کورتیکواستروئید ها در ام اس
دو نوع اصلی استروئیدها، کورتیکواستروئید و استروئیدهای آنابولیک هستند، کورتیکواستروئیدها در درمان حمله (عود) ام اس به کار می‌رود.
استروئیدها چه هستند؟
این کلمه معانی مختلفی دارد. استروئیدها مواد شیمیایی و اغلب هورمون‌هایی هستند که بدن شما به طور طبیعی می‌سازد. آنها به اعضای بدن، بافت‌ها و سلول‌ها کمک می‌کنند تا کار خود را انجام دهند. شما برای رشد و حتی برای بچه دار شدن به یک تعادل سالم از آنها نیاز دارید. عبارت “استروئیدها” همچنین می‌تواند به داروهای ساخته شده توسط انسان اشاره کند. دو نوع اصلی آنها کورتیکواستروئید ها و استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک (یا به اختصار آنابولیک) هستند.
کورتیکواستروئیدها چه هستند؟
آنها داروهایی هستند که به سرعت با التهاب موچود در بدن شما مبارزه می‌کنند. این استروئیدهای آزمایشگاهی مانند هورمون کورتیزول، که غده‌های آدرنال شما آن را ترسح می‌کنند، کار می‌کنند. کورتیزول سیستم ایمنی بدن شما را از ساخت موادی که باعث التهاب می‌شوند، باز می‌دارد. داروهای کورتیکواستروئیدی، مانند پردنیزون، به روشی مشابه کار می‌کنند. آنها فرآیندهای سیستم ایمنی بدن که باعث التهاب می‌شوند را کند یا متوقف می‌کنند.
کورتیکواستروئیدها چه چیزی را درمان می‌کنند؟
آنها به درمان شرایطی که باعث تحریک و تورم می‌شوند کمک می‌کنند. آنها می‌توانند علائم این بیماری‌ها را کاهش دهند:
- روماتیسم مفصلی
- آسم
- اختلال انسداد مزمن ریه (COPD)
- لوپوس و سایر اختلالات خود ایمنی
- ام اس
- بثورات و شرایط پوستی مانند اگزما
پزشک ممکن است به شما توصیه کند که برای مدت کوتاهی از آنها برای درمان واکنش‌های آلرژیک مانند بثورات پیچک سمی شدید استفاده کنید.
روش مصرف کورتیکواستروئید ها چگونه است؟
اشکال زیادی از کورتیکواستروئیدها وجود دارد. اینکه پزشک شما کدام یک را توصیه می‌کند بستگی به این دارد که چرا به آن نیاز دارید و کدام بخش از بدن تحت تأثیر قرار گرفته است. داروی شما ممکن است یکی از موارد زیر باشد:
- قرص یا شربت
- داروی استنشاقی
- اسپری بینی
- آمپول
- کرم پوست
- سرم (داخل رگ)
عوارض جانبی کورتیکواستروئید
عوارض جانبی به دوز و میزان مصرف دارو بستگی دارد. استفاده کوتاه مدت می‌تواند باعث افزایش وزن، پف صورت، حالت تهوع، نوسانات خلقی و مشکل در خواب شود. همچنین ممکن است دچار نازکی پوست، آکنه، رشد غیرمعمول مو و افزایش قند خون و فشار خون شوید. از آنجا که کورتیکواستروئیدها سیستم ایمنی بدن شما را سرکوب می‌کنند، مصرف آنها باعث می‌شود تا احتمال ابتلا به عفونت بیشتر شود.
اثرات بلند مدت
مصرف مقادیر زیاد کورتیکواستروئیدها به مدت طولانی می‌تواند عوارض جانبی جدی مانند پوکی استخوان ایجاد کند، کاهش سرعت رشد در بچه‌ها و مشکل تهدید کننده زندگی به نام نارسایی آدرنال (که بدن نمی‌تواند به استرس‌هایی مانند جراحی یا بیماری پاسخی نشان دهد) شود. سایر عوارض جانبی عبارتند از ضعف عضلات، مشکلات چشم (از جمله آب مروارید) و خطر بیشتر دیابت.
کورتیکواستروئید در بیماری ام اس
برای عودهای شدید (از جمله از دست دادن بینایی، ضعف شدید یا مشکل تعادل) که در تحرک، ایمنی یا توانایی کلی عملکرد فرد اختلال ایجاد می کند، پزشک یا ارائه دهنده مراقبت‌های درمانی شما ممکن است درمان با قرص های خوراکی بالا یا کورتیکواستروئیدهای داخل وریدی را توصیه کند. کورتیکواستروئیدها فایده‌ای در درازمدت بر این بیماری ندارند.
گزینه های دارویی در این شرایط عبارتند از:
- دوز بالای داخل وریدی متیل پردنیزولون
- دوز بالای خوراکی پردنیزون
- تتراکوزاکترین – ژل Acthar
در مواردی خاص شاید دگزامتازون تجویز شود اما استفاده از متیل پردنیزولون داخل وریدی هنگام عود ام اس متداول‌تر است.
منبع:
