ویبره درمانی در ام اس
ویبره درمانی (یا لرزه درمانی) کل بدن (WBV) شامل ایستادن یا انجام تمرینات روی سکوی مرتعش است. تحقیقات در جمعیت عمومی نشان می‌دهد که هنگام استفاده از ویبره درمانی، مزایای ورزش در زمان کمتری حاصل می‌شود.
در مطلب ورزش یا فعالیت بدنی و ام اس نقش ورزش در ام اس را به طور کامل شرح دادیم، اما آیا ویبره درمانی می تواند جایگزین ورزش باشد؟
تحقیقات کمی در مورد ویبره درمانی در بیماری ام اس (مولتیپل اسکلروزیس) انجام شده است، که اغلب آزمایش‌ها در مقیاس کوچک بوده و روش‌هایی متنوع داشته‌اند – بعضی از آنها فقط از ارتعاش استفاده می‌کردند، در سایر مطالعات تمرینات روی پلتفرم ارتعاش انجام می‌شد. غالباً هیچ گروه کنترلی وجود نداشت.
نتایج حاصل از این مطالعات متفاوت بوده است. برخی مطالعات نشان می‌دهد که جلسات منظم ویبره درمانی ممکن است قدرت و تحرک اندام تحتانی را بهبود بخشد. سایر اثرات مثبت تاثیر بر خستگی، خلق و خوی، هماهنگی، تعادل و در یک مطالعه جلوگیری از افتادن بوده است. اثرات بهتر به طور معمول در آن دسته از افراد مبتلا به ام اس دیده می‌شود که سطح معلولیت کمتری دارند. با این حال، مطالعات متعددی نشان می‌دهد که ورزش با استفاده از یک پلتفرم ارتعاش موثرتر از ورزش نیست.
در یک مطالعه آزمایشی کوچک در گلاسگو که توسط MS Trust تامین شد، دوازده نفر مبتلا به ام اس در طی سه ماه در یک سری جلسات ورزشی شرکت کردند، چه با ویبره و چه بدون آن. نتایج نشان داد که پیشرفت‌های کوچک مشابه پس از ورزش تنها و ورزش با ویبره کل بدن وجود دارد. افرادی که در این مطالعه بودند، در طول شب اسپاسم کمتری داشتند، خواب بهتری داشتند، از پله ها راحت تر رد می‌شدند و احساس در پاها در آنها بهتر بود.
ارتعاش کامل بدن می‌تواند برای برخی از افراد مبتلا به ام اس مفید باشد، اما برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نقش آن در بیماری ام اس، آزمایش‌های بزرگتر و با طراحی بهتر لازم است.
منبع:
