درمان زودرس با روشهای درمانی شدید نتایج بهتری برای مبتلایان به ام اس دارد
یافته‌های جدید محققان دانشگاه کاردیف نشان می‌دهد که درمان فشرده در مراحل اولیه بیماری ام اس می‌تواند منجر به نتایج طولانی مدت بهتر شود. این درحالی است که اغلب به عنوان گزینه‌ای خطرناک‌تر از سایر درمان‌های خط اول مشاهده می‌شدند.
DMTهای (روشهای اصلاح بیماری) قوی زودرس در مقابل DMTهای خفیف‌تر
ما در ۲۰ سال گذشته پیشرفت‌های چشمگیری در گزینه‌های درمانی برای مبتلایان به ام اس عودکننده مشاهده کرده‌ایم. اما هنوز در مورد اینکه آیا از ابتدا با درمان شدید شروع کنیم یا با درمان‌های خفیف‌تر شروع کرده و در صورت عدم موفقیت DMTهای خفیف به درمان‌های شدیدتر روی بیاوریم مطمئن نبوده‌ایم.
در این مطالعه، که انجمن ام اس بریتانیا بودجه آن را تأمین کرده است، تیم استاد نیل روبرتسون داده‌های ۵۹۲ فرد مبتلا به ام اس را بررسی کردند. همه آنها طی ۲۰ سال گذشته در جنوب ولز تحت معالجه قرار گرفته بودند. این تیم با استفاده از مقیاس (EDSS)، ۵ سال پس از شروع درمان، پیشرفت معلولیت را بررسی کردند.
دکتر اما تالنتیر، یکی از مؤلفان این مطالعه گفت:
“ما دریافتیم که در این گروه، نتایج طولانی مدت درمان فوی زودرس در مقابل روشهای اصلاح بیماری خط اول مطلوب‌تر است.”
افرادی که درمان را با DMTهای تهاجمی‌تر شروع کرده‌اند، نرخ EDSS به طور متوسط ۰.۳ افزایش در طی ۵ سال بدست آمد. این در حالیست که عدد ۱.۲ در افرادی که با درمان‌های خفیف‌تر شروع کرده‌اند و با گذشت زمان تحت درمان‌های شدیدتر قرار گرفته‌آند دیده می‌شود.
این نشان می‌دهد که شروع درمان با DMTهای تهاجمی‌تر، مانند لمترادا آلمتزومب و تایسبری ناتالیزومب، منجر به نتایج بهتری برای افراد مبتلا به ام اس نسبت به DMTهای خفیف‌تر، مانند بتااینترفرون‌ها، کوپاکسون و تکفیدرا می‌شود.
نقطه عطف برای تحقیقات ام اس
مدیر تحقیقات انجمن ام اس بریتانیا دکتر سوزان کوهلهاس گفت:
“افراد مبتلا به ام اس به طور مرتب به ما می‌گویند که تصمیم‌گیری در مورد درمان دشوار است. این مطالعه می‌تواند یک نقطه عطف باشد زیرا نشان می‌دهد افرادی که درمان شدید زودرس دارند در طولانی مدت دوره درمان بهتری دارند. ما در حال انجام تحقیقات درمانی بهتر و بیشتر هستیم و مفتخریم که بودجه‌ی این تحقیق را تأمین کرده ایم.”
مراحل هیجان انگیز بعدی
پروفسور نیل روبرتسون، نویسنده این مطالعه گفت:
“این داده‌ها نشان می‌دهد که در یک چشم انداز درمانی بسیار پیچیده، داده‌های روتین جمع آوری شده در کلینیک‌های NHS دارای ارزش زیادی در ارائه شواهد در دنیای واقعی است که می‌تواند به پاسخگویی به سؤالات مهم بیماران بپردازد.”
این داده‌های گذشته نگر به ما بینشی می‌دهد تا از مزایای یک روش فشرده برای درمان استفاده کنیم. گام تکمیلی بعدی یک کارآزمایی بالینی تصادفی به نام DELIVER-MS خواهد بود که به طور کامل این دو رویکرد در مورد درمان و خطرات و مزایای مرتبط با آنها را مقایسه می‌کند. دکتر سوزان کوهلهاس گفت:
“پس از اتمام، امیدواریم که این مطالعه بتواند پیامدهای مثبتی برای افراد مبتلا به ام اس داشته باشد.”
پروفسور نیل رابرتسون افزود:
در این میان، کارهایی در زمینه تهیه روشهای مناسب برای معالجه بیماران با استفاده از روش تشدید انجام می‌شود. اینها نیاز به شناسایی نقاط درمانی اول دارند که سرعت پیشرفت بیماری را کاهش نمی‌دهند و با حرکت بیماران به سمت درمان‌های مؤثرتر بدون آنکه بیماران به درجان ناتوانی برسند به بیماریشان پاسخ دهند.
بیماری ام اس یک بیماری خودایمنی است که در آن طی یک واکنش غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن به دستگاه اعصاب مرکزی (CNS) حمله می‌کند. اگر در مورد این بیماری اطلاعات کافی ندارید می‌توانید با مطلب ام اس چیست؟ شروع کنید.
منبع:
۲۰ فوریه ۲۰۱۹
