دکسترومتورفان کوئینیدین- Dextromethorphan Quinidine
| نام برند: |
نودکستا |
| نام شیمیایی: | دکسترومتورفان کوئینیدین |
| درمان در ام اس: | درمان بهبود دهنده علائم، درمان اختلال تغییرات احساسی |
| درمان اصلی: | درمان اختلال تغییرات احساسی |
| داروهای معادل: |
دکسترومتورفان کوئینیدین برای معالجه یک اختلال روانی/خلقی خاص (بی‌ثباتی عاطفی) استفاده می‌شود. این اختلال ممکن است به دلیل بیماری‌های مختلفی که بر مغز تأثیر می‌گذارند (مانند سکته مغزی، اسکلروزیس جانبی آمیوتروفیک – ALS، مولتیپل اسکلروزیس – MS) ایجاد شود. این دارو می‌تواند به کاهش طغیان ناگهانی خنده یا گریه غیرقابل‌کنترل/نامناسب کمک کند.
این دارو ترکیبی از ۲ ماده است: دکسترومتورفان و کوئینیدین. دکسترومتورفان در مغز فعالیت می‌کند و دقیقاً مشخص نیست که چگونه اثرات بی‌ثباتی عاطفی را تحت تأثیر قرار میدهد. کوئینیدین برای افزایش اثر دکسترومتورفان به این دارو اضافه می‌شود.
روش مصرف | احتیاط | اوردوز | دوزهای فراموش شده | عوارض جانبی | تداخلات دارویی | شرایط نگهداری
روش مصرف
دکسترومتورفان کوئینیدین از طریق دهان با یا بدون غذا با یک لیوان آب کامل (۸ اونس/۲۴۰ میلی‌لیتر) طبق دستور پزشک، معمولاً در هر ۱۲ ساعت یک کپسول مصرف می‌شود. حداقل ۱۰ دقیقه بعد از مصرف این دارو دراز نکشید. برای کاهش خطر عوارض جانبی، پزشک ممکن است این دارو را با دوز کم (معمولاً یک کپسول روزانه به مدت ۷ روز) شروع کند و به تدریج دوز را افزایش دهد. دستورالعمل‌های پزشک خود را با دقت دنبال کنید.
در هنگام درمان با این دارو از خوردن گریپ‌فروت یا نوشیدن آب گریپ‌فروت خودداری کنید، مگر اینکه پزشک شما نظر دیگری داشته باشد. آب گریپ‌فروت می‌تواند مقداری از داروهای خاص را در جریان خون شما تغییر دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود و یا مسئول داروخانه مشورت کنید.
به‌طور مرتب از این دارو استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن داشته باشید. برای جلوگیری از فراموشی مصرف دوز، هر روز این دارو را در زمان(های) معینی مصرف کتید.
اگر وضعیت شما بهبود نیافت یا بدتر شد، ب پزشک خود صحبت کنید.
اطلاعات دارویی ذکر شده در سایت صرفا جهت آگاهی شما تهیه شده است، قبل از مصرف هر نوع دارو با پزشک خود مشورت کنید و از هرگونه خوددرمانی پرهیز کنید.
احتیاط
قبل از مصرف این دارو، در صورت حساسیت به دکسترومتورفان، کوئینیدین، کینین یا مفلوکین یا هر حساسیت دیگری پزشک یا داروساز خود را مطلع کنید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد که می‌تواند باعث بروز واکنش‌های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از استفاده از این دارو، تاریخچه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به ویژه در مورد بیماری هایی نظیر اختلال در خون یا مغز استخوان (مانند تعداد کم پلاکت‌ها/گلبول‌های سفید/گلبول‌های قرمز)، کمبود آنزیم خاص (کمبود G6PD)، بیماری کلیه، بیماری کبد، سندروم شبه لوپوس، میاستنی گراویس.
کوئینیدین ممکن است یک بیماری را ایجاد کند که بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارد. طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث (به ندرت خطرناک) ضربان قلب تند/نامنظم جدی و علائم دیگر (مانند سرگیجه شدید، غش) شود که شخص فوراً به مراقبت پزشکی نیاز دارد.
اگر بیماری یا شرایط پزشکی خاصی داشته باشید یا داروهای دیگری مصرف کنید که ممکن است باعث طولانی شدن QT شود، خطر طولانی شدن QT ممکن است افزایش یابد. قبل از استفاده از کوئینیدین، در مورد تمام داروهای مصرفی و همچنین در صورت وجود هر یک از شرایط زیر: مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT در EKG)، سابقه خانوادگی برخی از مشکلات قلبی (طولانی شدن QT در EKG، مرگ ناگهانی قلبی) پزشک یا داروساز خود را مطلع کنید.
مقادیر کم پتاسیم یا منیزیم در خون نیز می‌تواند خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. این خطر در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک‌ها-ادرارآورها/ “قرص‌های آب”) یا اگر مشکلاتی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ دارید، افزایش می‌یابد. در مورد استفاده ایمن از کوئینیدین با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو می تواند باعث سرگیجه شود. الکل یا ماری‌جوانا (حشیش) می‌تواند سرگیجه شما را بیشتر کند. تا زمانی که نمی توانید به صورت ایمن کاری انجام دهید از رانندگی، کار با ماشین‌آلات و هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد خودداری کنید. از نوشیدن مشروبات الکلی خودداری کنید. در صورت استفاده از ماری‌جوانا (حشیش) با پزشک خود مشورت کنید.
قبل از هرگونه عمل جراحی، در مورد کلیه محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای بانسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) با پزشک یا دندانپزشک خود صحبت کنید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو خصوصاً طولانی شدن QT حساسیت بیشتری داشته باشند.
در دوران بارداری، این دارو فقط در مواردی که به‌وضوح مورد نیاز باشد، باید استفاده شود. در مورد خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.
کوئینیدین به شیر مادر منتقل می‌شود. مشخص نیست که دکسترومتورفان به شیر مادر منتقل می‌کند یا خیر. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
اوردوز
اگر فردی دکسترومتورفان کوئینیدین را بیش‌ازحد تجویز شده مصرف کرد و علائم جدی از قبیل غش کردن یا مشکل تنفس داشت، با اورژانس تماس بگیرید. علائم مصرف بیش‌ازحد ممکن است شامل سرگیجه شدید، ضعف، ضربان قلب تند/نامنظم باشد.
از به اشتراک گذاشتن داروی خود با دیگران خودداری کنید.
تمام ویزیت‌های پزشکی و روانپزشکی را به‌طور منظم حفظ کنید. آزمایش‌های پزشکی و آزمایشگاهی (مانند شمارش کامل خون CBC، عملکرد کبد) ممکن است به‌طور دوره‌ای انجام شود تا پیشرفت شما یا احتمال بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
دوزهای فراموش شده
دوزی را از دست ندهید. اگر فراموش کردید که دارو را مصرف کنید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نزدیک زمان دوز بعدی است، دوز از دست رفته را رها کنید. دوز بعدی خود را در زمان عادی مصرف کنید. دوز مصرف را دو برابر نکنید.
عوارض جانبی
با مصرف دکسترومتورفان کوئینیدین ممکن است اسهال، سرگیجه، سرفه، استفراغ، ضعف یا تورم در دست‌ها/مچ‌پا/پاها رخ دهد. به ندرت خواب‌آلودگی جزئی نیز می‌تواند ایجاد شود. اگر هر یک از این اثرات ادامه‌دار یا بدتر می‌شد، سریعاً به پزشک یا داروساز خود بگویید.
به یاد داشته باشید که پزشک شما تشخیص داده است که سود شما از این دارو بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افراد با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی جدی مانند کبودی/خونریزی آسان، ادرار تیره، اسپاسم عضلانی، علائم عفونت (مانند تب، گلودرد مداوم)، درد معده/شکم، زرد شدن چشم/پوست، علائم شبه لوپوس (درد مفاصل/عضله، درد قفسه سینه) فورا با پزشک خود صحبت کنید.
در صورت بروز هر یک از این عوارض بسیار جدی، بلافاصله کمک پزشکی دریافت کنید: غش، ضربان قلب تند/نامنظم، سرگیجه شدید.
دکسترومتورفان کوئینیدین ممکن است باعث افزایش سروتونین شود و بندرت باعث ایجاد بیماری بسیار جدی به نام سندرم/سمیت سروتونین می‌شود. در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند، این خطر افزایش می‌یابد، بنابراین تمام داروهای مصرفی را به پزشک یا داروساز خود بگویید. در صورت بروز برخی از علائم زیر، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید: ضربان قلب سریع، توهم، از بین رفتن هماهنگی، سرگیجه شدید، تهوع/استفراغ/اسهال شدید، دل‌پیچه، تب غیرقابل توضیح، اضطراب/بی‌قراری.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت رخ میدهد. اما در صورت مشاهده هرگونه علائم یک واکنش آلرژیک جدی، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید، از جمله: بثورات پوستی، خارش/تورم (به خصوص صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.
این موارد لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه تأثیرات دیگری غیر از موارد ذکر شده در بالا شدید با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروها را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این سند شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست. لیستی از تمام داروهایی که استفاده می کنید (از جمله داروهای با نسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) را تهیه کرده و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون تأیید پزشک، دوز داروهای خود را شروع، متوقف یا کم و زیاد نکنید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: فینگولیمود، پروپافنون.
این دارو می‌تواند حذف سایر داروها از بدن شما را آهسته کند که این امر ممکن است بر نحوه عملکرد آنها تأثیر بگذارد. نمونه‌هایی از داروها شامل آلیسکیرن، کدئین، دیگوکسین، مفلوکین، داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای (مانند دزیپرامین، ایمی پرامین) است.
سایر داروها می‌توانند بر حذف کوئینیدین از بدن شما تأثیر بگذارند که ممکن است نحوه عملکرد کوئینیدین را تحت تأثیر قرار دهد. به عنوان مثال می‌توان به کوبیسیستات، میفپریستون، ضد قارچ‌های خاص آزول (از جمله فلوکونازول، ایتراکونازول، کتوکونازول، پوساکونازول، وریکونازول)، مهارکننده‌های پروتئاز خاصی (مانند نلفیناویر، ریتوناویر، تیپراناویر) اشاره کرد.
مصرف مهارکننده‌های MAO با این دارو ممکن است باعث تداخل جدی با دارو (احتمالاً خطرناک) شود. در طول درمان با این دارو از مصرف داروهای مهارکننده MAO (ایزوکاربوکسازید، لاینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساژیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) خودداری کنید. بیشتر مهارکننده های MAO حتی نباید دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشک خود بخواهید که چه زمانی این دارو را شروع یا متوقف کنید.
علاوه بر کوئینیدین ، بسیاری دیگذ از داروها ممکن است بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارند، از جمله آرتمتر/لومفانترین، رانولازین، تورمیفن، داروهای ضدآریتمی (مانند آمیودارون، دیسوپیرامید، دوفتیلید، دروندارون، ایبوتیلاید، سوتالول)، داروهای ضد روان‌پریشی (مانند پیموزاید، تیوریدازین، زیپراسیدون)، برخی از آنتی‌بیوتیک‌های کینولون (گرپافلوکساسین، اسپارفلوکساسین) و دیگر داروها، بنابراین قبل از استفاده از این دارو، تمام داروهای مورد استفاده در حال حاضر را به پزشک یا داروساز خود گزارش دهید.
در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند، خطر ابتلا به سندرم/سمیت سروتونین افزایش می‌یابد. به عنوان مثال می‌توان به داروهای خیابانی مانند MDMA/”اکستازی”، زگیل سنت جان، داروهای ضدافسردگی خاص (از جمله SSRI های دیگر مانند فلوکستین/پاروکستین، SNRI هایی مانند دولوکستین/ ونلافاکسین)، تریپتوفان در میان دیگر داروها اشاره کرد. احتمال ابتلا به سندرم سروتونین/سمیت هنگام شروع یا افزایش دوز این داروها بیشتر است.
کوئینیدین بسیار شبیه به کینین است. در حین استفاده از کوئینیدین از داروهای حاوی کینین استفاده نکنید.
شرایط نگهداری
این دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
داروها را در توالت یا داخل فاضلاب نریزید مگر اینکه دستور انجام این کار داده شود. در صورت انقضا یا اینکه دیگر نیازی به مصرف آن ندارید، این محصول را به درستی از بین ببرید. دراین‌باره با داروساز یا شرکت دفع زباله محلی خود مشورت کنید.
منبع:
