لووفلوکساسین – Levofloxacin
| نام برند: |
لواکین |
| نام شیمیایی: | لووفلوکساسین |
| درمان در ام اس: | درمان بهبود دهنده علائم، درمان اختلالات ادراری، درمان عفونت ادراری |
| درمان اصلی: | درمان عفونت باکتریایی، درمان عفونت ادراری |
| داروهای معادل: |
لووفلوکساسین برای درمان انواع عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌گردد. این دارو متعلق به دسته‌ای از داروهاست که معروف به آنتی‌بیوتیک‌های کینولون هستند و با توقف رشد باکتری‌ها عمل می‌کند.
این آنتی‌بیوتیک فقط عفونت‌های باکتریایی را درمان می‌کند و برای عفونت‌های ویروسی (مانند سرماخوردگی، آنفولانزا) مؤثر نخواهد بود. مصرف هر نوع آنتی‌بیوتیک در حالی که استفاده از آن ضروریتی نداشته باشد، باعث می‌شود تا آن آنتی‌بیوتیک در عفونت‌های بعدی مؤثر واقع نشود.
روش مصرف | احتیاط | اوردوز | دوزهای فراموش شده | عوارض جانبی | تداخلات دارویی | شرایط نگهداری
روش مصرف
قبل از شروع مصرف لووفلوکساسین و هر بار تجویز دوباره آن، راهنمای دارویی که توسط داروساز شما تهیه شده است را مطالعه کنید. اگر سؤالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
این دارو طبق دستور پزشک، معمولاً یک‌بار در روز، با یا بدون غذا مصرف می‌شود. در هنگام مصرف این دارو مایعات زیادی بنوشید، مگر اینکه پزشکتان دستور دیگری دهد.
این دارو را حداقل ۲ ساعت قبل یا بعد از مصرف سایر محصولاتی که می‌توانند باعث خوب عمل نکردن این دارو شوند مصرف کنید. نمونه‌هایی از آن محصولات کیناپریل، سوکرالفیت، ویتامین‌ها/مواد معدنی (از جمله آهن، روی) و محصولاتی است که حاوی منیزیم، آلومینیوم یا کلسیم هستند (مانند آنتی‌اسیدها، محلول دیدانوزین، شربت غنی از کلسیم) هستند. در مورد تمام محصولاتی که مصرف می‌کنید با داروساز خود صحبت کنید.
دوز و طول مدت درمان بستگی به شرایط پزشکی شما و پاسخ بدنتان به درمان دارد. در کودکان، مقدار مصرف به وزن نیز بستگی دارد.
برای گرفتن بهترین نتیجه، لووفلوکساسین را سر ساعت و دوزها را با فواصل زمانی مساوی مصرف کنید. برای جلوگیری از فراموشی مصرف دوز، دوزها را در زمان (های) معینی از روز مصرف کنید.
مصرف این دارو را باید آن‌قدر ادامه دهید تا مقدار زمان تجویز شده به‌صورت کامل اجرا شود، حتی اگر علائم پس از چند روز از بین رفتند، مصرف دارو را ادامه دهید. قطع زودهنگام دارو ممکن است منجر به بازگشت عفونت شود.
در صورت ماندگاری یا بدتر شدن شرایط با پزشک خود صخبت کنید.
اطلاعات دارویی ذکر شده در سایت صرفا جهت آگاهی شما تهیه شده است، قبل از مصرف هر نوع دارو با پزشک خود مشورت کنید و از هرگونه خوددرمانی پرهیز کنید.
احتیاط
قبل از مصرف لووفلوکساسین، در صورت حساسیت به این دارو یا حساسیت به سایر آنتی‌بیوتیک‌های کینولون (مانند سیپروفلوکساسین، موکسی فلوکساسین، افلوکساسین) و یا هر آلرژی دیگری که دارید به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد که می‌تواند باعث بروز واکنش‌های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از استفاده از این دارو، تاریخچه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به‌ویژه در مورد بیماری‌هایی نظیر دیابت، مشکلات مفاصل/تاندون (مانند تاندونیت، بورسیت)، مشکلات کلیوی، اختلالات روانی/خلقی (مانند افسردگی)، یک بیماری خاص که عضلات را درگیر می‌کند (میاستنی گراویس)، مشکلات عصبی (مانند نوروپاتی محیطی)، اختلال تشنج، مشکلات عروق خونی (مانند آنوریسم یا انسداد آئورت یا سایر رگ‌های خونی، سخت شدن شریان‌ها)، فشارخون بالا، برخی شرایط ژنتیکی (سندرم مارفان، سندروم اهلرز- دنلوس).
لووفلوکساسین ممکن است باعث ایجاد بیماری شود که بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر می‌گذارد. طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث (به ندرت خطرناک) ضربان قلب تند/نامنظم جدی و علائم دیگر (مانند سرگیجه شدید، غش) شود که شخص فوراً به مراقبت پزشکی نیاز دارد.
اگر بیماری یا شرایط پزشکی خاصی دارید و یا داروهای دیگری مصرف می‌کنید که ممکن است باعث طولانی شدن QT شود، خطر طولانی شدن QT افزایش می‌یابد. قبل از استفاده از لووفلوکساسین، تمام داروهای مصرفی را به پزشک یا داروساز خود بگویید و همچنین در صورت وجود هر یک از شرایط زیر: مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (طولانی شدن QT در EKG، مرگ ناگهانی قلبی) به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
مقادیر کم پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ها-ادرارآور ها/”قرص های آب”) یا اگر شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ دارید، این خطر ممکن است افزایش یابد. در مورد استفاده بی خطر از لووفلوکساسین با پزشک خود صحبت کنید.
لووفلوکساسین به ندرت (ناشایع) ممکن است باعث ایجاد تغییرات جدی در قند خون شود، خصوصاً اگر به دیابت مبتلا هستید. قند خون خود را به‌طور مرتب طبق دستورالعمل بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. مراقب علائم قند خون بالا مانند افزایش تشنگی/ادرار باشید. همچنین مراقب علائم قند خون پایین مانند تعریق ناگهانی، لرزیدن، ضربان سریع قلب، گرسنگی، تاری دید، سرگیجه یا سوزن سوزن شدن دست و پا باشید. حمل قرص یا ژل گلوکز برای درمان قند خون پایین می‌تواند عادت خوبی باشد. اگر انواع قابل اطمینان از گلوکز را در اختیار ندارید، با خوردن یک منبع سریع قند مانند شکر روی میز، عسل،یا آب‌نبات، یا با نوشیدن آب‌میوه یا نوشابه غیر رژیمی به سرعت قند خون خود را بالا ببرید. در مورد واکنش و استفاده از این محصول سریعاً به پزشک خود بگویید. برای جلوگیری از قند خون پایین، به طور منظم وعده‌های غذایی بخورید و وعده‌های غذایی را حذف نکنید. در صورت بروز هرگونه واکنش، پزشک می‌تواند داروی شما را به آنتی‌بیوتیک دیگری تغییر دهد یا داروهای دیابت را تنظیم کند.
این دارو ممکن است شما را دچار سرگیجه یا منگی کند. الکل یا ماری‌جوانا (حشیش) می‌تواند سرگیجه شما را بدتر کند. تا زمانی که نمی توانید به صورت ایمن کاری انجام دهید از رانندگی، کار با ماشین‌آلات و هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد خودداری کنید. از نوشیدن مشروبات الکلی خودداری کنید. در صورت استفاده از ماری‌جوانا (حشیش) با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو ممکن است شما را نسبت به نور خورشید حساس‌تر کند. وقت گذراندن خود در معرض آفتاب را محدود کنید. از استفاده از سولاریم و یا دستگاه های برنزه کردن پوست خودداری کنید. هنگام بیرون رفتن از منزل از ضد آفتاب استفاده کرده و لباس پوشیده بپوشید. در صورت آفتاب سوختگی یا تاول پوستی/قرمزی، سریعاً پزشک خود را مطلع کنید.
لووفلوکساسین ممکن است باعث شود واکسن‌های زنده باکتریایی (مانند واکسن حصبه) به خوبی عمل نکنند. در حین استفاده از این دارو واکسیناسیون/ایمنی‌سازی نکنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید.
قبل از جراحی، در مورد کلیه محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای بانسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) با پزشک یا دندانپزشک خود صحبت کنید.
کودکان هنگام استفاده از این دارو ممکن است در معرض خطر مشکل در مفاصل/تاندون‌ها باشند. در مورد خطرات و فواید آن با پزشک صحبت کنید.
افراد مسن ممکن است بیشتر در معرض مشکلات تاندون (به خصوص اگر در حال مصرف کورتیکواستروئیدهایی مانند پردنیزون یا هیدروکورتیزون باشند)، یا مشکلاتی مثل طولانی شدن QT و پارگی/شکستگی ناگهانی در رگ اصلی خون (آئورت) قرار گیرند.
در دوران بارداری، این دارو فقط در مواردی که به وضوح مورد نیاز باشد، باید استفاده شود. در مورد خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.
این دارو به مقدار کم به شیر مادر منتقل می‌شود اما بعید است به یک نوزاد شیرخوار آسیب برساند. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
اوردوز
اگر فردی لووفلوکساسین را بیش‌ازحد تجویز شده مصرف کرد و علائم جدی از قبیل غش کردن یا مشکل تنفس داشت، با اورژانس تماس بگیرید. علائم مصرف بیش‌ازحد ممکن است شامل سرگیجه شدید باشد.
از به اشتراک گذاشتن داروی خود با دیگران خودداری کنید.
این دارو فقط برای شرایط فعلی شما تجویز شده است. برای عفونت‌های دیگر از آن استفاده نکنید مگر اینکه پزشک آن را تجویز کند.
آزمایش‌های آزمایشگاهی (مانند عملکرد کلیه، شمارش کامل خون-CBC، تست قند خون، کشت ادرار) ممکن است قبل از شروع مصرف این دارو و هنگام مصرف آن انجام شود. بر سر تمام ویزیت‌های پزشکی و آزمایشگاهی خود حاضر شوید.
دوزهای فراموش شده
اگر یک دوز از دست داده‌اید، به‌محض یادآوری آن را مصرف کنید، مگر اینکه کمتر از ۸ ساعت تا دوز بعدی زمان مانده باشد. در این حالت، دوز ازدست‌رفته را رها کنید. دوز بعدی خود را در زمان عادی مصرف کنید. دوز مصرف را دو برابر نکنید.
عوارض جانبی
با مصرف لووفلوکساسین ممکن است حالت تهوع، اسهال، سردرد، سرگیجه، منگی یا خواب‌آلودگی ایجاد شود. اگر هر یک از این اثرات ماندگار یا بدتر شد، سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک شما تشخیص داده است که سود شما از این دارو بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افراد با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورت بروز عوارض جانبی جدی مانند کبودی/خونریزی غیرمعمول، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در میزان ادرار)، علائم مشکلات کبدی (مانند حالت تهوع/استفراغی که متوقف نمی‌شود)، از بین رفتن اشتها، درد معده/شکم، زرد شدن چشم/پوست، ادرار تیره) فورا با پزشک خود صحبت کنید.
در صورت بروز عوارض جانبی بسیار جدی، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید، از جمله: درد قفسه سینه، سرگیجه شدید، غش، ضربان قلب سریع/نامنظم، علائم پارگی/شکستگی در رگ خونی اصلی به نام آئورت (درد ناگهانی/شدید در معده/قفسه سینه/پشت، سرفه، تنگی نفس).
این دارو به ندرت (ناشایع) ممکن است به دلیل نوعی از باکتری‌های مقاوم باعث ایجاد یک بیماری شدید روده (اسهال مربوط به کلستریدیوم دیفیسیل) شود. این بیماری ممکن است در طول درمان یا هفته‌ها تا ماه‌ها پس از قطع درمان رخ دهد. در صورت مشاهده اسهال مداوم، درد/گرفتگی شکم یا معده، خون/مخاط در مدفوع فوراً با پزشک خود صحبت کنید.
در صورت بروز هر یک از این علائم از داروهای ضد اسهال یا تسکین‌دهنده‌های درد افیونی استفاده نکنید زیرا این محصولات ممکن است باعث وخیم‌تر شدن آن‌ها شود.
استفاده از این دارو برای مدت طولانی یا تکرار مصرف آن ممکن است باعث برفک دهان یا عفونت مخمر جدید شود. در صورت مشاهده لکه‌های سفید در دهان، تغییر در ترشحات واژن یا سایر علائم جدید، با پزشک خود تماس بگیرید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت رخ می‌دهد. اما در صورت مشاهده هرگونه علائم یک واکنش آلرژیک جدی، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید، از جمله: بثورات پوستی، خارش/تورم (به خصوص صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.
این موارد لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه تأثیرات دیگری غیر از موارد ذکر شده در بالا شدید با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروها را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این سند شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست. لیستی از تمام داروهایی که استفاده می کنید (از جمله داروهای با نسخه/بدون نسخه و محصولات گیاهی) را تهیه کرده و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون تأیید پزشک، دوز داروهای خود را شروع، متوقف یا کم و زیاد نکنید.
محصولی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشد عبارتند از: استرانسیوم.
لووفلوکساسین بسیار شبیه افلوکساسین است. در حین استفاده از لووفلوکساسین از داروهای حاوی افلوکساسین استفاده نکنید.
این دارو ممکن است با آزمایش‌های آزمایشگاهی خاصی (مانند غربالگری ادرار برای آنالیز مواد) تداخل داشته باشد که ممکن است باعث نتایج نادرت آزمایش شود. اطمینان حاصل کنید که کارکنان آزمایشگاه و تمام پزشکان می‌دانند که از این دارو استفاده می‌کنید.
شرایط نگهداری
این دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه‌دارید.
داروها را در توالت یا داخل فاضلاب نریزید مگر اینکه دستور انجام این کار داده شود. در صورت انقضا یا اینکه دیگر نیازی به مصرف آن ندارید، این محصول را به درستی از بین ببرید. دراین‌باره با داروساز یا شرکت دفع زباله محلی خود مشورت کنید.
منبع:
