IVIg ایمونوگلوبولین وریدی
ایمونوگلوبولین وریدی یا IVIg می‌تواند به افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف یا بیماریهای دیگر در مبارزه با عفونت‌ها کمک کند.
برخی از بیماری‌هایی که ایمونوگلوبولین وریدی (IVIg) می‌تواند درمان کند شامل موارد زیر است:
- نقص ایمنی مانند ترومبوسیتوپنی ایمونولوژیک
- بیماری کاوازاکی
- سندرم گیلن باره
- پلی‌نوروپاتی دمیلینه کننده التهابی مزمن
- لوپوس
- میوزیت
- سایر بیماریهای نادر
- بیماریهای عصبی مانند میاستنی گراویس یا ام اس
- افرادی که پیوند مغز استخوان دریافت می‌کنند نیز ممکن است از IVIg برای جلوگیری از عفونت استفاده کنند
چرا از IVIg استفاده می‌شود؟
ممکن است برخی از افراد به جای داروهای دیگر (مانند داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، کورتیکواستروئیدها یا داروهای بیولوژیکی) IVIg مصرف کنند تا به درمان اختلالات سیستم ایمنی بدن کمک کنند. در بعضی موارد، ممکن است IVIg را به همراه داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی یا داروهای دیگر مصرف کنند.
سیستم ایمنی بدن ما به طور معمول آنتی‌بادی‌های کافی را برای مبارزه با میکروب‌هایی که باعث عفونت می‌شوند تولید می‌کند. اما اگر بدنتان نقص ایمنی داشته باشد نمی‌تواند به اندازه کافی این کار را انجام دهد. این شما را در معرض خطر بیشتری برای عفونت‌هایی قرار می‌دهد که می‌توانند شما را بسیار بیمار کنند. IVIg به شما پادتن‌هایی می‌دهد که بدن نمی‌سازد، بنابراین می‌توانید با عفونت‌ها مبارزه کنید.
در بیماریهای خود ایمنی مانند لوپوس، این روش درمانی ممکن است به بدن شما کمک کند تا تعداد پایین گلبول‌های قرمز خون بیشتر شود. اگر تعداد این گلبول‌ها کافی نباشد دچار کم‌خونی می‌شوید و احساس خستگی زیادی می‌کنید. در افراد مبتلا به لوپوس، IVIg گلبول‌های سفیدی که باعث از بین بردن گلبول‌های قرمز خون آنها می‌شوند را متوقف می‌کند. در مبتلایان به میوزیت، این روش درمانی می‌تواند سیستم ایمنی بدن را که سلول‌های ماهیچه‌ها را از بین می‌برد مهار کند.
چه کسی می‌تواند روش درمانی IVIg را انجام دهد؟
هم کودکان و هم بزرگسالان می‌توانند این روش درمانی را داشته باشند.
IVIg چگونه کار می‌کند؟
ایمونوگلوبولین بخشی از پلاسمای خون شما است. این ماده دارای آنتی‌بادی‌هایی در خود دارد که کارشان مبارزه با میکروب‌ها یا بیماری‌ها است. هنگامی که مردم خون اهدا می‌کنند، این قسمت قابل جدا شدن است. سپس می‌تواند از طریق رگ در بازو یا IV به شما داده شود. در صورت تزریق IVIg به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌شود تا بتوانید با عفونت‌ها مبارزه کرده و سالم بمانید.
ایمونوگلوبولین مایع از پلاسمای خون اهدا کنندگانی که غربالگری می‌شوند گرفته می‌شود تا از سالم بودن آنها اطمینان حاصل کنند. پلاسما برای عفونت‌های جدی مانند هپاتیت و ایدز آزمایش می‌شود. پلاسما قبل از استفاده از آن برای درمان IVIg خالص می‌شود.
در طول درمان، ایمونوگلوبولین آماده شده به رگ‌های شما تزریق می‌شود. یک ارائه دهنده خدمات درمانی (عموماً پرستار) از سوزنی برای ورود به رگ شما استفاده می‌کند. سپس دارو می‌تواند از یک کیسه (سِرُم) از طریق یک لوله به بازوی شما جریان یابد. این کار حدود ۲ تا ۴ ساعت طول می‌کشد.
احتمالاً برای درمان به روش ایمونوگلوبولین وریدی به یک مرکز تزریق، بیمارستان، درمانگاه یا مطب پزشک مراجعه خواهید کرد. بعضی اوقات می‌توانید درمان را در خانه و توسط یک متخصص مسائل پزشکی انجام دهید.
به طور معمول شما باید هر ۳ تا ۴ هفته برای تقویت سیستم ایمنی بدن، درمان‌ها را انجام دهید. خون شما ممکن است در طی آن دوره نیمی از ایمونوگلوبولین را تجزیه کند، بنابراین برای ادامه مبارزه با عفونت‌ها به دوز دیگری نیاز دارید.
دوز IVIg شما بستگی به میزان وزن شما دارد. دوز شروع استاندارد ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن شما در هر ماه است.
ایمونوگلوبولین IVIg در درمان مرحله حاد (حمله) ام اس
IVIG ممکن است برای حمله‌های دوران بارداری در نظر گرفته شود (زمانی که استفاده از استروئیدها در صورت امکان مقدور نباشد) و ممکن است خطر عود مجدد پس از زایمان را کاهش دهد. IVIG گاهی اوقات برای معالجه عودهایی که به کورتیکواستروئیدها پاسخ نمی‌دهند استفاده می شود، اگرچه شواهد حمایتی محدود است.
در دوران حاملگی، عودهای به اندازه کافی شدید که به درمان نیاز دارد با یک دوره کوتاه از کورتیکواستروئیدها پس از سه ماهه اول با خیال راحت قابل درمان است. متیل پردنیزولون داروی ارجح است زیرا قبل از رسیدن به جنین متابولیز می‌شود. IVIG برای استفاده در دوران بارداری بی‌خطر است و ممکن است فواید دیگری را به همراه داشته باشد.
عوارض جانبی احتمالی IVIg چیست؟
اکثر افراد IVIg را به خوبی تحمل می‌کنند، اما عوارض جانبی آن می‌تواند شامل تب با درجه پایین، درد عضلانی یا مفاصل و سردرد بلافاصله بعد از تزریق شما باشد.
اگر سردردی دارید که بعد از مصرف دارو بهتر نمی شود با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت بروز کهیر، احساس تنگی در قفسه سینه یا خس خس سینه، بلافاصله از کمکهای پزشکی فوری کمک بگیرید.
ممکن است خیلی سریع، درست بعد از تزریق حال هنگامی که بیشترین میزان ایمونوگلوبولین در بدن شماست حالتان کاملا خوب شود. همین که بدن شما آن را جذب می‌کند، ممکن است احساس ضعف یا خستگی بیشتری کنید. شما ممکن است بدترین وضعیت خود را درست قبل از درمان بعدی احساس کنید.
اگر عوارض جانبی شدید IVIg را تجربه می‌کنید، ممکن است بتوانید به نوع دیگری از درمان بنام ایمونوگلوبولین زیر جلدی یا SCIG هدایت شوید. در این روش درمانی شما هفته‌ای یکبار یا هر چند روز یکبار مقادیر کمی ایمونوگلوبولین در زیر پوست خود می‌گیرید. در مورد گزینه‌های درمانی خود با پزشک خود صحبت کنید.
منبع:
