستین/پاروکستین، SNRI هایی مانند دسون لافاکسین/ونلافاکسین)، تریپتوفان در میان دیگر داروها اشاره کرد. احتمال ابتلا به سندرم/سمیت سروتونین هنگام شروع یا افزایش دوز این داروها بیشتر است.
در صورت مصرف این دارو با سایر محصولاتی که می‌توانند باعث خواب‌آلودگی شوند، از جمله مانند تسکین دهنده درد یا تسکین دهنده سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری‌جوانا (حشیش)، داروهای خواب‌آور یا ضد اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده‌های عضلات (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین) یا آنتی‌هیستامین‌ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) پزشک یا داروساز خود را در جریان بگذارید.
برچسب روی تمام داروهای خود (از جمله داروهای آلرژی یا محصولات سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب‌آلودگی می‌شود. از داروسازتان نحوه استفاده مطمئن داروها را سؤال کنید.
استفاده همزمان آسپرین با دولوکستین می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک برای پیشگیری از سکته قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی آسپیرین با دوز کم تجویز کرده است (معمولاً با دوزهای ۸۱-۳۲۵ میلی گرم در روز)، باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک به شما دستور دیگری دهد.جزئیات بیشتر در این رابطه را از دکتر یا داروساز خود سوال کنید.
شرایط نگهداری
این دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
داروها را در توالت یا داخل فاضلاب نریزید مگر اینکه دستور انجام این کار داده شود. در صورت انقضا یا اینکه دیگر نیازی به مصرف آن ندارید، این محصول را به درستی از بین ببرید. دراین‌باره با داروساز یا شرکت دفع زباله محلی خود مشورت کنید.
منبع:
