آیا ام اس در انتخاب گزینه های زایمان تأثیر دارد؟
بسیاری از زنان باردار تصمیم می‌گیرند که “برنامه تولد” تهیه کنند و خواسته‌های خود را برای انجام مراحل تولد فرزندشان و جایی که می‌خواهند فرزندشان را به دنیا بیاورند از پیش تعیین کنند. اگر مبتلا به ام اس هستید، این مسئله از آنجایی که ممکن است تمام افراد حرفه‌ای که شما را در طول زایمان تحت نظر دارند با ام اس آشنا نباشند، بسیار مهم‌تر می‌شود.
همچنین میتوانید برای تسکین درد طرحی تهیه کنید و اطلاعاتی جمع آوری کنید که آیا بی حسی اپیدورال برای شما قابل قبول است یا خیر. ممکن است برخی از متخصصان بهداشت (در روز زایمان) درمورد ام اس و زایمان تجربه‌ای نداشته باشند و نتوانند در این امر کمکی به شما کنند. داشتن یک جلسه با کل تیم ام اس شما از جمله ماما، پرستار و متخصص بیهوشی می‌تواند بسیار با ارزش باشد. شما میتوانید فعال باشید و آنچه را می‌خواهید بپرسید.
بیماری ام اس معمولاً در دردهای قبل از زایمان یا زایمان تأثیر نمی‌گذارد. تحقیقات کمی در مورد اینکه آیا انواع مختلف زایمان برای زنان مبتلا به ام اس مناسب‌تر است، وجود دارد.
برای بیشتر خانمها و برای بیشتر خانم‌های مبتلا به ام اس، زایمان واژینال مناسب است. اگرچه هرگونه نگرانی در مورد موقعیت‌ها یا مدیریت خستگی در حین زایمان از قبل با یک ماما می‌تواند مورد بحث و گفتگو قرار گیرد. اگر اسپاسم را تجربه کرده‌اید، بسیار مهم است که در مورد این موضوع با مامای خود صحبت کنید و برای زایمان برنامه‌ریزی کنید، در مورد موقعیت‌های احتمالی زایمان که مفید واقع می‌شود، تحقیق کنید و این موضوع را در برنامه تولد خود ثبت کنید. برخی از خانمها وقتی که حساسیت به گرما بخشی از علائم بیماری ام اس آنها باشد، گزینه زایمان در آب را مفید می‌دانند. اگر خستگی برای شما یک مشکل است، ممکن است ترتیب یک اپیدورال اولیه فراهم شود تا به شما امکان استراحت در مراحل اولیه زایمان را بدهد – این می‌تواند بخشی از برنامه تولد شما باشد.
در هنگام زایمان، ایمنی مادر و کودک بسیار مهم است و ممکن است دلایل پزشکی برای زایمان مساعد وجود داشته باشد – برای مثال، زایمان فورسپس یا ونتوز (زایمان با وکیوم) – یا زایمان توسط سزارین. در حالی که در بعضی موارد، زنان ممکن است زایمان را به روش سزارین انتخاب کنند، بهبودی از این روش غالباً بیشتر از زایمان واژینال طول می‌کشد، و شامل محدودیت‌هایی در فعالیت‌هایی مانند رانندگی با ماشین و بلند کردن وسایل سنگین است.
شما میتوانید در مورد مراقبت‌های لازم برای زایمان و پس از زایمان با تیم پزشکی خود صحبت کنید. ماماها معمولاً از انتخاب شخصی زن برای زایمان حمایت می‌کنند.
چه تسکین دهنده دردی قابل استفاده است؟
به طور کلی، زنان مبتلا به ام اس می‌توانند اکثر انواع تسکین دهنده‌های درد در حین زایمان، مانند پتیدین، انتونوکس (گاز و هوا) و بی‌حسی اپیدورال را دریافت کنند. هیچ عوارض جانبی در زایمان یا دوره ام اس با استفاده از بی‌حسی اپیدورال همراه نیست، اگرچه داشتن بی‌حسی اپیدورال ممکن است باعث شود احتمال استفاده از فورسپس یا ونتوز بیشتر شود.
دستورالعمل انیستیتوی ملی سلامت و مراقبت انگستان (NICE) توصیه می‌کند که خانمها بدون ترس از تأثیر آن بر بیماری ام اس، از مناسب‌ترین و قابل‌قبول‌ترین تسکین دهنده درد استفاده کنند.
اگر در بیمارستان محل زایمان دستگاه TENS وجود داشته باشد. در مراحل اولیه زایمان دستگاههای TENS برای تسکین درد وجود دارد. شواهد حاکی از آن است که دستگاههای TENS می‌توانند در برخی از خانم‌های مبتلا به ام اس (در هنگام زایمان) باعث ایجاد اسپاسم اندام تحتانی شود، بنابراین اگر قصد استفاده از دستگاه TENS را دارید، میتوانید ارزش استفاده از آن را با متخصصان بهداشتی از قبل مورد بحث و گفتگو قرار دهید.
آیا می‌توانم به کودکم شیر بدهم؟
بیماری ام اس از طریق شیر مادر به کودک منتقل نمی‌شود، و داشتن ام اس نباید در انتخاب شما در نحوه تغذیه کودک تأثیر بگذارد.
تغذیه با شیر مادر برای همه نوزادان از جمله کودکانی که والدین مبتلا به ام اس دارند توصیه می‌شود. این موضوع فواید طولانی مدتی برای مادر و نوزاد به همراه دارد، حتی چند روز یا چند هفته شیر دادن مزایای بسیاری دارد. توصیه‌های فعلی این است: تغذیه انحصاری با شیر مادر حداقل شش ماه اول زندگی کودک و ادامه دادن شیر مادر در کنار غذاهای خانگی (مکمل) تا دو سالگی.
با این حال، نحوه تغذیه نوزاد شما یک انتخاب است (و باید هم باشد). اگر در وضعیت خودتان در مورد شیردهی نگرانی دارید، میتوانید در مورد این موضوع با پرستار، ماما یا پزشک خود صحبت کنید تا آنها بتوانند پشتیبانی و مشاوره مناسبی را به شما ارائه دهند. برای اطلاعات بیشتر در زمینه شیردهی میتوانید مطلب شیردهی و ام اس را مطالعه کنید.
منبع:
