لیپوئیک اسید – Lipoic Acid

لیپوئیک اسید که با نام آلفا لیپوئیک اسید نیز شناخته می‌شود یک آنتی اکسیدان است که به عنوان مکمل بدون نسخه توسط افراد مبتلا به بیماری‌های مختلف از جمله HIV و دیابت مصرف می‌شود. این دارو در حال حاضر به عنوان یک محافظ عصبی بالقوه برای افراد مبتلا به ام اس (مولتیپل اسکلروزیس) در حال مطالعه است.

 

 

در مدل های حیوانی ام اس نشان داده شده است که اسید لیپوئیک التهاب و تحلیل عصب بینایی و نخاع را کاهش می‌دهد.

 

نحوه عملکرد اسید لیپوئیک

در بیماری ام اس، آسیب به غلاف میلین، لایه محافظی که رشته های عصبی را احاطه کرده است، انتقال سیگنال‌های عصبی را مختل می‌کند. تصور می‌شود که این آسیب ناشی از فعالیت سلول های سیستم ایمنی مانند سلول های T است که به اشتباه به میلین حمله می‌کنند. این سلول‌ها به سمت مغز و نخاع حرکت می‌کنند و شروع به هدف قرار دادن میلین می‌کنند که این امر منجر به پاسخ التهابی می‌شود.

 

مکانیسم دقیق اسید لیپوئیک به عنوان یک درمان برای ام اس ناشناخته است و نتایج مطالعات متفاوت است. اعتقاد بر این است که اسید لیپوئیک ممکن است دارای خواص تعدیل کننده ایمنی (تغییر پاسخ ایمنی) و ضد التهابی باشد که هر دو در مقابله با آسیب به اعصاب (محافظ عصبی) عمل می‌کنند.

 

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد لیپوئیک اسید ممکن است بر فرآیند سیگنال دهی که باعث ایجاد پاسخ التهابی می‌شود تأثیر بگذارد. یک مطالعه آزمایشی بر روی افراد نشان داد که این ماده می‌تواند تعداد سلول‌های T که به مغز و نخاع نقل مکان می‌کنند را کاهش دهد، بنابراین خطر حمله و آسیب به میلین را کاهش می‌دهد. سطوح پایین تر از طریق اندازه‌گیری نشانگرهای زیستی مرتبط با مهاجرت سلول های T به مغز و نخاع گزارش شد. (نشانگرهای زیستی یا بیومارکرها موادی هستند که با یک بیماری خاص یا پاسخ به درمان مرتبط هستند.)

 

اسید لیپوئیک در کارآزمایی های بالینی

اثرات اسید لیپوئیک در چندین کارآزمایی بالینی، عمدتاً مطالعات کوچک، مورد مطالعه قرار گرفته است.

 

یک مطالعه مقدماتی اولیه، اسید لیپوئیک خوراکی داده شده در دوزهای مختلف را در ۳۷ بیمار ام اس در یک دوره دو هفته ای مقایسه کرد. این درمان به خوبی تحمل شد و به نظر می‌رسید که سطح مهاجرت سلول‌های T به مغز و نخاع را کاهش دهد. نتایج در مجله علمی Multiple Sclerosis در سال ۲۰۰۵ منتشر شد.

 

یک مطالعه مقدماتی با ۵۱ بیمار، تأثیر اسید لیپوئیک را در مقایسه با دارونما در بیماران مبتلا به ام اس پیشرونده ثانویه (SPMS) طی یک دوره دو ساله بررسی کرد. نتایج مثبت بود، به طوری که گزارش شد این ماده سرعت از دست دادن بافت مغز را کاهش داده و سرعت راه رفتن بیماران را بهبود بخشیده است. داده ها در کنگره کمیته اروپایی درمان و تحقیقات در زمینه مولتیپل اسکلروزیس (ECTRIMS) و شصت و هشتمین نشست سالانه آکادمی نورولوژی آمریکا در سال ۲۰۱۶ ارائه شد.

