فلوکستین – Fluoxetine
| نام برند: |
پروزاک |
| نام شیمیایی: | فلوکستین |
| درمان در ام اس: | درمان بهبود دهنده علائم، درمان افسردگی و اضطراب، درمان خستگی |
| درمان اصلی: | درمان افسردگی و اضطراب، درمان اختلال هراس، درمان اختلال وسواس OCD، اختلال خوردن |
| داروهای معادل: |
فلوکستین برای درمان افسردگی، حملات هراس، اختلال وسواس فکری، یک اختلال خاص در خوردن (پرخوری روانی یا بولیمی) و یک شکل شدید از سندرم قبل از قاعدگی (اختلال دیسفوریک قبل از قاعدگی) استفاده می‌شود. همچنین گاهی اوقات این دارو خارج از درمان‌های پیشنهاد شده برای درمان خستگی ام اس استفاده می شود.
فلوکستین می‌تواند روحیه، خواب، اشتها و سطح انرژی شما را بهبود بخشد و به بازگرداندن علاقه شما به زندگی روزمره کمک کند. همچنین می‌تواند باعث کاهش ترس، اضطراب، افکار ناخواسته و تعداد حملات هراس شود. این دارو همچنین می‌تواند تمایل به انجام مکرر برخی کارها (مانند شستن دست‌ها، شمارش و چک کردن اجباری) که در زندگی روزمره اختلال ایجاد می‌کنند را کاهش دهد. فلوکستین می‌تواند علائم قبل از قاعدگی مانند تحریک‌پذیری، افزایش اشتها و افسردگی را کاهش دهد. این دارو همچنین می‌تواند باعث کاهش رفتارهای افراطی ناشی از بولیمی شود.
روش مصرف | احتیاط | اوردوز | دوزهای فراموش شده | عوارض جانبی | تداخلات دارویی | شرایط نگهداری
روش مصرف
قبل از شروع مصرف فلوکستین و هر بار تجویز دوباره آن، راهنمای دارویی که توسط داروساز شما تهیه شده است را مطالعه کنید. اگر سؤالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
این دارو طبق دستورالعمل پزشک از طریق دهان، معمولاً یک‌بار در صبح هر روز مصرف می‌شود. اگر دو بار در روز از این دارو استفاده می‌کنید، پزشک ممکن است شما را راهنمایی کند که آن را صبح و ظهر مصرف کنید.
اگر به دلیل مشکلات پیش از قاعدگی از فلوکستین استفاده می‌کنید، پزشک ممکن است شما را راهنمایی کند تا هر روز یا فقط به مدت ۲ هفته قبل از قاعدگی تا روز اصلی قاعدگی، آن را مصرف کنید. برای جلوگیری از فراموشی مصرف دوز، تقویم خود را برای زمان‌های مصرف دارو علامت‌گذاری کنید.
اگر از فرم مایع این دارو استفاده می‌کنید، دوز را با دقت و با استفاده از قاشق مخصوص اندازه‌گیری موجود در بسته‌بندی محصول اندازه‌گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا ممکن است دوز صحیح را دریافت نکنید.
مقدار مصرف این دارو بستگی به شرایط پزشکی شما و پاسخ بدنتان به درمان دارد. برای کاهش خطر بروز عوارض جانبی، ممکن است پزشک شما را راهنمایی کند که این دارو را با دوز کم شروع کرده و به‌تدریج دوز خود را افزایش دهید. دستورالعمل‌های پزشک خود را با دقت دنبال کنید. به‌طور مرتب از این دارو استفاده کنید تا بهترین نتیجه را از مصرف آن بگیرید. برای کمک به یادآوری، هر روز آن را در زمان معینی مصرف کنید.
حتی اگر احساس خوب شدن داشته باشید، مصرف این دارو را طبق تجویز پزشک ادامه دهید. بدون اینکه ابتدا با پزشک مشورت کنید، مصرف این دارو را متوقف نکنید. ممکن است با قطع ناگهانی دارو برخی از مشکلات بدتر شود. برای قطع این دارو دوز مصرفی شما توسط پزشک به تدریج کاهش می‌یابد.
باید طی ۱ تا ۲ هفته بعد از شروع درمان با فلوکستین پیشرفت‌هایی را در وضغیتتان ببینید. ممکن است ۴ تا ۵ هفته طول بکشد تا نتیجه کامل اثرات این دارو را احساس کنید.
اگر وضعیت شما بهبود نیافت یا بدتر شد، به پزشک خود بگویید.
اطلاعات دارویی ذکر شده در سایت صرفا جهت آگاهی شما تهیه شده است، قبل از مصرف هر نوع دارو با پزشک خود مشورت کنید و از هرگونه خوددرمانی پرهیز کنید.
احتیاط
قبل از مصرف فلوکستین، در صورت حساسیت به این دارو یا هر آلرژی دیگری که دارید به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد که می‌تواند باعث بروز واکنش‌های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از استفاده از این دارو، تاریخچه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز بگویید، به‌ویژه در مورد بیماری‌هایی نظیر سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال دوقطبی/افسردگی مانیک، سابقه شخصی یا خانوادگی در مورد خودکشی، مشکلات کبدی، دیابت، کمبود سدیم در خون (مانند وقتی که ممکن است در زمان مصرف “قرص‌های آب” – دیورتیک‌ها-ادرارآورها رخ دهد)، از دست دادن شدید آب بدن (کم‌آبی)، تشنج، زخم معده و روده، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم یا آب‌سیاه (از نوع زاویه بسته).
این دارو ممکن است شما را دچار سرگیجه یا خواب‌آلودگی کند. الکل یا ماری‌جوانا (حشیش) می‌تواند سرگیجه یا خواب‌آلودگی شما را بیشتر کند. تا زمانی که نمی توانید به صورت ایمن کاری انجام دهید از رانندگی، کار با ماشین‌آلات و هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد خودداری کنید. از نوشیدن مشروبات الکلی خودداری کنید. در صورت استفاده از ماری‌جوانا (حشیش) با پزشک خود مشورت کنید.
فرم مایع فلوکستین حاوی الکل است. در صورت ابتلا به دیابت، وابستگی به الکل یا بیماری کبد، احتیاط لازم است. برخی از داروها (مانند مترونیدازول، دی سولفیرام) هنگام ترکیب با الکل می‌توانند یک واکنش جدی ایجاد کنند. از پزشک یا داروساز خود در مورد استفاده ایمن از این محصول سؤال کنید.
قبل از هرگونه عمل جراحی، در مورد کلیه محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای بانسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) با پزشک یا دندانپزشک خود صحبت کنید.
کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی فلوکستین خصوصاً کاهش وزن حساسیت بیشتری داشته باشند. در هنگام مصرف، وزن و قد کودکان را به طور منظم بررسی کنید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو به‌ویژه خونریزی و عدم تعادل حساس‌تر باشند.عدم تعادل می‌تواند خطر افتادن را افزایش دهد. افراد مسن همچنین احتمالاً با مصرف این دارو دچار کمبود سدیم در خون می‌شوند، به خصوص اگر همزمان با این دارو از “قرص آب” (دیورتیک‌ها-ادرارآورها) استفاده کنند.
در دوران بارداری، این دارو فقط در مواردی که به وضوح مورد نیاز باشد، باید استفاده شود، زیرا ممکن است به جنین آسیب برساند. همچنین نوزادانی که مادرانشان طی ۳ ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده‌اند به ندرت ممکن است دچار علائم ترک مانند مشکلات تغذیه/تنفس، تشنج، سفتی عضلات یا گریه مداوم شوند. در صورت مشاهده هر یک از این علائم در نوزاد خود، سریعاً به پزشک اطلاع دهید.
از آنجا که مشکلات روحی و روانی درمان‌نشده (مانند افسردگی، اضطراب) می‌تواند یک مشکل جدی باشد، بدون دستور پزشک مصرف این دارو را متوقف نکنید. اگر قصد بارداری دارید، باردار شدید یا فکر می‌کنید ممکن است باردار باشید، فوراً با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می‌شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر روی شیرخوار داشته باشد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
اوردوز
اگر فردی فلوکستین را بیش‌ازحد تجویز شده مصرف کرد و علائم جدی از قبیل غش کردن یا مشکل در تنفس دارد، با اورژانس تماس بگیرید. علائم مصرف بیش‌ازحد ممکن است شامل موارد ضربان قلب سریع/نامنظم، سرگیجه شدید، غش باشد.
از به اشتراک گذاشتن داروی خود با دیگران خودداری کنید.
بر سر تمام ویزیت‌های منظم پزشکی و روانپزشکی خود حاضر شوید.
دوزهای فراموش شده
اگر فراموش کردید که دارو را مصرف کنید، به‌محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نزدیک زمان دوز بعدی است، دوز ازدست‌رفته را رد کنید. دوز بعدی خود را در همان زمان معمول مصرف کنید. دوز مصرف را دو برابر نکنید.
عوارض جانبی
با مصرف فلوکستین ممکن است حالت تهوع، خواب‌آلودگی، سرگیجه، اضطراب، مشکل در خوابیدن، از دست دادن اشتها، خستگی، تعریق یا خمیازه به وجود بیاید. اگر هر یک از این اثرات ادامه‌دار یا بدتر شد، سریعاً با پزشک خود صحبت کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک شما تشخیص داده است که سود شما از این دارو بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افراد با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورت بروز عوارض جانبی جدی، مانند تغییرات روحی و روانی غیرمعمول یا شدید (مانند آشفتگی، انرژی/هیجان زیاد غیرعادی، افکار خودکشی)، کبودی/خونریزی آسان، ضعف/اسپاسم عضلانی، لرزش (رعشه)، کاهش میل جنسی، تغییر در توانایی جنسی، کاهش وزن غیرمعمول فورا با پزشک خود صحبت کنید.
در صورت بروز عوارض بسیار جدی از جمله: مدفوع خونی/سیاه/قیری، استفراغ قهوه‌ای، تشنج، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در میزان ادرار)، درد/تورم/قرمزی چشم، گشادی مردمک چشم، تغییر در بینایی (مانند دیدن رنگین‌کمان در اطراف چراغ‌ها در شب، تاری دید) فورا کمک پزشکی دریافت کنید.
اگر مبتلا به دیابت هستید، ممکن است فلوکستین بر قند خون شما تأثیر بگذارد. قند خون خود را به‌طور مرتب کنترل کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. ممکن است پزشک شما هنگام شروع یا متوقف کردن فلوکستین، داروها، رژیم و ورزش شما را تنظیم کند.
فلوکستین ممکن است باعث افزایش سروتونین شود و بندرت باعث ایجاد بیماری بسیار جدی به نام سندرم/سمیت سروتونین می‌شود. در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند، این خطر افزایش می‌یابد، بنابراین تمام داروهای مصرفی را به پزشک یا داروساز خود بگویید. در صورت بروز برخی از علائم زیر، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید: ضربان قلب سریع، توهم، عدم تعادل، سرگیجه شدید، تهوع/استفراغ/اسهال شدید، دل‌پیچه، تب غیرقابل توضیح، اضطراب/بی‌قراری غیرعادی.
به ندرت ممکن است مردان هنگام درمان با این دارو نعوظ دردناک یا طولانی‌مدت را تجربه کنند که ۴ ساعت یا بیشتر طول بکشد. اگر این اتفاق رخ داد، استفاده از این دارو را متوقف کنید و فوراً کمک پزشکی دریافت کنید، در غیر این صورت ممکن است مشکلات دائمی ایجاد شود.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت رخ می‌دهد. اما در صورت مشاهده هرگونه علائم یک واکنش آلرژیک جدی، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید، از جمله: بثورات پوستی، خارش/تورم (به خصوص صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.
این موارد لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه تأثیرات دیگری غیر از موارد ذکر شده در بالا شدید با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروها را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این متن شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست. لیستی از تمام داروهایی که استفاده می کنید (از جمله داروهای با نسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) را تهیه کرده و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون تأیید پزشک، دوز داروهای خود را شروع، متوقف یا کم و زیاد نکنید.
فلوکستین پس از آخرین دوز مصرفی شما می‌تواند برای هفته‌ها در بدن شما بماند و ممکن است با بسیاری داروهای دیگر تداخل ایجاد کند. قبل از استفاده از هرگونه دارویی، اگر طی ۵ هفته قبل فلوکستین مصرف کرده‌اید، به پزشک یا داروساز خود بگویید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای دیگری که می‌توانند باعث خونریزی/کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن، “رقیق‌کننده‌های خون” مانند وارفارین).
مصرف مهارکننده‌های MAO با این دارو ممکن است باعث تداخل جدی با دارو (احتمالاً خطرناک) شود. در طول درمان با این دارو از مصرف داروهای مهارکننده MAO (ایزوکاربوکسازید، لاینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساژیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) خودداری کنید. بیشتر مهارکننده های MAO حتی نباید دو هفته قبل و حداقل ۵ هفته بعد از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشک خود بپرسید که چه زمانی این دارو را شروع یا متوقف کنید.
این دارو می‌تواند حذف سایر داروها از بدن شما را آهسته کند که این امر ممکن است بر نحوه عملکرد آن‌ها تأثیر بگذارد. نمونه‌هایی از این داروها شامل پیموزاید، تیوریدازین، وینبلاستین، ضدآریتمیک‌ها (مانند پروپافنون، فلکاینید)، داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای (مانند دزیپرامین، ایمی پرامین) است.
استفاده همزمان آسپرین با فلوکستین می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک برای پیشگیری از سکته قلبی یا سکته مغزی آسپیرین با دوز کم تجویز کرده است (معمولاً با دوزهای ۸۱-۳۲۵ میلی گرم در روز)، باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک به شما دستور دیگری دهد. جزئیات بیشتر در این رابطه را از دکتر یا داروساز خود سوال کنید.
در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند، خطر ابتلا به سندرم/سمیت سروتونین افزایش می‌یابد. به عنوان مثال می‌توان به داروهای خیابانی مانند MDMA/”اکستازی”، زگیل سنت جان، داروهای ضدافسردگی خاص (از جمله SSRI های دیگر مانند سیتالوپرام/پاروکستین، SNRI هایی مانند دولوکستین/ونلافاکسین)، تریپتوفان در میان دیگر داروها اشاره کرد. احتمال ابتلا به سندرم/سمیت سروتونین هنگام شروع یا افزایش دوز این داروها بیشتر است.
در صورت مصرف محصولات دیگری که باعث خواب‌آلودگی می‌شوند از جمله الکل، ماری‌جوانا (حشیش)، آنتی‌هیستامین‌ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب‌آور یا ضداضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده‌های عضلانی، داروهای تسکین‌دهنده درد مخدر (مانند کدئین) به پزشک یا داروساز خود بگویید. برچسب‌های روی تمام داروهای خود (از جمله داروهای آلرژی یا محصولات سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب‌آلودگی می‌شود. از داروسازتان نحوه استفاده مطمئن داروها را سؤال کنید.
این دارو ممکن است با آزمایش‌های پزشکی/آزمایشگاهی خاصی (از جمله اسکن مغزی برای بیماری پارکینسون) تداخل داشته باشد که احتمالاً منجر به نتایج نادرست آزمایش خواهد شد. اطمینان حاصل کنید که کارکنان آزمایشگاه و تمام پزشکان می‌دانند که از این دارو استفاده می‌کنید.
شرایط نگهداری
این دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
داروها را در توالت یا داخل فاضلاب نریزید مگر اینکه دستور انجام این کار داده شود. در صورت انقضا یا اینکه دیگر نیازی به مصرف آن ندارید، این محصول را به درستی از بین ببرید. دراین‌باره با داروساز یا شرکت دفع زباله محلی خود مشورت کنید.
منبع:
