نقش قرار گرفتن در معرض نور خورشید در کاهش شدت ام اس
پژوهشی جدید، شواهدی در مورد نقش قرار گرفتن در معرض آفتاب و روند بیماری ام اس را ارائه می‌دهد و همچنین نشان می‌دهد که نور خورشید ممکن است بر فعالیت ایمنی، فراتر از تأثیر آن بر ویتامین D تأثیر بگذارد.
یک پژوهش جدید از آلمان، با حضور بیش از ۱۷۰۰ نفر مبتلا به ام اس، شواهدی را نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض نور خورشید، همانطور که در موضوع سطح ویتامین D خون و عرض جغرافیایی (فاصله از خط استوا) نشان داده شده است، با شدت بیماری ام اس ارتباط دارد. آنها همچنین شواهدی در رابطه با تأثیر نور خورشید بر فعالیت سلول‌های ایمنی مفید را یافتند. قرار گرفتن در معرض آفتاب بیش از حد به دلیل خطر ابتلا به سرطان پوست توصیه نمی‌شود – برای مشاهده برخی از توصیه ها در ادامه با ما همراه باشید.
-
- میزان دریافت نور خورشید و میزان ویتامین D قبلاً با خطر ابتلا به ام اس مرتبط بوده‌اند. شواهد نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض نور خورشید در طول زندگی (که از طریق آن، پوست ویتامین D تولید می‌کند) و سطح بالاتر ویتامین D در خون با کمتر شدن خطر ابتلا به ام اس در ارتباط است. ام اس در عرض‌های جغرافیایی دورتر از خط استوا بیشتر و در مناطق نزدیکتر به خط استوا کمتر دیده می‌شود – عاملی که تأثیر تابش نور خورشید بر ام اس را نیز نشان می‌دهد. این مطالعه ارتباط بین قرار گرفتن در معرض نور خورشید، عرض جغرافیایی و سطح ویتامین D و فعالیت و شدت بیماری ام اس را بررسی کرد.
- محققان داده‌های دو مطالعه مداوم در مورد افراد مبتلا به ام اس را مورد بررسی قرار دادند: ۹۰۸ نفر تازه مبتلا شده به ام اس که هنوز درمان اصلاح کننده بیماری را دریافت نکرده‌اند و ۸۰۸ نفر مبتلا به ام اس که بیشتر تحت درمان قرار گرفته‌اند، اغلب با اینترفرون بتا-۱a. آنها اطلاعات جمع آوری شده از معاینات بالینی، تصویربرداری MRI و سطح معلولیت را بررسی کردند. آنها همچنین به بررسی سطح ویتامین D و فعالیت ژن (به ویژه ژن MC1R که با حساسیت به نور خورشید ارتباط دارد) در نمونه‌های خون، و همچنین اطلاعات مربوط به چندین نفر که تحت درمان با اشعه ماورا بنفش بودند پرداختند.
- این تیم با انجام یک سری تجزیه و تحلیل، نتایج زیر را گزارش می‌دهد: عرض‌های جغرافیایی پایین‌تر (نشان دهنده قرار گرفتن در معرض آفتاب بیشتر) با افزایش سطح ویتامین D در خون همراه بود، غیر از یک زیر گروه از افراد تحت درمان با اینترفرون، که هیچ ارتباطی در آنها وجود نداشت.
- عرض های جغرافیایی کمتر و سطوح بالاتر ویتامین D با کاهش خطر عود و تجمع کمتر ناتوانی همراه است (که توسط مقیاس استاندارد ناتوانی EDSS اندازه‌گیری می‌شود.)
- در افرادی که ژن MC1R دارند و نسبت به نور خورشید حساسیت نشان می‌دهند، عرض‌های جغرافیایی کمتر با فعالیت بیشتر بیماری ام اس در ارتباط است (آنطور که در اسکن MRI مشاهده می‌شود)، در حالی که در افرادی که این ژن را ندارند، عرض‌های جغرافیایی پایین با فعالیت بیماری کمتری همراه است.
- عرض جغرافیایی بالاتر (قرار گرفتن در معرض آفتاب کمتر) و سطح پایین‌تر از ویتامین D با ابتلا به ام اس بیشتری همراه است، مگر در یک زیر گروه از افراد تحت درمان با اینترفرون.
- بررسی سلول های ایمنی افراد تحت درمان با نور درمانی، فعال شدن ژن‌های مرتبط با تولید ویتامین D و اینترفرون بتا (که فقط یک درمان ام اس نیست، بلکه توسط سلول‌های ایمنی بدن نیز برای مقابله با عفونت تولید می‌شود) را نشان می‌دهد.
این مطالعه شواهدی در مورد نقش قرار گرفتن در معرض آفتاب و روند بیماری ام اس را ارائه می‌دهد، و همچنین نشان می‌دهد که نور خورشید ممکن است بر فعالیت ایمنی، فراتر از تأثیر آن بر ویتامین D تأثیر بگذارد. آزمایشات بالینی مکمل‌های ویتامین D در حال حاضر در حال انجام است، که به اثبات محکم تر اثرات آن کمک می‌کند.
اکنون چه کاری می‌توانید انجام دهید: قرار گرفتن در معرض آفتاب (حدود ۱۵ دقیقه در روز) به بدن ما این امکان را می‌دهد تا ویتامین D خود را با جذب از طریق پوست تولید کند. این اتفاق در زمستان چگونه می‌تواند رخ دهد؟ اگر هوا به اندازه کافی گرم است، صبح یا زمان‌های دیگر که خطر آفتاب سوختگی کمتر است، به بیرون از خانه بروید.
مقاله “قرار گرفتن در معرض نور خورشید اثرات تعدیل سیستم ایمنی را کاهش می‌دهد”، نوشته پاتریک استکمپ و پروفسور نیکلاس شواب (از دانشگاه مونستر، مونستر) و همکارانشان، در ۲۹ دسامبر سال ۲۰۲۰ در مجموعه مقالات آکادمی علوم ملی آمریکا منتشر شد.
منبع:
۱۲ ژانویه ۲۰۲۱