 

یک کارآزمایی فاز ۱ که در سال ۲۰۱۶ تکمیل شد، با هدف ارزیابی فواید بالقوه اسید لیپوئیک در بیماران مبتلا به ام اس عود کننده-بهبود یابنده (RRMS) و ام اس پیشرونده ثانویه (SPMS)، و همچنین مشاهده چگونگی تجزیه اسید لیپوئیک در بدن در بیماران ام اس انجام شد. در شرکت کنندگان سالم هیچ عارضه جانبی جدی یا عوارض جانبی قابل توجهی مشاهده نشد.

 

یک کارآزمایی فاز ۲/۳ برای تعیین اینکه آیا لیپوئیک اسید می‌تواند از مغز محافظت کرده و روند تجمع ناتوانی در افراد مبتلا به ام اس پیشرونده ثانویه را کندتر کند یا خیر، در سال ۲۰۱۶ به پایان رسید. نتایج گزارش‌شده کاهش آتروفی مغز را نشان داد که نشان می‌دهد این ماده می‌تواند نقش محافظت کننده عصبی در SPMS داشته باشد. بی خطر و قابل تحمل بودن اسید لیپوئیک نیز در این کارآزمایی تا حدی ثابت شد زیرا که عوارض جانبی گزارش شده تنها عوارضی گوارشی بود.

 

یک کارآزمایی فاز ۲، که در سال ۲۰۱۷ تکمیل شد، با هدف تعیین اینکه آیا اسید لیپوئیک و اسیدهای چرب امگا ۳ می‌توانند عملکرد شناختی را در بیماران RRMS یا SPMS بهبود ببخشند یا خیر، انجام شد. به شرکت کنندگان به طور تصادفی اسید لیپوئیک و اسیدهای چرب امگا ۳ یا دارونما برای یک دوره ۱۲ هفته ای اختصاص داده شد. توانایی انجام طیف وسیعی از آزمون‌های شناختی در ابتدا و انتهای کارآزمایی مورد ارزیابی قرار گرفت و داده ها با هم مقایسه شدند. نتایج نشان نداد که درمان پس از ۱۲ هفته سود قابل توجهی برای شناخت داشته باشد.

 

یک کارآزمایی فاز ۲ در بیماران ام اس پیشرونده برنامه ریزی شده است اما هنوز شرکت کنندگان ثبت نام نکرده اند. هدف این کارآزمایی ایالات متحده ارزیابی قابلیت محافظت عصبی اسید لیپوئیک در مقایسه با دارونما در طی دو سال است. محافظت عصبی از طریق تغییرات در اندازه‌گیری‌های حجم مغز، که در اسکن های تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) ثبت می‌شود، ارزیابی خواهد شد. تغییرات در تحرک نیز با استفاده از تست راه رفتن زمان‌بندی‌شده ۲۵ فوتی و تست پیاده‌روی زمان‌بندی‌شده ۲ دقیقه‌ای ارزیابی می‌شود.

 

اطلاعات دیگر

عوارض جانبی بالقوه اسید لیپوئیک در ام اس به طور کامل بررسی نشده است. اسید لیپوئیک به عنوان درمانی برای سایر شرایط نشان داده است که باعث سردرد، احساسات مشابه سوزن سوزن شدن، بثورات پوستی و گرفتگی عضلات می‌شود.

 

اسید لیپوئیک هنوز در آزمایش‌های بالینی با درمان‌های فعلی ام اس مقایسه نشده است، بنابراین اثربخشی نسبی آن در حال حاضر مشخص نیست.

 

توجه: ام اس راهنما یک وب سایت خبری و اطلاع رسانی در مورد بیماری ام اس (مولتیپل اسکلروزیس) است. این تیم هیچگونه توصیه پزشکی، تشخیصی یا درمانی را ارائه نمی‌دهد و این محتوا قرار نیست جایگزینی برای توصیه‌های حرفه ای پزشکی، تشخیصی یا درمانی شما باشد. در مورد هر گونه سؤالی که ممکن است در مورد وضعیت پزشکی خود داشته باشید، همیشه با پزشک خود یا سایر ارائه دهندگان بهداشتی واجد شرایط مشورت کنید. هرگز توصیه‌های پزشکی حرفه ای را نادیده نگیرید یا به دلیل مطالبی که در این وب سایت خوانده اید در اجرای آنها تعلل نکنید.

 

 

منبع:

www.multiplesclerosisnewstoday.com