اطلاعات عمومی برای ارزیابی مکمل‌های غذایی
مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) یک بیماری بسیار غیرقابل پیش‌بینی موثر بر دستگاه عصبی مرکزی است که معمولاً عود علائم عصبی و بدتر شدن علائم طی گذشت زمان را در پی دارد. درمان‌های تعدیل کننده بیماری (DMTها) تأیید شده توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا (FDA) می‌توانند روند این بیماری را تغییر داده و سرعت بدتر شدن شرایط را کندتر سازند. با این حال، با وجود استفاده از DMT، بسیاری از افراد علائمی را تجربه می‌کنند که در فعالیت‌های روزانه آنها اختلال ایجاد می‌کند. بسیاری از افراد درپی تلاش برای کاهش شدت علائم و با امید تأثیر بالقوه بر روند ام اس، ار مکمل‌ها استفاده می‌کنند.
متون قابل توجه و معروفی وجود دارد که مزایای بسیاری از مصرف مکمل‌های مختلف برای ام اس را نشان می‌دهد و این متن اطلاعات عمومی برای ارزیابی مکمل‌های غذایی را توضیح می‌دهد، برای بررسی مزایای احتمالی و همچنین خطرات شناخته شده مصرف ویتامین‌ها، مواد معدنی و گیاهان دارویی متداول می‌توانید صفحه مربوط به هرکدام از آنها را مطالعه کنید. همچنین مطلب تغذیه و مکمل غذایی در بیماران ام اس نوشته دکتر باغبانیان در این زمینه و مکمل‌های ورزشی را می‌توانید مطالعه کنید.
مکمل‌های غذایی مانند مواردی که در این متن بحث شده است، به گونه ای که FDA داروهای تأیید شده برای ام اس را مورد مطاله قرار داده، مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند. و بعضی اوقات در مورد خطرات و مزایای احتمالی شناخت کمی وجود دارد. همیشه مهم است در مورد مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید یا در نظر دارید که مصرف کنید، با پزشک ام اس خود مشورت نمایید.
اطلاعات عمومی برای ارزیابی مکمل‌ها
برای ارزیابی نکات مثبت و منفی مصرف مکمل‌های غذایی نیاز به درک اساسی از نقش سیستم ایمنی بدن در بیماری ام اس داریم. حتی درمورد مصرف یک مکمل معقول نیز نیاز به درک شواهدی در مورد ایمنی و اثربخشی، مسائل مربوط به دوز و قانون مربوط به مکمل‌ها هست.
تأثیر ام اس بر سیستم ایمنی: در ام اس، سیستم ایمنی بدن به طور فعال به میلین (پوشش محافظت کننده رشته‌های عصبی) در مغز و نخاع (دستگاه عصبی مرکزی) آسیب می‌رساند. مکانیسم اثر بیشتر درمان‌های مربوط به بیماری ام اس، تلاش برای تنظیم سیستم ایمنی بدن است.
جزئیات سیستم ایمنی بدن بسیار پیچیده است، اما بطور کلی بهتر است فرض کنیم که در ام اس، تحریک ایمنی ممکن است خطرناک و تعدیل ایمنی بدن ممکن است مفید باشد. بر این اساس، مکمل‌هایی که فرض می‌شود “تقویت” یا “بهبود” عملکرد سیستم ایمنی را در پی دارند، ممکن است بدترین انتخاب برای افراد مبتلا به ام اس باشند.
متأسفانه شناخت کمی درمورد اثرات ایمنی بسیاری از مکمل‌ها وجود دارد. اغلب، ارزیابی استفاده از مکمل‌ها نیاز به کاربرانی برای استنتاج معقول و مبتنی بر شواهد محدود دارد. با این وجود، استنباط‌ها ممکن است منطقی به نظر برسند اما همچنان نادرست باشند.
شواهد اثربخشی، ایمنی و خطرات: علاوه بر تأثیرات مضر سیستم ایمنی در ام اس، مکمل‌ها ممکن است علائم ام اس را تحریک کنند، با داروهای متداول ام اس تداخل داشته باشند و یا عوارض جانبی جدی درپی داشته باشند. بیش از ۲۰۰ مکمل مختلف ممکن است این نوع اثرات منفی را بر روی ام اس ایجاد کنند.
شواهدی که برای حمایت از مصرف مکمل‌ها استفاده می‌شود، اغلب به سادگی یک داستان است، که گاه “شواهد حکایتی” نامیده می‌شود. این نوع شواهد کمترین درصد اعتماد را در بین انواع شواهد دارند. به خصوص در ام اس، که علائم به طور غیرقابل پیش‌بینی می‌آیند و می‌روند و بهبود می‌یابند که این ممکن است به اشتباه به استفاده از مکمل‌ها ربط داده شود.
بهترین شواهد به طور کلی با آزمایش‌های کنترل شده دقیق در میان گروه‌های بزرگ از مبتلایان به ام اس، به دست می‌آید.
منبع دیگر شواهد مطالعات حیوانی است. این مطالعات می‌تواند مفید باشد، اما ممکن است گمراه کننده نیز باشد زیرا مواد مختلف ممکن است در حیوانات بسیار متفاوت از آنچه در انسان تاثیر می‌گذارند، کار کنند. شواهد را همچنین می‌توان از آزمایش‌ها در آزمایشگاه‌ها به دست آورد. باز هم میگوییم، این مطالعات می‌توانند کمک کننده باشند، ولی نمی‌توانند هیچ موردی را با قطعیت بیان کنند.
اهمیت دوز: دوز در هر دارو یا مکمل یک عامل مهم است، و دوز بیشتر همیشه هم بهتر نیست. مکمل بسته به اندازه دوز مصرفی ممکن است اثرات متفاوتی داشته باشد. در حالی که مقدار کمی از مکمل‌های خاص ممکن است مفید باشد، مقادیر بیشتر آنها می‌تواند خطرناک باشد. دوز مناسب، همیشه باید قبل از شروع مصرف مکمل در نظر گرفته شود. در اینجا یک چالش وجود دارد، زیرا مواد موجود در این مکمل‌ها کاملاً مشخص نیستند.
عدم وجود مقررات: در ایالات متحده آمریکا و بسیاری کشورهای دیگر از جمله در ایران، مکمل‌ها به همان روش سختگیرانه که برای مصرف داروها در نظر گرفته می‌شود، تنظیم مقررات نمی شوند. داروها قبل از اینکه به بازار عرضه شوند، باید مورد کارآزمایی‌های بالینی کنترل شده قرار گیرند تا اثربخشی و ایمنی آنها برای درمان شرایط پزشکی خاص بررسی گردد.
این امر در تقابل شدید با مکمل‌های رژیم غذایی است. تولید کنندگان مکمل‌ها نیازی به اثبات اثربخشی محصولات خود یا گزارش موادی که در آنها وجود دارد ندارند. در نتیجه، مکمل‌ها ممکن است حاوی مقادیر مختلفی از مواد فعال و از نظر کیفیت متغیر باشند. بنابراین، مصرف کنندگان هر مکمل باید با هنگام خواندن اطلاعات بازاریابی (تهیه شده توسط فروشنده) و به طور کلی، توجه داشته باشند که سازمان غذا و داوری ایالات متحده آمریکا (FDA) یا در کشورمان سازمان غذا و داروی ایران (IFDA) آن محصول را برای اثربخشی یا ایمنی ارزیابی نکرده است. به همین دلیل، برچسب مکمل‌های غذایی مجاز به ادعا در درمان یا بهبود هیچ بیماری خاصی نیستند.
نتیجه
افراد مبتلا به ام اس اغلب استفاده از درمان‌های مکمل و داروهای جایگزین (CAM) را به عنوان بخشی از تلاش برای رسیدن به زندگی خوب و مدیریت بیماری و علائم آن در نظر می‌گیرند. بخاطر اینکه مصرف مکمل‌های غذایی تنظیم مقررات نشده است، آگاهی و دقیق بودن یک مصرف کننده بسیار مهم است، به خصوص در مورد روش‌های درمانی بیولوژیکی مانند مکمل‌های غذایی که در اینجا شرح داده شده است.
ما در این متن مصرف مواد خاصی را توصیه نمی کنیم، چه ویتامین‌ها، چه مواد معدنی و چه گیاهان دارویی. مانند بیشتر درمان‌های مکمل، شواهد مربوط به مکمل‌های غذایی نیز بی نتیجه است. عدم وجود شواهد بهتر ناامید کننده است. با این وجود، تحقیق در مورد درمان‌های تکمیلی می‌تواند نتایج خوبی نیز داشته باشد.
این موضوع می‌تواند به بازگرداندن احساس کنترل و امید به افرادی که با یک بیماری غیرقابل پیش‌بینی دست و پنجه نرم می‌کنند، کمک کند. امید و کیفیت خوب زندگی کاملاً به یکدیگر مرتبط هستند و هر دو باید مورد توجه و بهبود قرار گیرند.
امیدواریم که این متن به اندازه کافی مفید بوده و اطلاعات مورد نیاز برای تصمیم گیری آگاهانه‌تر در مورد مصرف مکمل‌هایی که توضیح دادیم را ارائه داده باشد. و نکته مهم دیگر، اینکه امیدواریم این متن چارچوبی را برای بررسی متفکرانه سایر درمان‌های تکمیلی که در اینجا مورد بحث قرار نگرفته است را فراهم کرده باشد.
منبع:
