بینش جدیدی در مورد بارداری و علائم اولیه ام اس
زنان مبتلا به ام اس اغلب علائم کمتری را در دوران بارداری گزارش می‌کنند. اما مطالعات در مورد اینکه آیا باردار شدن یا بچه دار بودن در ابتلای آن فرد به ام اس تاثیرگذار است یا خیر، تاکنون نتیجه‌ای نداشته است. اکنون، بزرگترین مطالعه نشان می‌دهد که ممکن است بارداری با تاخیر در تجربه یکی از علائم اولیه ام اس مرتبط باشد.
ام اس و سندرم جدا شده بالینی (CIS)
مطالعه جدید، در استرالیا و جمهوری چک، نشان می‌دهد بارداری با ۳ سال تأخیر در شروع دوره سندرم جدا شده بالینی (CIS) همراه است.
CIS اولین قسمت از شرایط عصبی است که حداقل ۲۴ ساعت طول می‌کشد. این امر به دلیل از بین رفتن پوشش میلین است که اعصاب را احاطه می‌کند. سندرم جداشده بالینی اغلب اولین مرحله در تشخیص ام اس است، اما برخی از افراد بعد از این دوره هرگز علائم بیشتری را تجربه نمی‌کنند یا به اصطلاح دقیق تر به ام اس مبتلا نمی‌شوند.
در مطالعه چه اتفاقی افتاد؟
محققان داده‌های ۲۵۵۷ زن که در MS Base (یک پایگاه داده‌ای بزرگ با اطلاعات افراد مبتلا به ام اس کلینیک‌های ام اس) ثبت شده بودند را تجزیه و تحلیل کردند. تمام زنان در این مطالعه ام اس داشتند و قبلاً برای آنها CIS تشخیص داده شده بود. محققان سپس به زمان ابتلا به CIS و اینکه آیا این افراد تا به حال باردار بوده اند یا خیر نگاهی انداختند.
آنها دریافتند که زنانی که تجربه بارداری داشته‌اند، به طور متوسط سه سال دیرتر از زنانی که هرگز باردار نشده‌اند ابتلا به CIS را تجربه می‌کنند. محققان ارتباطی بین تعداد دفعات بارداری زنان و زمان شروع CIS پیدا نکردند.
این برای افراد مبتلا به ام اس که به فرزندآوری فکر می‌کنند به چه معناست؟
بیش از صد و سی هزار نفر در بریتانیا با ام اس زندگی می‌کنند، زنان “در سن باروری” تقریباً سه برابر بیشتر از دیگران تشخیص ام اس را تجربه می‌کنند. بنابراین اغلب سوالات زیادی در مورد تنظیم خانواده وجود دارد.
نویسندگان این مقاله به وضوح ادعا نمی‌کنند که بارداری در واقع باعث تاخیر در شروع CIS می‌شود. این مطالعه فقط ارتباط بین این دو را نشان می‌دهد.
علاوه بر این، این مطالعه رابطه بین بارداری و شروع CIS را بررسی کرد، نه خود ام اس. محققان به طور خاص CIS را انتخاب کردند تا بتوانند اطمینان بیشتری داشته باشند که شروع علائم با بارداری ارتباط دارد و نه با عوامل دیگر. به عنوان مثال می‌دانیم که برخی از افراد ممکن است پس از تشخیص CIS رفتار خود را تغییر دهند، به عنوان مثال با شروع مصرف درمان‌های تعدیل کننده بیماری (DMTها).
ام اس برای همه متفاوت است. و زنان مبتلا به ام اس و غیر مبتلا به این بیماری به دلایل زیادی تمایل به بارداری ندارند.
راه‌های جدید برای درمان ام اس
دکتر اما گری، دستیار مدیر تحقیقات انجمن ام اس بریتانیا، می‌گوید:
“دلایل تأثیر مثبت بارداری به طور کامل شناخته نشده است، اما تصور می‌شود پاسخ این مسئله در سیستم ایمنی بدن ما نهفته است – که در ام اس رفتار بدی دارد، اما در دوران بارداری فعالیتش کاهش می‌یابد.
“ما می‌خواهیم سرعت پیشرفت ام اس را کاهش دهیم، آن را متوقف کنیم و سرانجام از ابتلا به آن جلوگیری کنیم، و این یافته‌ها می‌تواند در این هدف به ما کمک کند. اگر ما بتوانیم سازوکارهای اساسی این اثر محافظتی بارداری را بفهمیم، می‌تواند زمینه‌های جدیدی برای درمان‌های موثر فراهم کند.”
تحقیقات بیشتری لازم است
ما به طور کامل نمی‌فهمیم که چرا به نظر می‌رسد بارداری در ام اس نقش محافظتی دارد اما محققان فکر می‌کنند این امر می‌تواند با هورمون‌های استروژن و پروژسترون در ارتباط باشد. در دوران بارداری، سطح این هورمون‌ها به طرز چشمگیری تغییر می‌کند، که ممکن است این امر بر سیستم ایمنی بدن تأثیر بگذارد.
اکنون برای درک ارتباط بین ام اس، بارداری و سطح هورمون‌ها به تحقیقات بیشتری نیاز داریم. مطالعات رجیستری بزرگ شامل داده‌های هزاران نفر مبتلا به ام اس- مانند اطلاعات موچود در MS Base و UK’s MS Register – یکی از راه‌های کمک به ما در ایجاد این تصویر است.
برای مطالعه نسخه کامل این مقاله علمی به زبان انگلیسی اینجا کلیک کنید.
منبع:
۱۶ سپتامبر ۲۰۲۰
