رفتار درمانی شناختی CBT
رفتار درمانی شناختی CBT نوعی گفتار درمانی یا روان درمانی است که در درمان اضطراب و افسردگی استفاده میشود. مطالعات نشان داده که رفتار درمانی شناختی اثر مثبتی روی افراد دارد.
رفتار درمانی شناختی چیست؟
رفتار درمانی شناختی یا CBT نوعی گفتار درمانی یا روان درمانی است. از این روش درمانی در درمان اضطراب و افسردگی استفاده میشود. همچنین ممکن است برای کمک به خستگی ام اس نیز استفاده شود. CBT مبتنی بر این ایده است که نحوه تفکر ما درباره یک موقعیت بر نحوه عملکرد ما تأثیر میگذارد و اقدامات ما بر تفکر و احساس ما تأثیر میگذارد. CBT شامل بررسی مناطق مشکل ساز و تجزیه آنها به افکار، احساسات و اعمال است. با کار با درمانگر، افکار و رفتارهای غیر مفید را شناسایی میکنید و به دنبال راه هایی برای مقابله با موقعیتها به روشی مفیدتر خواهید بود، مانند استراتژیهای یادگیری برای کنترل احساس افسردگی و اضطراب.
رفتار درمانی شناختی چگونه انجام میشود؟
انجام روان درمانی شناختی به چندین روش صورت میگیرد. به طور معمول، CBT شامل یک سری جلسات است که از نیم ساعت تا یک ساعت طول میکشد. ممکن است به شکل گروهی یا یک به یک به درمانگر مراجعه کنید. انجام CBT را میتوان از طریق رایانه یا از طریق تلفن نیز صورت داد. جلسات رو در رو میتواند برای فرد مناسبتر باشد، به خصوص اگر این جلسات توسط متخصص اعصاب و روان انجام شود. همچنین ممکن است برای افرادی که نیازهای پیچیدهتری دارند مناسبتر باشد. شرکتکنندگان غالباً گزارش میدهند که داشتن یک درمانگر برای راهنمایی آنها در یک مسیر طاقتفرسا، برای آنها مفید است. دورههای رایانهای این مزیت را دارند که میتوان در یک زمان و مکانی که مناسب شما است، به جلسات دسترسی پیدا کرد، در برخی از دوره ها پشتیبانی تلفنی یا ایمیلی نیز از سوی یک متخصص بهداشتی، در کنار برنامه اصلی ارائه میشود.
اگر احساس میکنید CBT به شما کمک میکند یا اطلاعات بیشتری نیاز دارید، با پرستار، پزشک عمومی یا متخصص ام اس خود صحبت کنید.
تحقیقات درباره رفتار درمانی شناختی CBT
تعدادی از مطالعات، CBT را به عنوان درمانی برای علائم مرتبط با ام اس شامل افسردگی، اضطراب، خستگی و درد مورد بررسی قرار دادهاند. نتایج ترکیبی بوده است اما به طور کلی نشان داده شده است که CBT تأثیرات مثبتی (با شدت کم تا متوسط) بر علائم ام اس دارد. با این حال، این اثرات معمولاً کوتاه مدت هستند و معمولاً پس از قطع درمان، اثرات آن کاهش مییابد.
مروری بر چندین مطالعه نشان داد که CBT در درمان افسردگی تأثیر مشابهی با درمان استاندارد با داروهای ضد افسردگی دارد. مطالعه دیگری نشان داد که CBT نسبت به گوش دادن حمایتی (درد و دل) برای افرادی که در مراحل اولیه بیماری ام اس هستند، به ویژه برای افرادی که بسیار پریشان هستند، موثرتر است.
مطالعهای رویکردی، که در آن درمانگر CBT از طریق تلفن با مردم تماس میگرفت، نشان داد که این کار منجر به کاهش سرعت پیشرفت ناتوانی، سطح خستگی و افسردگی نسبت به یک برنامه پشتیبانی عاطفی میشود.
یک آزمایش، رفتار درمانی شناختی CBT را با یک برنامه تمرینی آرام سازی برای خستگی در ام اس مقایسه کرد، هر دو روش مفید بودند، هر چند CBT موثرتر بود. یک مطالعه دیگر بررسی کرد که چرا خستگی به دنبال یک دوره CBT بهبود مییابد، که مشخص شد شرکتکنندگان درک بهتری از خستگی خود پیدا میکنند، فعالیت بدنی خود را افزایش میدهند، سطح خواب آلودگی و احساس درماندگی را کاهش میدهند و عملکرد بدنی را افزایش میدهند. با این حال، هنگامی که درمان متوقف شد، میزان خستگی مجدداً افزایش یافت و تصور میشود که این امر به دلیل کاهش فعالیت بدنی، کاهش کیفیت خواب و افزایش خواب آلودگی باشد.
تحقیقات بیشتری در مورد چگونگی حفظ اثرات مثبت CBT در بلند مدت مورد نیاز است.
منبع: