پاروکستین – Paroxetine
| نام برند: |
پاکسیل |
| نام شیمیایی: | پاروکستین |
| درمان در ام اس: | درمان بهبود دهنده علائم، درمان افسردگی و اضطراب |
| درمان اصلی: | درمان افسردگی و اضظراب |
| داروهای معادل: |
پاروکستین برای درمان افسردگی، حملات هراس، اختلال وسواس فکری یا عملی (OCD)، اختلالات اضطرابی و استرسی پس از آسیب روانی (PTSD) استفاده می‌شود. این دارو با ترمیم تعادل یک ماده طبیعی خاص در مغز (سروتونین) عمل می‌کند.
پاروکستین به عنوان یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) شناخته می‌شود. این دارو می‌تواند روحیه، خواب، اشتها و سطح انرژی شما را بهبود بخشد و به بازگرداندن علاقه شما به زندگی روزمره کمک کند. پاروکستین همچنین ممکن است باعث کاهش ترس، اضطراب، افکار ناخواسته و تعداد حملات هراس شود. همچنین می‌تواند تمایل به انجام مکرر برخی کارها (اعمالی مانند شستن دست، شمارش و چک کردن) که در زندگی روزمره تداخل ایجاد می‌کند را کاهش دهد.
روش مصرف | احتیاط | اوردوز | دوزهای فراموش شده | عوارض جانبی | تداخلات دارویی | شرایط نگهداری
روش مصرف
قبل از شروع مصرف پاروکسستین و هر بار تجویز دوباره آن، راهنمای دارویی و جزوه اطلاعات بیمار که توسط داروساز شما تهیه شده است را مطالعه کنید. اگر سؤالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
این دارو از طریق دهان، با یا بدون غذا طبق دستور پزشک، معمولاً یک‌بار در روز (صبح‌ها) مصرف می‌شود. مصرف این دارو با غذا می‌تواند احتمال بروز حالت تهوع را کاهش دهد. اگر این دارو باعث ایجاد خواب‌آلودگی شما در طول روز می‌شود، در مورد مصرف آن در زمان غروب با پزشک خود صحبت کنید.
میزان مصرف این دارو بستگی به شرایط پزشکی شما، پاسخ بدنتان به درمان، سن و سایر داروهای مصرفی شما دارد. حتماً در مورد کلیه محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای بانسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک و داروساز خود بگویید. برای کاهش خطر عوارض جانبی، پزشک ممکن است درمان شما را با دوز کم شروع کرده و به‌تدریج دوز را افزایش دهد. دستورالعمل‌های پزشک خود را با دقت دنبال کنید. دوز خود را زیاد نکنید و یا بیشتر از مدت زمان تجویزشده از این دارو استفاده نکنید. با این کار وضعیت شما سریع‌تر بهبود نمی‌یابد و فقط خطر بروز عوارض جانبی بیشتر می‌شود. برای گرفتن بهترین نتیجه از این دارو، به‌طور مرتب از آن استفاده کنید. برای جلوگیری از فراموشی از مصرف دارو، هر روز این دارو را در زمان معین مصرف کنید.
تولیدکننده این دارو توصیه می‌کند که قبل از بلعیدن قرص‌ها، آن را خرد نکنید یا نجوید. با این حال، بسیاری از داروهای مشابه (قرص‌های با آزادسازی فوری) قابل جویدن/خرد شدن هستند. در مورد نحوه مصرف این دارو، دستورالعمل‌های پزشک خود را دنبال کنید.
اگر به دلیل مشکلات پیش از قاعدگی از پاروکستین استفاده می‌کنید، پزشک ممکن است شما را راهنمایی کند تا هر روز یا فقط به مدت ۲ هفته قبل از قاعدگی تا روز اصلی قاعدگی، آن را مصرف کنید.
حتی اگر احساس خوب شدن داشته باشید، مصرف این دارو را طبق تجویز پزشک ادامه دهید. بدون اینکه ابتدا با پزشک مشورت کنید، مصرف این دارو را متوقف نکنید. ممکن است با قطع ناگهانی دارو برخی از مشکلات بدتر شود. همچنین ممکن است علائمی مانند نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، تغییر در خواب و احساساتی مختصر مانند شوک الکتریکی را تجربه کنید. برای جلوگیری از بروز این علائم هنگام قطع مصرف دارو، پزشک دوز مصرفی شما را به‌تدریج کاهش می‌دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود و یا مسئول داروخانه مشورت کنید. هر علامت جدید یا بدتر شدن علائم قبلی را سریعاً گزارش کنید.
ممکن است چند هفته طول بکشد تا تأثیر کامل این دارو را احساس کنید.
اگر شرایط شما بهبود نیافت یا بدتر شد، با پزشک خود صحبت کنید.
اطلاعات دارویی ذکر شده در سایت صرفا جهت آگاهی شما تهیه شده است، قبل از مصرف هر نوع دارو با پزشک خود مشورت کنید و از هرگونه خوددرمانی پرهیز کنید.
احتیاط
قبل از مصرف پاروکستین، در صورت حساسیت به این دارو یا هر آلرژی دیگری که دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد که می‌تواند باعث بروز واکنش‌های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از استفاده از این دارو، تاریخچه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز بگویید، به‌ویژه در مورد بیماری‌هایی نظیر سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال دوقطبی/افسردگی مانیک، سابقه شخصی یا خانوادگی در مورد خودکشی، مشکلات کبدی، مشکلات کلیوی، تشنج، کمبود سدیم در خون، زخم/خونریزی از روده (بیماری زخم معده) یا مشکلات خونریزی، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم یا آب‌سیاه (از نوع زاویه بسته).
این دارو ممکن است شما را دچار سرگیجه یا خواب‌آلودگی یا تاری دید کند. الکل یا ماری‌جوانا (حشیش) می‌تواند سرگیجه یا خواب‌آلودگی شما را بیشتر کند. تا زمانی که نمی توانید به صورت ایمن کاری انجام دهید از رانندگی، کار با ماشین‌آلات و هر کاری که نیاز به هوشیاری و دید دقیق دارد خودداری کنید. از نوشیدن مشروبات الکلی خودداری کنید. در صورت استفاده از ماری‌جوانا (حشیش) با پزشک خود مشورت کنید.
قبل از هرگونه عمل جراحی، در مورد کلیه محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای بانسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) با پزشک یا دندانپزشک خود صحبت کنید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض این دارو خصوصاً خونریزی یا عدم تعادل حساسیت بیشتری داشته باشند. افراد مسن همچنین ممکن است به‌احتمال زیاد به‌نوعی عدم تعادل نمک (هیپوناترمی) مبتلا شوند، به‌خصوص اگر از “قرص‌های آب” (دیورتیک‌ها-ادرارآورها) استفاده کنند. عدم تعادل می‌تواند خطر افتادن را افزایش دهد.
ممکن است کودکان نسبت به عوارض جانبی این دارو به‌ویژه از دست دادن اشتها و کاهش وزن حساس‌تر باشند. وزن و قد کودکان را هنگام مصرف پاروکستین مرتباً بررسی کنید.
این دارو برای استفاده در دوران بارداری توصیه نمی‌شود، زیرا ممکن است به جنین آسیب برساند. و نوزادانی که مادرانشان در طی ۳ ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده‌اند، ممکن است گاهی اوقات علائم ترک مانند مشکل در تغذیه/تنفس، تشنج، سفتی عضلات یا گریه مداوم را تجربه کنند. اما از آنجا که مشکلات روحی و روانی درمان‌نشده (مانند افسردگی، حمله هراس، اختلال وسواس فکری و عملی و یا اضطراب) می‌تواند به بیمار باردار و جنین آسیب برساند، مصرف این دارو را متوقف نکنید مگر اینکه توسط پزشک شما راهنمایی شود. در عوض، از پزشک خود بپرسید که آیا داروی متفاوتی وجود دارد که برای شما مناسب‌تر باشد یا خیر. اگر قصد بارداری دارید، باردار شدید یا فکر می‌کنید ممکن است باردار باشید، سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو به شیر مادر منتقل می‌شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
اوردوز
اگر فردی پاروکستین را بیش‌ازحد تجویز شده مصرف کرد و علائم جدی از قبیل غش کردن یا مشکل در تنفس دارد، با اورژانس تماس بگیرید. علائم مصرف بیش‌ازحد ممکن است شامل ضربان قلب نامنظم، غش، سرگیجه شدید، تشنج باشد.
از به اشتراک گذاشتن داروی خود با دیگران خودداری کنید.
بر سر تمام ویزیت‌های منظم پزشکی و روانپزشکی خود حاضر شوید.
دوزهای فراموش شده
اگر فراموش کردید که دارو را مصرف کنید، به‌محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نزدیک زمان دوز بعدی است، دوز ازدست‌رفته را رد کنید. دوز بعدی خود را در همان زمان معمول مصرف کنید. دوز مصرف را دو برابر نکنید.
عوارض جانبی
با مصرف پاروکستین ممکن است حالت تهوع، خواب‌آلودگی، سرگیجه، مشکل در خوابیدن، از بین رفتن اشتها، ضعف، خشکی دهان، تعریق، تاری دید و خمیازه ایجاد شود. اگر هر یک از این اثرات ادامه‌دار یا بدتر شد، سریعاً به پزشک یا داروساز خود بگویید.
به یاد داشته باشید که پزشک شما تشخیص داده است که سود شما از این دارو بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افراد با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورت بروز عوارض جانبی جدی لرزش (رعشه)، بی‌قراری، عدم توانایی در حفظ آرامش، کاهش میل جنسی، تغییر در توانایی جنسی، بی‌حسی/سوزن سوزن شدن، کبودی/خونریزی آسان، ضربان قلب سریع/نامنظم، ضعف/اسپاسم عضلانی، تشنج فورا با پزشک خود صحبت کنید.
در صورت بروز عوارض جانبی بسیار جدی، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید، از جمله: مدفوع سیاه، استفراغ قهوه‌ای، درد/تورم/قرمزی چشم، تغییر در بینایی (مانند دیدن رنگین‌کمان در اطراف چراغ‌ها در شب).
پاروکستین ممکن است باعث افزایش سروتونین شود و بندرت باعث ایجاد بیماری بسیار جدی به نام سندرم/سمیت سروتونین می‌شود. در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند، این خطر افزایش می‌یابد، بنابراین تمام داروهای مصرفی را به پزشک یا داروساز خود بگویید. در صورت بروز برخی از علائم زیر، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید: ضربان قلب سریع، توهم، عدم تعادل، سرگیجه شدید، تهوع/استفراغ/اسهال شدید، دل‌پیچه، تب غیرقابل توضیح، اضطراب/بی‌قراری غیرعادی.
مردان هنگام درمان با این دارو به ندرت (ناشایع) ممکن است نعوظ دردناک یا طولانی‌مدت را تجربه کنند که ۴ ساعت یا بیشتر طول بکشد. اگر این اتفاق رخ داد، استفاده از این دارو را متوقف کنید و فوراً کمک پزشکی دریافت کنید، در غیر این صورت ممکن است مشکلات دائمی ایجاد شود.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت رخ می‌دهد. اما در صورت مشاهده هرگونه علائم یک واکنش آلرژیک جدی، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید، از جمله: بثورات پوستی، خارش/تورم (به خصوص صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.
این موارد لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه تأثیرات دیگری غیر از موارد ذکر شده در بالا شدید با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروها را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این متن شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست. لیستی از تمام داروهایی که استفاده می کنید (از جمله داروهای با نسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) را تهیه کرده و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون تأیید پزشک، دوز داروهای خود را شروع، متوقف یا کم و زیاد نکنید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با پاروکستین تداخل داشته باشند عبارتند از: تیوریدازین، داروهای دیگری که می‌توانند باعث خونریزی/کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن، “رقیق‌کننده‌های خون” مانند وارفارین).
استفاده همزمان آسپرین با پاروکستین می‌تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک برای پیشگیری از سکته قلبی یا سکته مغزی آسپیرین با دوز کم تجویز کرده است (معمولاً با دوزهای ۸۱-۳۲۵ میلی گرم در روز)، باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک به شما دستور دیگری دهد. جزئیات بیشتر در این رابطه را از دکتر یا داروساز خود سوال کنید.
این دارو می‌تواند حذف سایر داروها از بدن شما را آهسته کند که این امر ممکن است بر نحوه عملکرد آن‌ها تأثیر بگذارد. نمونه‌هایی از این داروها شامل اتوموکستین، فنوتیازینها، پیموزاید، ریسپریدون، تاموکسیفن، تترابنازین، ضدآریتمیک‌ها مانند پروپافنون/فلکاینید، ضدافسردگی‌های TCA مانند دزیپرامین/آمی تریپتیلین و سایر موارد می‌شود.
مصرف مهارکننده‌های MAO با این دارو ممکن است باعث تداخل جدی با دارو (احتمالاً خطرناک) شود. در طول درمان با این دارو از مصرف داروهای مهارکننده MAO (ایزوکاربوکسازید، لاینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساژیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) خودداری کنید. بیشتر مهارکننده های MAO حتی نباید دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشک خود بپرسید که چه زمانی این دارو را شروع یا متوقف کنید.
در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند، خطر ابتلا به سندرم/سمیت سروتونین افزایش می‌یابد. به عنوان مثال می‌توان به داروهای خیابانی مانند MDMA/”اکستازی”، زگیل سنت جان، داروهای ضدافسردگی خاص (از جمله SSRI های دیگر مانند سیتالوپرام/فلوکستین، SNRI هایی مانند دولوکستین/ونلافاکسین)، تریپتوفان در میان دیگر داروها اشاره کرد. احتمال ابتلا به سندرم/سمیت سروتونین هنگام شروع یا افزایش دوز این داروها بیشتر است.
در صورت مصرف محصولات دیگری که باعث خواب‌آلودگی می‌شوند از جمله الکل، ماری‌جوانا (حشیش)، آنتی‌هیستامین‌ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب‌آور یا ضداضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده‌های عضلانی، داروهای تسکین‌دهنده درد مخدر (مانند کدئین) به پزشک یا داروساز خود بگویید.
برچسب‌های روی تمام داروهای خود (از جمله داروهای آلرژی یا محصولات سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب‌آلودگی می‌شود. از داروسازتان نحوه استفاده مطمئن داروها را سؤال کنید.
این دارو ممکن است با آزمایش‌های پزشکی/آزمایشگاهی خاصی (از جمله اسکن مغزی برای بیماری پارکینسون) تداخل داشته باشد کهاحتمالاً منجر به نتایج نادرست آزمایش خواهد شد. اطمینان حاصل کنید که کارکنان آزمایشگاه و تمام پزشکان می‌دانند که از این دارو استفاده می‌کنید.
شرایط نگهداری
این دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
داروها را در توالت یا داخل فاضلاب نریزید مگر اینکه دستور انجام این کار داده شود. در صورت انقضا یا اینکه دیگر نیازی به مصرف آن ندارید، این محصول را به درستی از بین ببرید. دراین‌باره با داروساز یا شرکت دفع زباله محلی خود مشورت کنید.
منبع:
