سیپروفلوکساسین – Ciprofloxacin
| نام برند: |
سیپرو |
| نام شیمیایی: | سیپروفلوکساسین |
| درمان در ام اس: | درمان بهبود دهنده علائم، درمان اختلالات ادراری، درمان عفونت ادراری |
| درمان اصلی: | درمان عفونت باکتریایی، درمان عفونت ادراری |
| داروهای معادل: |
این دارو برای درمان انواع عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌شود. سیپروفلوکساسین متعلق به دسته‌ای از داروها به نام آنتی‌بیوتیک‌های کینولون است و با توقف رشد باکتری‌ها کار می‌کند.
این آنتی‌بیوتیک فقط عفونت‌های باکتریایی را درمان می‌کند و برای عفونت‌های ویروسی (مانند سرماخوردگی، آنفولانزا) مؤثر نخواهد بود. استفاده از هر نوع آنتی‌بیوتیک در صورت عدم نیاز می‌تواند باعث شود تا در عفونت‌های بعدی مؤثر واقع نشود.
روش مصرف | احتیاط | اوردوز | دوزهای فراموش شده | عوارض جانبی | تداخلات دارویی | شرایط نگهداری
روش مصرف
(روش مصرف فرم مایع دارو)
قبل از شروع مصرف سیپروفلوکساسین و تجویز دوباره‌ی آن، راهنمای دارویی و بروشور اطلاعات مربوط به بیمار که توسط داروساز تهیه شده است را بخوانید. اگر سؤالی دارید، از پزشک یا داروساز خود سؤال کنید.
این دارو را می توان همراه با غذا/بدون غذا طبق دستور پزشک، معمولاً دو بار در روز (هر ۱۲ ساعت) در صبح و عصر مصرف کرد.
قبل از مصرف هر دوز، ظرف دارو را به مدت ۱۵ ثانیه به خوبی تکان دهید. با استفاده از قاشق مخصوص اندازه‌گیری، دوز را با دقت اندازه‌گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا ممکن است دوز صحیح را دریافت نکنید. محتویات سوسپانسیون دارو را نجوید و فقط ببلعید.
از مصرف دارو با لوله‌های تغذیه خودداری کنید زیرا مایع ممکن است لوله را مسدود کند.
دوز و طول مدت درمان بستگی به شرایط پزشکی شما و پاسخ بدنتان به درمان دارد. در هنگام مصرف این دارو مایعات زیادی بنوشید مگر اینکه پزشک دستور دیگری به شما بدهد.
این دارو را حداقل ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت پس از مصرف سایر محصولاتی که ممکن است به آن بچسبند، مصرف کنید. وگرنه از اثر بخشی آن کاسته می‌شود. در مورد سایر کالاهایی که مصرف می‌کنید از داروساز خود بپرسید. برخی از این داروها عبارتند از: کیناپریل، سولامر، سوکرالفیت، ویتامین‌ها/مواد معدنی (از جمله مکمل‌های آهن و روی) و محصولات حاوی منیزیم، آلومینیوم یا کلسیم (مانند آنتی‌اسیدها، محلول دیدانوزین، مکمل‌های کلسیم).
غذاهای سرشار از کلسیم، از جمله محصولات لبنی (مانند شیر، ماست) یا آب غنی از کلسیم نیز می‌توانند اثر سیپروفلوکساسین را کاهش دهند. این دارو را حداقل ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت پس از خوردن غذاهای سرشار از کلسیم مصرف کنید، مگر اینکه این غذاها را به عنوان بخشی از یک وعده غذایی بزرگتر که حاوی غذاهای دیگر (غنی از کلسیم) است، بخورید. این مواد غذایی دیگر، اثر چسبندگی کلسیم را کاهش می‌دهند.
از پزشک یا داروساز خود در مورد استفاده ایمن از مکمل‌های غذایی/جایگزین‌های همراه با این دارو سؤال کنید.
برای بازدهی و اثر بهتر، این آنتی‌بیوتیک را در زمان مشخص و دوزها را با فواصل مساوی زمانی مصرف کنید. برای جلوگیری از فراموشی مصرف دوز، این دارو را هر روز در ساعت‌های مشخصی مصرف کنید.
مصرف سیپروفلوکساسین را تا زمان تمام شدن مقدار تجویز شده ادامه دهید، حتی اگر علائم پس از چند روز دیگر مشاهده نشدند مصرف دارو را ادامه دهید. قطع زودهنگام دارو ممکن است منجر به بازگشت عفونت شود.
در صورت تداوم یا بدتر شدن وضعیت، پزشک خود را مطلع کنید.
اطلاعات دارویی ذکر شده در سایت صرفا جهت آگاهی شما تهیه شده است، قبل از مصرف هر نوع دارو با پزشک خود مشورت کنید و از هرگونه خوددرمانی پرهیز کنید.
احتیاط
قبل از مصرف سیپروفلوکساسین، در صورت حساسیت به این دارو، یا حساسیت به سایر آنتی‌بیوتیک‌های کینولون مانند نورفلوکساسین، جمی فلوکساسین، لووفلوکساسین، موکسی‌فلوکساسین یا افلوکساسین و همچنین در مورد هر آلرژی دیگری که دارید پزشک خود را مطلع سازید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد که می‌تواند باعث بروز واکنش‌های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از استفاده از این دارو، تاریخچه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به ویژه در مورد: دیابت، مشکلات قلبی (مانند حمله قلبی اخیر)، مشکلات مفاصل/تاندون (مانند تاندونیت، بورسیت)، بیماری کلیه، بیماری کبد،اختلالات روانی/خلقی (مانند افسردگی)، میاستنی گراویس، مشکلات عصبی (مانند نوروپاتی محیطی)، تشنج، شرایطی که خطر بروز تشنج را افزایش می‌دهد (مانند آسیب مغزی/آسیب به سر، تومورهای مغزی، تصلب شرایین مغزی)، مشکلات عروق خونی (مانند آنوریسم یا انسداد آئورت یا رگ‌های خونی دیگر، سخت شدن شریان‌ها)، فشارخون بالا، برخی شرایط ژنتیکی (سندرم مارفان، سندرم اهلرز – دانلوس).
سیپروفلوکساسین ممکن است باعث ایجاد شرایطی شود که بر ضربان قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارد. طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث (به ندرت خطرناک) ضربان قلب تند/نامنظم جدی و علائم دیگر (مانند سرگیجه شدید، غش) شود که شخص فوراً به مراقبت پزشکی نیاز دارد.
اگر بیماری یا شرایط پزشکی خاصی داشته باشید یا داروهای دیگری مصرف کنید که ممکن است باعث طولانی شدن QT شود، خطر طولانی شدن QT ممکن است افزایش یابد. قبل از استفاده از سیپروفلوکساسین، در مورد تمام داروهای مصرفی و همچنین در صورت وجود هر یک از شرایط زیر: مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (طولانی شدن QT در EKG، مرگ ناگهانی قلبی) پزشک یا داروساز خود را مطلع کنید.
مقادیر کم پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ها-ادرارآور ها/”قرص های آب”) یا اگر شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ دارید، این خطر ممکن است افزایش یابد. در مورد استفاده بی خطر از سیپروفلوکساسین با پزشک خود صحبت کنید.
این دارو به ندرت (ناشایع) ممکن است باعث ایجاد تغییرات جدی در قند خون شود، خصوصاً اگر به دیابت مبتلا هستید. قند خون خود را به‌طور مرتب طبق دستورالعمل بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. مراقب علائم قند خون بالا مانند افزایش تشنگی/ادرار باشید. سیپروفلوکساسین ممکن است اثرات کاهش قند خون گلیبورید دارویی را افزایش دهد. همچنین مراقب علائم قند خون پایین مانند تعریق ناگهانی، لرزیدن، ضربان سریع قلب، گرسنگی، تاری دید، سرگیجه یا سوزن سوزن شدن دست و پا باشید. حمل قرص یا ژل گلوکز برای درمان قند خون پایین می‌تواند عادت خوبی باشد. اگر انواع قابل اطمینان از گلوکز را در اختیار ندارید، با خوردن یک منبع سریع قند مانند شکر روی میز، عسل،یا آب‌نبات، یا با نوشیدن آب‌میوه یا نوشابه غیر رژیمی به سرعت قند خون خود را بالا ببرید. در مورد واکنش و استفاده از این محصول سریعاً به پزشک خود بگویید. برای جلوگیری از قند خون پایین، به طور منظم وعده‌های غذایی بخورید و وعده‌های غذایی را حذف نکنید. در صورت بروز هرگونه واکنش، پزشک ممکن است داروی شما را به آنتی‌بیوتیک دیگری تغییر دهد یا داروهای دیابت را تنظیم کند.
این دارو ممکن است شما را دچار سرگیجه کند. الکل یا ماری‌جوانا (حشیش) می‌تواند سرگیجه شما را بیشتر کند. تا زمانی که نمی توانید به صورت ایمن کاری انجام دهید از رانندگی، کار با ماشین‌آلات و هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد خودداری کنید. از نوشیدن مشروبات الکلی خودداری کنید. در صورت استفاده از ماری‌جوانا (حشیش) با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو ممکن است شما را نسبت به نور خورشید حساس‌تر کند. وقت گذراندن خود در معرض آفتاب را محدود کنید. از استفاده از سولاریم و یا دستگاه های برنزه کردن پوست خودداری کنید. هنگام بیرون رفتن از منزل از ضد آفتاب استفاده کرده و لباس پوشیده بپوشید. در صورت آفتاب سوختگی یا تاول پوستی/قرمزی، سریعاً پزشک خود را مطلع کنید.
سیپروفلوکساسین ممکن است باعث شود واکسن‌های زنده باکتریایی (مانند واکسن حصبه) به خوبی عمل نکنند. در حین استفاده از این دارو واکسیناسیون/ایمنی‌سازی نکنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید.
قبل از جراحی، در مورد کلیه محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای بانسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) با پزشک یا دندانپزشک خود صحبت کنید.
این دارو حاوی ساکارز است و به همین دلیل اگر شما یک بیماری متابولیک ارثی نادر دارید (مانند عدم تحمل فروکتوز، کمبود ساکارز ایزومالتاز، سوء جذب گلوکز و گالاکتوز) مصرف این دارو توصیه نمی‌شود.
ممکن است کودکان نسبت به عوارض جانبی این دارو خصوصاً مشکلات مفصل/تاندون حساسیت بیشتری نشان دهند.
افراد مسن ممکن است بیشتر در معرض مشکلات تاندون (به خصوص اگر در حال مصرف کورتیکواستروئیدهایی مانند پردنیزون یا هیدروکورتیزون باشند)، یا مشکلاتی مثل طولانی شدن QT و پارگی/شکستگی ناگهانی در رگ اصلی خون (آئورت) قرار گیرند.
در دوران بارداری، این دارو فقط در مواردی که به وضوح مورد نیاز باشد، باید استفاده شود. در مورد خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می‌شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
اوردوز
اگر فردی سیپروفلوکساسین را بیش‌ازحد تجویز شده مصرف کرد و علائم جدی از قبیل غش کردن یا مشکل تنفس داشت، با اورژانس تماس بگیرید.
از به اشتراک گذاشتن داروی خود با دیگران خودداری کنید.
این دارو فقط برای شرایط فعلی شما تجویز شده است. برای عفونت‌های دیگر از آن استفاده نکنید مگر اینکه پزشک به شما بگوید.
آزمایش‌های پزشکی یا آزمایشگاهی (مانند عملکرد کلیه، شمارش خون، کشت خون) باید بطور دوره‌ای انجام شود تا پیشرفت شما نظارت و عوارض جانبی تحت نظر قرار گیرد. برای جزئیات بیشتر با دکتر خود مشورت کنید.
مارک‌های(نام‌های تجاری یا برندها) این دارو را بدون سؤال از پزشک یا داروساز خود تغییر ندهید. همه مارک‌ها اثرات و عوارض یکسانی ندارند.
دوزهای فراموش شده
دوزی را از دست ندهید. اگر فراموش کردید که دارو را مصرف کنید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نزدیک زمان دوز بعدی است، دوز از دست رفته را رها کنید. دوز بعدی خود را در زمان عادی مصرف کنید. دوز مصرف را دو برابر نکنید.
عوارض جانبی
ممکن است با مصرف سیپروفلوکساسین حالت تهوع، اسهال، سرگیجه، منگی، سردرد یا مشکل خواب به وجود بیاید. اگر هر یک از این اثرات ادامه‌دار یا بدتر شد، سریعاً به پزشک یا داروساز خود بگویید.
به یاد داشته باشید که پزشک شما تشخیص داده است که سود شما از این دارو بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افراد با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورت بروز عوارض جانبی جدی مثل کبودی/خونریزی غیرمعمول، علائم عفونت جدید (مانند تب جدید/مداوم، گلودرد مداوم)، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در میزان ادرار، ادرار قرمز/صورتی)، علائم مشکلات کبدی (مانند خستگی غیرمعمول، درد معده/شکم، تهوع/استفراغ مداوم، زرد شدن چشم/پوست، ادرار تیره) فورا با پزشک خود صحبت کنید.
در صورت بروز عوارض جانبی بسیار جدی، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید، از جمله: سرگیجه شدید، غش، ضربان قلب سریع/نامنظم، علائم پارگی/شکستگی در رگ خونی اصلی به نام آئورت (درد ناگهانی/شدید در معده/قفسه سینه/پشت، سرفه، تنگی نفس).
این دارو به ندرت (ناشایع) ممکن است به دلیل نوعی از باکتری‌های مقاوم باعث ایجاد یک بیماری شدید روده (اسهال مربوط به کلستریدیوم دیفیسیل) شود. این بیماری ممکن است در طول درمان یا هفته‌ها تا ماه‌ها پس از قطع درمان رخ دهد. در صورت مشاهده اسهال مداوم، درد/گرفتگی شکم یا معده، خون/مخاط در مدفوع فوراً با پزشک خود صحبت کنید.
در صورت بروز هر یک از این علائم از داروهای ضد اسهال یا تسکین دهنده درد افیونی استفاده نکنید زیرا این محصولات ممکن است باعث وخیم‌تر شدن آنها شود.
استفاده از این دارو برای مدت طولانی یا تکرار مصرف آن ممکن است باعث برفک دهان یا عفونت مخمر جدید شود. در صورت مشاهده لکه‌های سفید در دهان، تغییر در ترشحات واژن یا سایر علائم جدید، با پزشک خود تماس بگیرید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت رخ می‌دهد. اما در صورت مشاهده هرگونه علائم یک واکنش آلرژیک جدی، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید، از جمله: بثورات پوستی، خارش/تورم (به خصوص صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.
این موارد لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه تأثیرات دیگری غیر از موارد ذکر شده در بالا شدید با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروها را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این سند شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست. لیستی از تمام داروهایی که استفاده می کنید (از جمله داروهای با نسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) را تهیه کرده و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون تأیید پزشک، دوز داروهای خود را شروع، متوقف یا کم و زیاد نکنید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: “رقیق‌کننده خون” (مانند اسنوکومارول، وارفارین)، استرانسیوم.
علاوه بر سیپروفلوکساسین بسیاری دیگر از داروها ممکن است بر ضربان قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارند، از جمله آمیودارون، دوفتیلید، کینیدین، پروکائین آمید، سوتالول و سایر موارد.
این دارو می‌تواند حذف سایر داروها از بدن شما را آهسته کند که این امر ممکن است بر نحوه عملکرد آنها تأثیر بگذارد. نمونه‌هایی از داروها شامل دولوکستین، پیرفنیدون، تاسیملتون، تیزانیدین و سایر موارد است.
از نوشیدن مقادیر زیادی نوشیدنی‌های حاوی کافئین (قهوه، چای، نوشابه)، خوردن مقادیر زیادی شکلات یا مصرف محصولات بدون نسخه حاوی کافئین خودداری کنید. این دارو ممکن است اثرات کافئین را افزایش داده و یا طولانی کند.
شرایط نگهداری
قبل از مخلوط کردن، پودر خشک و محلول را در حالت عمودی در دمای اتاق نگهداری کنید. آنها را فریز نکنید.
پس از مخلوط کردن پودر خشک و مجلول، مخلوط را در حالت عمودی در یخچال یا دمای اتاق نگهداری کنید. ۱۴ روز بعد از مخلوط کردن دیگر از مخلوط استفاده نکنید و آن را دور بریزید. نگذارید مخلوط یخ بزند. در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
پس از اتمام درمان، هرگونه داروی بلااستفاده را دور بیاندازید.
داروها را در توالت یا داخل فاضلاب نریزید مگر اینکه دستور انجام این کار داده شود. در صورت انقضا یا اینکه دیگر نیازی به مصرف آن ندارید، این محصول را به درستی از بین ببرید. دراینباره با داروساز یا شرکت دفع زباله محلی خود مشورت کنید.
منبع:
