بارداری در ام اس

ام اس در زنان در سن باروری بیش از هر گروه دیگر شیوع دارد. زنان جوانی که مبتلا به بیماری ام اس هستند، غالباً در مورد تأثیر این بیماری بر بارداری سؤال دارند.

 

 

 

مروری بر برنامه ریزی برای تشکیل خانواده در کنار بیماری ام اس

برای بیشتر خانم‌ها، خود دوره بیماری تحت تأثیر بارداری یا شیردهی قرار نخواهد گرفت. ام اس بسیار منحصر به فرد است و ویژگی‌های بیماری و برنامه درمانی شما در برنامه ریزی شما برای تشکیل خانواده بسیار تاثیرگذار خواهد بود.

 

باروری و درک آن در کنار ام اس

هیچ مدرکی دال بر اینکه ام اس باعث تداخل در زاد و ولد می‌شود، در دست نیست. مطالعات نشان داده‌اند که برخی از انواع درمان‌های باروری ممکن است خطر حمله در زنان مبتلا به ام اس را افزایش دهد، با میزان افزایش یافته عود طی سه ماه پس از لقاح مصنوعی. با این حال، یک مطالعه جدیدتر، افزایش حملات در استفاده از درمان‌های باروری را رد کرد(Bove et al، ۲۰۱۹). این یک حوزه تحقیقاتی رو به جلوست و امید می‌رود در آینده توصیه‌های مشخص تری درمورد این مسائل ارائه شود.

 

اگر شما در حال استفاده از درمان‌های تعدیل کننده بیماری (DMT‌ها) و در سن باروری هستید، به احتمال زیاد از نوعی روش پیشگیری از بارداری (کنترل تولد) استفاده می‌کنید. تصمیم در مورد قطع استفاده از روش‌های پیشگیری ازبارداری و تصمیم به فرزندآوری بسته به نوع DMT مصرفی فرد متفاوت است.

 

هیچکدام از DMT‌ها توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا (FDA) برای استفاده در دوران بارداری تأیید نشده است. به طور کلی توصیه می‌شود که تمام DMT‌ها قبل از شروع اقدام به بارداری متوقف شوند. برخی از مطالعات نشان داده اند که اینترفرون بتا و گلاتیرامر استات برای استفاده تا زمان بارداری و در دوران بارداری ایمن هستند (Vukusic and Marignier، ۲۰۱۵). برای زنانی که فینگولیمود یا ناتالیزومب مصرف می‌کنند، ممکن است بعد از متوقف کردن درمان تعدیل کننده بیماری برای بارداری، خطر ابتلا به فعالیت دوباره بیماری وجود داشته باشد (لانگر-گولد، ۲۰۱۹).

 

برنامه ریزی برای تشکیل خانواده برای شخصی که مبتلا به ام اس است، ملاحظات خاصی را در بر می‌گیرد. حتما برنامه‌های خود برای تشکیل خانواده را با پزشک ام اس خود درمیان بگذارید و درمورد مسائل مربوط با این موضوع با او مشورت کنید، از جمله استفاده از درمان باروری، زمان مناسب برای توقف استفاده از پیشگیری از بارداری و زمان مناسب برای قطع مصرف DMT.

 

برای مشاهده اطلاعات بیشتر در مورد اثر ام اس بر شانش فررندآوری می ‌توانید مطلب آیا ام اس روی شانس فرزندآوری من تاثیرگذار است؟ را مطالعه کنید.

 

بارداری و زایمان با ام اس

هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد ام اس منجر به افزایش تعداد سقط‌های خود به خود (سقط جنین)، زایمان کودک مرده یا ناهنجاری‌های مادرزادی می‌شود. مطالعات متعددی در مورد تعداد زیادی از خانم‌ها بارها نشان داده است که بارداری، درد زایمان، زایمان و شیوع عوارض موثر بر جنین در خانم‌هایی که مبتلا به ام اس هستند هیچ فرقی با خانم‌های غیر مبتلا ندارد. با این حال اگر هنوز نگرانی شما در مورد روش‌های زایمان در ام اس برطرف نشده است می‌توانید مطلب آیا ام اس در انتخاب گزینه های زایمان تأثیر دارد؟ را مطالعه کنید.

در دوران بارداری عود بیماری کمتر وجود دارد، به خصوص در سه ماهه دوم و سوم. اعتقاد بر این است که تغییراتی که در بدن زن در دوران بارداری اتفاق می‌افتد منجر به کاهش التهاب، فعالیت کمتر ام اس و عود کمتر می‌شود.

 

اگر در دوران بارداری دچار عود یا حمله شدید، ممکن است درمان با کورتیکواستروئیدها (مثلاً متیل پردنیزولون یا پردنیزولون) در نظر گرفته شود. اعتقاد بر این است که کورتیکواستروئیدها در سه ماهه دوم و سوم ایمن هستند، اما در سه ماهه اول اینطور به نظر نمی‌رسد.

 

برخی از علائم ام اس مانند خستگی یا اختلالات مثانه ممکن است در دوران بارداری بدتر شوند. اگر مشکلات در تعادل یا تحرک دارید، ممکن است با اضافه شدن وزن کودک احساس بدتر شدن کنید و این احساس با رسیدن به ماه‌های آخر بارداری و وزن گرفتن کودک بدتر شود.

 

بیشتر داروهایی که برای درمان علائم ام اس استفاده می‌شود، در دوران بارداری بی‌خطر نیست. با پزشک ام اس خود برای تعیین اینکه چه موقع و چگونه باید داروهای مصرفی خود را قطع کنید، صحبت کنید.

زنان مبتلا به ام اس معمولاً در دوران بارداری به مراقبت‌های ویژه زنان و زایمان احتیاج ندارند. درد زایمان و زایمان در این افراد معمولاً مانند سایر زنان است و به مدیریت خاصی نیاز ندارد. تمام اشکال بیهوشی برای زنان در حین زایمان بی خطر و قابل تحمل هستند.

 

بسته به علائم منحصر به فرد شما، تغییراتی مانند قرار گرفتن در موقعیت‌های خاص یا استفاده از برخی داروها وجود دارد که می‌تواند تجربه زایمان را برایتان راحت‌تر کند. علائم بیماری ام اس و برنامه تولد خود را با پزشک ام اس و ارائه دهنده خدمات زایمان خود در میان بگذارید.

 

دوران بعد از زایمان و شیردهی با ام اس

مطالعات انجام شده در مورد بارداری و ام اس، افزایش در خطر حمله ام اس در سه ماه اول پس از زایمان را نشان می‌دهند و رسیدن به ثبات بیماری که قبل از زایمان و در دوران بارداری وجود داشت به عنوان راهی برای کاهش این خطر در نظر گرفته شده است. با این حال، یک مطالعه که در سال ۲۰۲۰ توسط لانگر گولد و همکارانش انجام شد، هیچ افزایش عودی را در دوره پس از زایمان نشان نداد و این نشان می‌دهد که شیردهی می‌تواند به کاهش این خطر کمک کند. بررسی مطالعات بارداری در ام اس در سال ۲۰۱۹ نیز نشان داد که شیردهی ممکن است مادر مبتلا به ام اس را در مقابل عودهای پس از زایمان محافظت کند (Krysko et.al، ۲۰۱۹). این مطالعات ثابت نمی‌کنند که شیردهی به طور کامل از عود مجدد پس از زایمان جلوگیری می‌کند، با این حال، آنها نشان می‌دهند که شیردهی برای افراد مبتلا به ام اس و نوزادان آنها بی خطر است و می‌تواند نیز مفید باشد. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه می‌توانید مطلب شیردهی و ام اس را مشاهده کنید.

 

به طور کلی ام اس مادر خطر جدیدی را متوجه کودک نمی‌کند، اگر نگران اثر ام اس بر کودک هستید می‌توانید مطلب آیا ام اس بر بارداری یا کودک من تأثیر خواهد گذاشت؟ را مشاهده کنید.

 

درمان با کورتیکواستروئیدها برای عود بیماری ام اس پس از زایمان بی‌خطر است، اما این داروها به شیر مادر منتقل می‌شوند. DMT‌ها و برخی از داروهای مدیریت علائم در دوران شیردهی توصیه نمی شوند زیرا مشخص نیست که آیا به شیر مادر منتقل می‌شوند یا خیر. برای تعیین اینکه کدام داروها برای شما و کودک شما بی خطر هستند، با پزشک ام اس خود مشورت کنید.

 

افسردگی یک علامت شایع بیماری ام اس است و برخی مطالعات نشان می‌دهد که افسردگی پس از زایمان در والدین مبتلا به ام اس شایع است. اگر متوجه تغییرات در روحیه خود در دوران بارداری یا بعد از زایمان شدید، با پزشک ام اس یا ارائه دهنده خدمات زایمان خود صحبت کنید.

 

یکی دیگر از سوالاتی که در مورد بارداری و ام اس مطرج می‌شود، تاثیر بارداری بر روند بیماری ام اس است، پاسخ این پرسش را می‌توانید در مطلب آیا بارداری روی ام اس من تأثیر خواهد گذاشت؟ بخوانید.

 

منبع:

www.nationalmssociety.org