دالفامپریدین ممکن است سرعت پردازش اطلاعات را در افراد مبتلا به ام اس بهبود بخشد
قرص دالفامپریدین باعث بهبود علامت شناختی (مربوط به سرعت پردازش اطلاعات) در یک کارآزمایی بالینی کنترل شده با ۱۲۰ فرد مبتلا به ام اس شد. دالفامپریدین دارویی از دسته‌ی “بهبود دهنده ی علائم” است که توسط FDA برای بهبود راه رفتن در مبتلایان به ام اس تصویب شده است.
خلاصه
- قرص دالفامپریدین باعث بهبود علامت شناختی (مربوط به سرعت پردازش اطلاعات) در یک کارآزمایی بالینی کنترل شده با ۱۲۰ فرد مبتلا به ام اس شد. آمپیرا (یکی از نام‌های تجاری دالفامپریدین) دارویی از دسته‌ی “بهبود دهنده ی علائم” است که توسط FDA برای بهبود راه رفتن در مبتلایان به ام اس تصویب شده است.
- در یک سرمقاله همراه، نویسندگان خاطرنشان کردند که این تحقیق شواهد محکمی در مورد استفاده از دالفامپریدین به عنوان مؤلفه ای از درمان جامع و جلوگیری از تغییرات شناختی در ام اس را ارائه می‌دهد. آنها هشدار می‌دهند که این ممکن است برای همه ی افراد مؤثر نباشد، و شواهدی از تغییرات شناختی فراتر از سرعت پردازش را نشان نمی دهد.
- این تیم (دکتر لورا د گیگلیو مرکز ام اس/ بیمارستان سنت آندره در رم ایتالیا و همکاران) یافته‌های خود را در مجله Neurology منتشر کردند (منتشر شده آنلاین ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۹).
جزئیات
سابقه و هدف
دالفامپریدین (آمپیرا) یک داروی خوراکی است و به شکل قرص، منافذ ریز یا کانال‌های پتاسیم را در سطح رشته عصبی مسدود می‌کند. مسدود شدن کانال‌های پتاسیم ممکن است باعث هدایت سیگنال‌های عصبی در امتداد رشته عصبی شود که پوشش میلین در آن توسط ام اس آسیب دیده است. آمپیرا دارویی از دسته‌ی بهبود دهنده‌های علائم است که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای بهبود راه رفتن در افراد مبتلا به ام اس تأیید شده است.
تغییرات در عملکرد شناختی در بیماری ام اس شایع است. یکی از قسمت‌هایی که می‌تواند تحت تأثیر قرار گیرد سرعت پردازش اطلاعات است. هیچ درمانی به طور خاص توسط FDA برای درمان اختلالات شناختی در مبتلایان به ام اس تأیید نشده است.
مطالعه
محققان به طور تصادفی به ۱۲۰ فرد مبتلا به ام اس داروی دالفامپریدین ۱۰ میلی‌گرم یا دارونمای غیرفعال از طریق دهان دو بار در روز به مدت ۱۲ هفته دادند. قبل و بعد از درمان، شرکت‌کنندگان تحت آزمایش قرار گرفتند و آزمایش‌های شناختی و رفتاری را انجام دادند.
یافته‌ها
شرکت کنندگان تحت درمان با دالفامپریدین به طور قابل توجهی بیشتر از کسانی که تحت درمان با دارونما بودند در نقطه پایانی اولیه، در سرعت پردازش بهبود یافته بودند. این بهبود ۴ هفته پس از متوقف شدن درمان ناپدید شد، و این نشان می‌دهد که علت آن درمان بوده است. (نویسندگان توجه داشتند که این امر با توجه به مکانیسم عملکرد دالفامپریدین تعجب آور نیست – مسدود شدن کانال‌های پتاسیم می‌تواند به سرعت اتفاق بیفتد و برگشت‌پذیر باشد.) نقاط پایانی ثانویه پیشرفت‌های مربوط به خستگی شناختی را نشان می‌دهد، اما برای برخی از مناطق دیگر اختلالات شناختی اینطور نیست.
شایع‌ترین عوارض جانبی که در گروه دالفامپریدین (گروهی که به آنها دالفامپریدین داده شد) رخ داد اسپاسم، بی‌خوابی و تغییر خلقی بود که بیشتر خفیف بودند. پنج شرکت کننده به دلیل عوارض جانبی متوسط یا شدید شامل بی خوابی، بی ثباتی خستگی و تشنج درمان را قطع کردند.
این تیم (دکتر لورا د گیگلیو، مرکز ام اس/بیمارستان سنت آندره در رم ایتالیا و همکاران) یافته‌های خود را در مجله Neurology منتشر کردند (منتشر شده آنلاین ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۹).
نتیجه گیری
در یک سرمقاله همراه، دکتر جیمز سومووسکی، دانشکده پزشکی ایکان در Mount Sinai نیویورک و دکتر نیل مالرت، دانشگاه منچستر بریتانیا، اظهار داشتند که این تحقیق شواهد محکمی برای استفاده از دالفامپریدین به عنوان یک درمان جامع برای جلوگیری از تغییرات شناختی در بیماری ام اس را ارائه می‌دهد. آنها هشدار می‌دهند که این ممکن است برای همه افراد مؤثر نباشد و شواهدی برای بهبود اختلالات شناختی فراتر از سرعت پردازش را نشان نمی‌دهد.
نویسندگان گزارش دادند:
“مهم است که رویکرد چند جانبه‌ای برای معالجه و جلوگیری از افت شناختی بیمار ام اس داشته باشید، از جمله تمرکز بر شیوه‌های زندگی سالم برای حمایت از حفظ مغز که از ابتدای تشخیص شروع می‌شود.”
بیماری ام اس یک بیماری خودایمنی است که در آن طی یک واکنش غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن به دستگاه اعصاب مرکزی (CNS) حمله می‌کند. اگر در مورد این بیماری اطلاعات کافی ندارید می‌توانید با مطلب ام اس چیست؟ شروع کنید.
منبع:
۳۱ جولای ۲۰۱۹
