تولترودین – Tolterodine
| نام برند: |
دترول |
| نام شیمیایی: | تولترودین |
| درمان در ام اس: | درمان بهبود دهنده علائم، درمان اختلالات ادراری، درمان اختلال عملکرد مثانه |
| درمان اصلی: | درمان اختلالات ادراری، درمان اختلال عملکرد مثانه |
| داروهای معادل: |
تولترودین برای درمان مثانه بیش‌فعال استفاده می‌شود. تولترودین با شل کردن عضلات مثانه، توانایی شما در کنترل ادرار را بهبود می‌بخشد و به کاهش نشت ادرار، کاهش احساس نیاز فوری به ادرار کردن و کمتر کردن رفت‌وآمدهای مکرر به دستشویی کمک می‌کند. این دارو متعلق به دسته‌ای از داروهاست که به‌عنوان ضد اسپاسم شناخته می‌شوند.
روش مصرف | احتیاط | اوردوز | دوزهای فراموش شده | عوارض جانبی | تداخلات دارویی | شرایط نگهداری
روش مصرف
قبل از شروع استفاده از تولترودین و هر بار تحویز دوباره آن، بروشور اطلاعات بیمار که توسط داروساز تهیه شده است را مطالعه کنید. اگر سؤالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
این دارو از طریق دهان، با یا بدون غذا طبق دستور پزشک، معمولاً دو بار در روز مصرف می‌شود.
به‌طور مرتب از این دارو استفاده کنید تا بهترین نتیجه را از مصرف آن بگیرید. برای جلوگیری از فراموشی مصرف دوز، هر روز در زمان‌های معینی آن را استفاده کنید. مقدار مصرف این دارو بستگی به شرایط پزشکی شما (به‌ویژه بیماری کلیه و کبد)، پاسخ بدنتان به درمان و سایر داروهای مصرفی شما دارد. حتماً در مورد کلیه محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای با نسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک و داروساز خود بگویید. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
دوز مصرفی خود را افزایش ندهید و تولترودین را بیشتر از مقدار زمان تجویز شده مصرف نکنید. با این کار وضعیت شما سریع‌تر بهبود نمی‌یابد و فقط ممکن است خطر بروز عوارض جانبی جدی بیشتر شود.
در صورت تداوم یا بدتر شدن وضعیت، با پزشک خود صحبت کنید.
اطلاعات دارویی ذکر شده در سایت صرفا جهت آگاهی شما تهیه شده است، قبل از مصرف هر نوع دارو با پزشک خود مشورت کنید و از هرگونه خوددرمانی پرهیز کنید.
احتیاط
قبل از مصرف تولترودین، در صورت حساسیت به این دارو یا حساسیت به داروی فسوترودین و یا هر آلرژی دیگری که دارید به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد که می‌تواند باعث بروز واکنش‌های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از استفاده از این دارو، تاریخچه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به‌ویژه در مورد بیماری‌هایی نظیر مشکلات در تخلیه مثانه (احتباس ادرار، انسداد خروج مثانه)، انسداد شدید معده/روده‌ها (احتباس معده)، گلوکوم یا آب‌سیاه، بیماری معده/روده (مانند کولیت اولسروز، کند شدن حرکت معده/روده)، یبوست شدید، بیماری کلیوی، بیماری کبد، بیماری عضلانی خاص (میاستنی گراویس).
تولترودین ممکن است باعث ایجاد شرایطی شود که بر ضربان قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارد. طولانی شدن QT به ندرت می‌تواند باعث (به ندرت خطرناک) ضربان قلب تند/نامنظم جدی و علائم دیگر (مانند سرگیجه شدید، غش) شود که شخص فوراً به مراقبت پزشکی نیاز دارد.
اگر بیماری یا شرایط پزشکی خاصی داشته باشید یا داروهای دیگری مصرف کنید که ممکن است باعث طولانی شدن QT شود، خطر طولانی شدن QT ممکن است افزایش یابد. قبل از استفاده از تولترودین، تمام داروهای مصرفی را به پزشک یا داروساز خود بگویید و همچنین در صورت وجود هر یک از شرایط زیر: مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (طولانی شدن QT در EKG، مرگ ناگهانی به دلیل مشکلات قلبی) پزشک یا داروساز خود را مطلع کنید.
مقادیر کم پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ها-ادرارآورها/”قرص های آب”) یا اگر شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ دارید، این خطر ممکن است افزایش یابد. در مورد استفاده بی خطر از تولترودین با پزشک خود صحبت کنید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، خصوصاً طولانی شدن QT، خواب‌آلودگی، گیجی، یبوست یا مشکل در ادرار کردن حساسیت بیشتری داشته باشند. خواب‌آلودگی و گیجی می‌تواند خطر افتادن را افزایش دهد.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه، خواب‌آلودگی یا تاری دید شود. الکل یا ماری‌جوانا (حشیش) می‌تواند سرگیجه یا خواب‌آلودگی شما را بیشتر کند. تا زمانی که نمی توانید به صورت ایمن کاری انجام دهید از رانندگی، کار با ماشین‌آلات و هر کاری که نیاز به هوشیاری و دید واضح و دقیق دارد خودداری کنید. مصرف مشروبات الکلی را محدود کنید. در صورت استفاده از ماری‌جوانا (حشیش) با پزشک خود مشورت کنید.
تولترودین ممکن است باعث شود شما کمتر عرق کنید، این عارضه می‌تواند خطر گرمازدگی را افزایش دهد. از انجام کارهایی که ممکن است باعث گرمای بیش‌ازحد شما شود، مانند کار سخت یا ورزش در هوای گرم یا استفاده از وان‌های داغ (جکوزی) خودداری کنید. وقتی هوا گرم است، مایعات زیادی بنوشید و لباس‌های لطیف و خنک بپوشید. اگر بیش‌ازحد گرمتان شد، به‌سرعت به دنبال مکانی برای خنک شدن و استراحت باشید. اگر دچار تبی شدید که برطرف نمی‌شود، تغییرات روحی و خلقی، سردرد یا سرگیجه فوراً کمک پزشکی دریافت کنید.
در دوران بارداری، این دارو فقط در مواردی که به‌وضوح مورد نیاز باشد، باید استفاده شود. در مورد خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.
مشخص نیست که این دارو به شیر مادر منتقل می‌شود یا خیر. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
اوردوز
اگر فردی تولترودین را بیش‌ازحد تجویز شده مصرف کرد و علائم جدی از قبیل غش کردن یا مشکل در تنفس دارد، با اورژانس تماس بگیرید. علائم مصرف بیش‌ازحد ممکن است شامل ضربان قلب سریع/آهسته/نامنظم، غش، هیجان غیرمعمول، تغییرات ذهنی و خلقی باشد.
از به اشتراک گذاشتن داروی خود با دیگران خودداری کنید.
دوزهای فراموش شده
اگر فراموش کردید دارو را مصرف کنید، به‌محض یادآوری از آن استفاده کنید. اگر نزدیک زمان دوز بعدی است، دوز ازدست‌رفته را رها کنید. دوز بعدی خود در همان زمان معمول استفاده کنید. دوز مصرف را دو برابر نکنید.
عوارض جانبی
با مصرف تولترودین ممکن است خشکی دهان، خشکی چشم، سردرد، یبوست، ناراحتی معده/درد معده، سرگیجه، خواب‌آلودگی، خستگی یا تاری دید ایجاد شود. اگر هر یک از این اثرات ادامه‌دار یا بدتر شد، سریعاً به پزشک یا داروساز خود بگویید.
برای تسکین خشکی دهان، مصرف آب‌نبات‌های سخت یا چیپس‌های یخی (بدون قند)، جویدن آدامس (بدون قند)، نوشیدن آب یا استفاده از یک جایگزین بزاق را امتحان کنید.
برای جلوگیری از یبوست، فیبر را در رژیم غذایی خود بیشتر کنید، آب کافی بنوشید و ورزش کنید. همچنین ممکن است نیاز به مصرف ملین داشته باشید. از داروساز خود بپرسید که کدام نوع ملین برای شما مناسب است.
به یاد داشته باشید که پزشک شما تشخیص داده است که سود شما از این دارو بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افراد با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورت بروز عوارض جانبی جدی تغییر در بینایی، درد شدید معده/شکم، علائم عفونت کلیه (مانند سوزش/ادرار دردناک، کمردرد، تب) فورا با پزشک خود صحبت کنید.
در صورت بروز عوارض بسیار جدی از جمله: ضربان قلب سریع/آهسته/نامنظم، سرگیجه شدید، غش، سریعاً کمک پزشکی دریافت کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت رخ می‌دهد. اما در صورت مشاهده هرگونه علائم یک واکنش آلرژیک جدی، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید، از جمله: بثورات پوستی، خارش/تورم (به خصوص صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.
این موارد لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه تأثیرات دیگری غیر از موارد ذکر شده در بالا شدید با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروها را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این متن شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست. لیستی از تمام داروهایی که استفاده می کنید (از جمله داروهای با نسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) را تهیه کرده و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون تأیید پزشک، دوز داروهای خود را شروع، متوقف یا کم و زیاد نکنید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای آنتی کولینرژیک (مانند آتروپین، اسکوپولامین)، سایر داروهای ضداسپاسم (مانند دی سیکلومین، پروپانتلین)، برخی داروهای ضد پارکینسون (مانند تری هگزیفنیدیل)، آلکالوئیدهای بلادونا، قرص/کپسول پتاسیم، پراملینتید.
علاوه بر تولترودین بسیاری دیگر از داروهای نیز ممکن است بر ضربان قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارند، از جمله دیگر داروها می‌توان به آمیودارون، دوفتیلید، پیموزاید، پروکائین آمید، کینیدین، سوتالول، آنتی‌بیوتیک‌های ماکرولید (مانند اریترومایسین) در میان دیگر داروها اشاره کرد.
در صورت مصرف محصولات دیگری که باعث خواب‌آلودگی می‌شوند از جمله الکل، ماری‌جوانا (حشیش)، آنتی‌هیستامین‌ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب‌آور یا ضداضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده‌های عضلانی و داروهای تسکین‌دهنده درد مخدر (مانند کدئین) به پزشک یا داروساز خود بگویید.
برچسب روی تمام داروهای خود (از جمله داروهای آلرژی یا محصولات سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا این داروها ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب‌آلودگی می‌شود. از داروسازتان نحوه استفاده مطمئن داروها را سؤال کنید.
شرایط نگهداری
این دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
داروها را در توالت یا داخل فاضلاب نریزید مگر اینکه دستور انجام این کار داده شود. در صورت انقضا یا اینکه دیگر نیازی به مصرف آن ندارید، این محصول را به درستی از بین ببرید. دراین‌باره با داروساز یا شرکت دفع زباله محلی خود مشورت کنید.
منبع:
