میزان احتمال ابتلا به ام اس

در جمعیت عمومی در بریتانیا، احتمال ابتلا به ام اس از هر ۶۰۰ نفر، حدوداً ۱ نفر مبتلا به ام اس است. ام اس یک بیماری ارثی محسوب نمی‌شود. یک بیماری ارثی مستقیماً از والدین به فرزند یا نسل‌های بعدی منتقل می‌شود، که در بیماری ام اس اینگونه نیست.

 

یکی از عناصری که باعث ایجاد ام اس در فرد می‌شود، حساسیت ژنتیکی به این بیماری است. بیش از ۲۳۰ ژن کشف شده است که هر یک از آنها خطر ابتلا به ام اس را تا حد کمی افزایش می‌دهند. هیچ یک از آنها مستقیماً باعث بروز این بیماری نمی شود و فرد مبتلا به ام اس ترکیبی از بسیاری از این ژن ها را داراست.

 

 

از آنجا که اعضای خانواده برخی از ژن‌های مشابه را دارند، این بدان معنی است که اگر از قبل در خانواده فردی مبتلا به ام اس وجود داشته باشد، خطر ابتلای سایر اعضا به ام اس بیشتر است. با این حال، هیچ قطعیتی وجود ندارد که ترکیب خاصی از ژن ها که فرد را در یک نسل نسبت به ابتلا به این بیماری حساس می‌کنند، در نسل های بعدی رخ خواهد داد. بسیاری از مبتلایان به ام اس سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری را ندارند.

 

در حالی که میزان ام اس در خانواده‌ها نشان می‌دهد که یک عامل ژنتیکی در ایجاد این بیماری دخیل است، مطالعات روی دوقلوهای یکسان نشان می‌دهد که ژن ها کل ماجرا نیستند. دوقلوهای یکسان دقیقاً همان ترکیب ژنتیکی یکدیگر را دارند. اگر ام اس فقط به ژن ها وابسته بود، انتظار می‌رفت که اگر یک دوقلوی همسان به این بیماری مبتلا شود، دیگری نیز چنین باشد، که اینطور نیست.

 

مطالعات نشان داده است که خطر ابتلا به ام اس (مولتیپل اسکلروزیس) در افرادی که قبلاً در خانواده خود سابقه ابتلا به ام اس را داشته اند، بیشتر است. البته هنوز هم این احتمال بسیار کم است.

 

یک مطالعه استرالیایی که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد نتایج ۱۸ مطالعه قبلی را ترکیب کرد تا ارزیابی بهتری از خطر ابتلا به ام اس در اعضای خانواده را بدست آورد. در خانواده‌هایی که قبلاً یک عضو مبتلا به ام اس تشخیص داده شده بود، بیشترین خطر برای اعضای نزدیکتر خانواده بود.

 

میزان احتمال ابتلای بستگان بیمار ام اس به این بیماری در طول زندگی آنها:

• دوقلوی یکسان – ۱ در ۵
• دوقلوی غیر همسان – ۱ در ۲۲
• خواهران و برادران – ۱ در ۳۷
• والدین – ۱ در ۶۷
• کودک – ۱ در ۴۸
• خویشاوندانی دورتر، خطر ابتلای کمتری دارند.
• میزان احتمال ابتلای یک فرد به ام اس در جمعیت عمومی حدوداً ۱ در ۳۳۰ است.

 

محققان محاسبه کردند که ژن ها بیش از نیمی از (۵۴٪) عوامل خطر را تشکیل می‌دهند. باقی مانده احتمالاً به دلیل عوامل محیطی است.

 

در سال ۲۰۱۴، مطالعه ای با استفاده از سوابق بهداشتی مربوط به دهه ۱۹۶۰ اطلاعات بیشتر افراد مبتلا به ام اس در سوئد را به دست آورد. این مطالعه نشان داد که احتمال ابتلا به ام اس کمتر از مطالعات قبلی است. خطر ابتلا به این بیماری در برادر یا خواهر فرد مبتلا به ام اس نیز حدود هفت برابر بیشتر از جمعیت عمومی بود. مطالعات قبلی حاکی از این بود که این خطر حدود نه برابر بیشتر است. خطر برای کودکان مبتلا به ام اس نیز پنج برابر جمعیت عمومی بود، در مقایسه با مطالعات قبلی که این احتمال را هفت برابر گزارش کرده بود.

 

در این زمینه بد نیست مطلب چه کسانی به بیماری ام اس مبتلا می‌شوند یا مطلب مطالعه بر روی میزان احتمال انتقال ژنتیکی ام اس را مشاهده کنید.

 

احتمال ابتلا به ام اس در مقایسه با بیماری های دیگر

بد نیست که به بررسی احتمال ابتلا به ام اس با بیماری های دیگر بپردازیم:

 

• از هر ۳ نفر ۱ نفر به نوعی از سرطان مبتلا می‌شود
• از هر ۹ زن ۱ نفر در دوره ای از زندگی به سرطان پستان مبتلا می‌شود
• از هر ۹ مرد ۱ نفر به سرطان پروستات مبتلا می‌شود
• از هر ۲۰ نفر بالای ۶۵ سال ۱ نفر به زوال عقل مبتلا می‌شود
• از هر ۲۲ نفر ۱ نفر به بیماری مزمن قلبی مبتلا می‌شود
• از هر ۳۳ نفر ۱ نفر به دیابت مبتلا می‌شود
• از هر ۵۰۰ نفر ۱ نفر مبتلا به پارکینسون می‌شود
• هر ساله از هر ۵۲۰ نفر ۱ نفر در انگلیس و ولز سکته می‌کند

 

 

منبع:

www.mstrust.org.uk

نوامبر ۲۰۱۸