بیماری التهابی با واسطه سیستم ایمنی و بیماری خودایمنی
سیستم ایمنی نرمال سیستم پیچیده‌ای است که بدن ما را از عفونت محافظت می‌کند. پوست، ریه و روده ما سلول‌هایی دارد که به محافظت از ما کمک می‌کند. همچنین بسیاری از سلولهای دیگر سیستم ایمنی بدن وجود دارند که اگر به یک باکتری، ویروس یا انگل آلوده شویم شروع به فعالیت می‌کنند.
دو نوع مهم سلولهای سیستم ایمنی بدن انواع سلولهای سفید خون (گلبول های سفید) یا لنفوسیت‌ها هستند. این سلول‌ها با استفاده از سیگنال‌هایی در سیستم ایمنی بدن می‌توانند از وجود مهاجمین خارجی مطلع شوند و فعالیتشان را شروع کنند. سلولهای B (مخفف Bown Marrow به دلیل اینکه در مغز استخوان رشد می‌کنند) انواع خاصی از سلولهای خارجی را می‌شناسند و آنتی بادی تولید می‌کنند. سلولهای T (تی به دلیل رشد آنها در اندام کوچکی به نام غده تیموس) مسئول انواع دیگر پاسخ‌های ایمنی هستند.
بیماری ام اس یک بیماری التهابی با واسطه سیستم ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به دستگاه عصبی مرکزی (CNS) حمله می کند. اکثر متخصصان بیماری ام اس معتقدند که این یک بیماری خود ایمنی است، اگرچه هیچ آنتی‌ژن خاصی (پروتئین‌هایی که سیستم ایمنی بدن را تحریک می‌کنند) در ام اس مشخص نشده است. برخی از بیماری‌هایی که تصور می‌شوند اساس خود ایمنی دارند عبارتند از:
- پسوریازیس
- بیماری کرون
- روماتیسم مفصلی
- لوپوس اریتماتوز سیستمیک
- دیابت وابسته به انسولین(نوع ۱)
در مورد ام اس، سیستم ایمنی بدن به برخی از ساختارها و سلولهای داخل CNS حمله می کند و به آنها آسیب می رساند ، از جمله:
- میلین (غلاف چربی که رشته های عصبی را احاطه کرده و از آن محافظت می‌کند)
- الیگودندروسیت‌ها (سلولهای تولید کننده میلین)
- رشته های عصبی زیر میلین
انواع سلول
در بیماری ام اس که بیماری التهابی با واسطه سیستم ایمنی است، سلولهای مختلف زیادی در پاسخ ایمنی غیرنرمالی که در ام اس مشاهده می‌شوند، دخیل هستند. دو نوع مهم سلولهای ایمنی سلولهای T و سلولهای B هستند.
- سلولهای T در سیستم لنفاوی فعال می‌شوند و در ام اس از طریق رگ‌های خونی وارد CNS می‌شوند. هنگامی که وارد CNS شدند، این سلولهای T مواد شیمیایی آزاد می‌کنند که باعث التهاب و آسیب می‌شوند. این منجر به آسیب به میلین، الیاف عصبی و سلولهای سازنده میلین می‌شود. سلولهای T همچنین برای فعال کردن سلولهای B از اهمیت زیادی برخوردار هستند و سایر سلولهای سیستم ایمنی بدن برای مشارکت در حمله ایمنی تشویق می‌کنند.
- سلولهای تنظیم کننده T، نوعی از سلول T، که التهاب را کاهش داده یا خاموش می‌کنند. در ام اس، سلولهای تنظیم کننده T به درستی کار نمی‌کنند و به طور مؤثر التهاب را خاموش نمی‌کنند.
- سلولهای T Cytotoxic یا “قاتل” که مستقیماً به سلول‌هایی که دارای ویژگی‌های خاصی هستند حمله می‌کنند و آن ها را از بین می‌برند.
- سلولهای B با کمک سلولهای T فعال می‌شوند. سلولهای B آنتی‌بادی تولید می‌کنند و پروتئین‌های دیگر را تحریک می‌کنند و در ام اس باعث آسیب در CNS می‌شوند.
روشهای درمانی برای ام اس که در مقابل پاسخ واسطه سیستم ایمنی قرار دارند
درمان های تعدیل کننده بیماری برای بیماری ام اس توسط مکانیسم های مختلفی کار می کنند. این مکانیسم ها شامل موارد زیر است:
- تداخل با فعال شدن سلولهای T
- پایین آوردن التهاب و فعالیت ایمنی بدن
- انسداد حرکت سلولهای سیستم ایمنی بدن
- کاهش تعداد سلولهای سیستم ایمنی بدن
- محدود کردن ورود سلولهای ایمنی به CNS
در حالی که در مورد پاسخ ایمنی در ام اس و مکانیسم هایی که باعث التهاب و آسیب می‌شوند، چیزهای زیادی آموخته شده است، تحقیقات همچنان در حال انجام است تا روند بیماری ام اس از جمله پیشرفت ناتوانی را بهتر بشناسیم، و درمان‌هایی را ایجاد کنیم که بتوانیم پیشرفت بیماری را متوقف، ناتوانی را معکوس و درمان نهایی ام اس را کشف کنیم.
منبع:
